Once A

Chapter 27; Middleton Kingdom

I still cant believe what happened to my children.

Hinaplos ko ang mga buhok nila. Precious little hairs.

Hanggang ngayon ay hindi ko parin nakalimutan ang sinabi nila sa aking mga anak.

Tamang-tama nga ang hinala ko na walang gulong gagawin ang mga anak ko, sa katunayan. Hindi naman talaga sila sumama sa gulo, sila lang talaga ang puntirya pero wala namang ginawa ang mga anak ko. They just ignored those bullies.

And at the end mapapasama pa ang mga anak ko.

Kaya nga hanggang ngayon, kahit na isang buwan na ang nakalipas ay di ko magawang umalis sa tabi nila.

Ang mga anak ko, ganito siguro ang pakiramdam nang isang Ina pagnakita nila ang anak na sinasaktan. Napakasakit sa dibdib. Hindi mo matanggap namang maglalakas loob ng saktan ang mga anak mo na Ikaw nga mismo hindi mo kayang pagbuhatan ng kamay ang mga anak mo.

Tapos ang Ibang tao. Napakadali para sakanilang gawin yon.

Masama man sa mata ng Dyos, ngunit hindi nawawala sa puso ko ang galit na dinarama.

*Flashback*

Agad akong napasugod sa opisina ng kapatid kong si Second nang marinig ko ang nangyaring gulo kay Fourth.

"Nasaan na ang mga anak ko?"  Agad kong bungad ng makatapak ako sa opisina nya,

Nakita ko ang anak ko na maayos naman ang itsura, may kauting galos lang sa mukha si Yuri at magulo ang uniporme ng anak kong si Yuna.

Anong nangyari?

"Mama." Agad na yumakap sakin si Yuna, ang maliit nyang braso ay nakapalibot sa aking bewang.

At habang yakap nya ako ay nanigas ako sa kinatatayuan ko.

Umiiyak ang anak ko.

Ano ba ang nangyari bat umiiyak ang anak ko? Napako ang tingin ko sa kabilang bahagi ng opisina.

Nakita ko ang batang nasa edad lang rin ng mga anak ko, wala itong galos at napakaayos ng uniporme nito.

Nakatingin lang sakin ang bata na para bang sinusuri ako habang ang Ina naman nito ay nakayuko sakin.

Bumaba ako ng kaunti para buhatin si Yuna, lumapit ako kay Yuri at hinaplos ko ang gasgas nito sa baba.

"Ayos ka lang ba anak ko?" Tinignan nya ako, ilang sandali ay naguluhan pa ako sa haba ng tingin nya sakin. Umiwas pa sya ng tingin sakin at napatango sa tabi ko.

I kissed him ok his head and I confront my brother. The headmaster.

He cleared his throat and steal glances at the kid on the side with his mother.

"It's good that you've arrive earlier as expected Lady Amelia. As you can see we have some issues here."

" I can totally see that headmaster. But I just want to know what happened to my kids. They don't look fine."  I told him.

Nakatulog na sa bisig ko kakaiyak si Yuna.

Tinanguan ako nito and he gestured at the lady and the kid. "This is Miss Gabriella and this is Ivan. Ivan and the twins are just schoolmates. According to the other kids who witness the fight."