Once A

CH 2; New Life

Imogen is known to be a celestial body of spirit. Legends from our Empire believe that Imogen started as an empty void called the land of Gustav. Darkness.

But it didn't last long when the God shed some tear due to loneliness and it fell on the empty land resulting the land to shift and it evoke red, molten lava, a thin light beaming and circulating. Strong breeze dancing along the leaves and glistening water flowing from the other part of the land.

Because of the land shifting and torning. It divided the elements, such as water, earth, air, light, fire and the once the vast land of darkness become the tiniest land part. The names of Windsor, York, Canmore, Markley and Moutbatten were named after the dark land Gustav.

Although, it is believe from our Empire that Gustav is the first land of Imogen, the first fantasies to be born is from York and Markley. They had no name. But this history was carve on the majestic wall of Windsor Palace walls.

I can imagine how it looks like. Siguradong mas malaki pa sa spolarium ang ibig nikang sabihin.

I mean, fantasy world to. Siguradong lahat ng impossible sa earth ay possible sa mundong to.

Kahit na lumipas ang mga araw ay hindi parin ako makapag aadjust sa buhay na bigla kong inilagay.

Syang may kapal ay binibigyan ako nang mga pagsubok.

"Mommy?"

Halos napatalon ako sa gulat na napalingon sa gawi ni Yuri?

Nakalabas sa likod ng pinto ang ulo.

Nagising ko ba sya?

Ngumiti ako sakanya at kumaway. "Bakit gising ka pa?" Tanong ko rito.

Hindi naman kumibo si Yuri at nanataling nakatinign sakin na para bang inooberbahan nya ako.

Ang cute!

"Halika, tumabi ka sakin. Wag kang matakot." I patted the space next to me.

Kahit na Isa akong madre, hindi naman nawala sa amin ang pagmamahal at pagiging malapit sa bata.

"Wag kang matakot. Halika rito, tabihan mo ko. "  Nginitian ko sya at tinuro ko sakanya ang mga nagniningning na mga bituin sa maitim na kalangitan.

"Tignan mo oh, ang gandaa ng mga bituin!"

Tumingin ulit ako sa gawi ni Yuri pero, nakatingala na rin ito sa langit.

"Hindi ba't napakaganda?" Umiwas naman ng tingin si Yuri at sinamaan ako nang tingin.

"Hindi naman ganun kaganda." Ang cute!

Mahina akong natawa sa sinabi nya at sa ekspresyon ng mukha nya at bunalik ko rin ang tingin magandang langit.

Hindi raw maganda pero ang mga asul nyang mata ay parang Isa ring bituin na kumikislap.

Napakaswerte ni Amelia para magkaroon ng Isang napakatalinong mga anak! 

"Hm, kasi mas maganda kayo ni Yuna para sakin." Saad ko rito.

Lumihis ang mga mata nya sa likod ko at napangiti nalang ako nang maeinug ko ang mga yabag nyang papalapit sakin.

"Sino ka? Ikaw ba ang mommy ko?"

Nanigas ako sa inuupuan ko, hindi ko alam ang sasabihin ko.

"Pag sinabi ko bang hindi magiging Masaya ba kayo?"  Inalis ko ang ngiti asking nga labi at lumapit ako sakanya at inilagay ko sya sa pagitan ng mga bisig ko.

"Ano ba! Bitawan mo ako! Sasaktan mo ba ako?!"

Nialpit ko ang katawan ni Yuri sakin at binaon ko ang mukha ko sa likod nya.