𝘀𝗮𝗱𝗯𝗼𝗶 ☦︎ 𝗃𝖺𝗒𝗉𝖺𝗋𝗄

n 031

I feel like falling nung pagkatayo ko palang, pagewang-gewang ako pero hindi ako nahuhulog, naka-alalay siya saakin eh, I mean si Jay. He held my hands kahit sa una palang kahit wala pa kami sa ice rink, it might be tight pero hindi masakit ang pagkakahawak niya saakin.

I don't know what to feel, no one's looking pero I feel na it's wrong in many reasons. "Balance yourself." he said at siya muna ang unang tumapak sa ice rink, hindi ko talaga bet yung trip na ito, tangina paano ako mag-eenjoy nito? Eh isang mali ko lang, madadala na ako sa er.

Tapos hindi pa siya naghire ng taong magtuturo saamin, yaman yaman eh. "Hoy anong ginagawa niyo jan?" malakas na tanong ni Sunoo at napalingon saamin ang lahat.

Fuck you talaga Sunoo, baka ma misunderstood nila kami dahil sakaniya. Pagkauwi talaga namin sa bahay mag-aaway nanaman kami nito. Naawa nga ako kay Daniel kasi nadadamay nalang siya ng walng dahilan.

"Helping her." maikling sabi ni Jay at dahan-dahan na binitawan ang kamay ko pero this time I balanced myself out. I can stand on my own, I don't need him, yeah we should distanced ourselves lalo na anjan yung nililigawan niya.

Sino ba naman ako diba? We're not friends, bihira lang kaming mag-interact so ano toh? "Halika dito, Areum. Tutulungan kita." sigaw ni Heeseung sa hindi kalayuan at nagsisignal na lumapit ako.

Mabagal na lumayo si Jay at pumunta kay Lorrie, his smile got back and held her hands this time.

Itinuon ko ang aking pansin sa lalakeng nakatingin saakin. "Tanga kaba? Paano ako makakagalaw dito?!" sigaw ko pabalik at napa-ahh siya, binatukan tuloy siya ni Sunghoon at mabilis na nagskating papalayo kay Hesseung. Nagskate siya papunta saakin at tumigil ito sa harap ko.

He lend his hands out at matagal ko itong tinignan, should I hold his hands? Siempre para makapag-skate narin ako. Hinawakan ko ito at tinignan siya. I saw him smiling and I smiled at him too.

"Sabayan mo lang ako. Right foot then left naman. Wag kang kabahan, I'm right here." sabi niya at tumango naman ako. Nagbilang siya ng one, two, three then we both move our right foot forward and then our left foot, paulit-ulit lang siya.

Hanggang sa hindi na ako natakot, hindi na ako natatakot na mahulog, I feel safe around his arms. He's always looking at me at kapag na-out of balance ako, mabilis niya akong nasasalo. "Feel ko ang galing galing ko na." I said and can't help to smile because I'm satisfied.

I'm always afraid to do new things na hindi familiar or hindi ko pa nagagawa noon pero ngayon sa tingin ko nagbago na ang pananaw ko.

"Are you enjoying it?" tanong niya and once again I met his sparkly eyes again, I nod. Ginulo niya ang buhok ko gamit ang kaniyang kanang kamay dahil nakahawak parin ang kaliwang kamay niya saakin.

Nagpahinga muna ako sandali para uminom ng tubig, nakakapawis rin pala at nakakapagod ito.

Nakakainis lang kasi nagimbento nanaman si Ni-ki ng bagong laro paunahan daw, eh kung sapakin ko kaya mukha niya?

Ang hirap tuloy tumanggi dahil lahat sila pumayag sa kalokohan ni Ni-ki kaya napapayag nalang ako.

Kanina ko pa naiisip yung ospital, nakakahiya kaya mabalian ng buto tapos ganito pa yung reason? Tapos dead on arrival. Papakain nalang ako sa ice. Tumayo na ako at bumalik sa ice rink.

"Kung sino matatalo siya yung manglilibre."

"Daya mo Ni-ki hindi pa start lagpas kana sa line." sabi ni Sunghoon habang nakaturo sa paa ni Ni-ki. "Nagstretching lang haha, wag kana pikon bro."

"Kapag ikaw natalo dito, tatawanan talaga kita." saad ko kay Ni-ki at sabay kaming tumawa ni Sunoo. "I'm not good at this, I have no pera." saad ni Lorrie at natawa naman si Jay.

"Sus ikaw pa? Kaya mo yan."

Tanging ina, sa harap ko pa talaga kayo maglalandian, sige okay lang talaga ako. Sana hindi ko nalang sila tinabihan, bumabalik pagkabitter ko. Ako talaga ang matatalo dito kasi ngayon lang ako nakapag-skate at hindi ko pa naranasan ever since. Atsaka nakakadistract yung matatamis na salita ni Jay, char.

200 lang budget ko, magtiis sila sa soft drinks. Hindi ko naman kasalanan na pinanganak akong mahirap noh. "Ready na kayo?" tanong ni Ni-ki, at napaoo naman kami.

"Ready get set go." halos lahat sila ay mabilis na nagskate pero hindi ako makagalaw kasi natatakot nanaman ako, malayo na sila saakin, si Heeseung hindi na ako nasabayan.

"Don't be scared, let's go together, should we?"

Napalingon ako sa lalakeng nasa tabi ko, my world stopped for awhile. I got confused, naguluhan ako ng sobra, why do I feel this? Bakit ang mali niya sobra?

He held my hand at sabay kaming nagskate, he doesn't let go, it feels different, he's different. That's when I realized, I want him, gusto ko siya, hindi dahil sa ginawa niya but because I feel so much safer when I am around with him.

I can't helped but to fall for him... He's mesmerizing to stared at, even he's gaze, he's just beautiful. Pero I know it's wrong, I like someone else too, it's Jake pero gusto ko rin si Jay, it's so fucked up.

Ngunit nawala ang mga ngiti at pagpapantasya ko ng dumating ang isang tao na hindi ko inaahasan pero matagal ko ng hinihintay.

"Talo si Jay hyung! Sa restaurant bagsakan niyan--"

"Jungwon hyung?!!"

"Omg pre, I missed you."

"bro, kumusta life."

Napabitaw si Jay saakin at lumapit sa kaibigan niya

Ngunit mas lalo akong naguluhan ng makita ko ang lalakeng inaasam-asam ko.

He's here? But why? Bakit ngayon lang siya bumalik?, Bakit siya bumalik ng walang pasabi? Bakit andito siya, so they're all related? Magkaibigan sila ng hindi ko alam? Andaming mga tanong pero I automatically left the ice rink at tinignan siya sa hindi kalayuan.

Finally our eyes met, nawala ang kaniyang mga ngiti at napalitan ito ng mga takot, takot pero bakit? Bakit siya natatakot eh andito naman ako? Bakit siya nababahala eh ako na ito. We finally met after so many years, he changed, I missed every details about him.

I love my bestfriend pero nasasaktan ako, nasasaktan ako na makita rin si Shy at magkasama silang dalawa. "Areum, I missed you." natauhan ako ng yakapin niya ako ng mahigpit, masama bang masaktan ng wala namang dahilan pero bakit si Shy pa?

I didn't respond at nanatiling nakatayo at pinagmasdan rin si Shy na nakatayo sa likod ni Jungwon at nakangisi rin ito, "So we finally met, Jungwon's bestfriend." she said.

Napabitaw saakin ng yakap si Jungwon at inakbayan si Shy, tangina, anong kalokohan ito? He smiled at me, "Areum si Shy, girlfriend ko..."