Guest House ➵ young k + sua ✔

0.3

Gözyaşları içinde ağlamaya başladı Bo Ra. Ağlarken başını ilk kez Younghyun'un omzuna koydu. Younghyun kaskatı kesilmişti. Bo Ra hıçkıra hıçkıra ağlarken Younghyun kaskatı duran kolunu kaldırıp sakince saçını okşadı. Dowoon evde değildi, misafirhaneye lazım olan birkaç eşyayı seçmeye gitmişti. Her şeyden habersizdi.

Younghyun iç çekti. "Çok mu sevmiştin o adamı?"

Bo Ra başını iki yana salladı. "Hayır, hem de hiç sevmedim. Babam bir iş anlaşması için evlendiriyordu, bir hafta sonrası için boşanma davamız bile açılmak için hazırdı. Sözleşmeli evlilik gibiydi yani."

Younghyun derin bir nefes aldı. Zihnini dolduran cümleler içini rahatlatmıştı Younghyun'un. Az önce kaskatı olan bedeni daha rahattı şimdi. "Sorun ne peki?" dedi Younghyun.

Bo Ra bir miktar daha gözyaşı döktü ve sonunda cevap verdi. "Düğünde verilen paraların tümü sahte çıktı. Hiçbir akrabamızla görüşmediğimiz için düğündeki tüm davetliler damadın akrabalarıydı ve bile bile herkes sahte para vermişti."

Younghyun gülümsedi. "Sil o zaman gözyaşlarını, para için ağlamaya değmez. Senin gözyaşların bu kadar değersiz değil."
Bo Ra gülümsedi zorla. "Para için de ağlamıyorum. Gittiğim otelde hırsız konumuna düştüm, çok aşağılandım."

Younghyun nazikte Bo Ra'nın başını omzundan kaldırdı ve ayağa kalktı. Ardından Bo Ra'nın elini tuttu. "Kardeşimin odasına götüreyim, kurtul şu ağır kıyafetten artık."
Bo Ra ayağa kalktı ve Younghyun'u takip etti. Geldikleri odanın kapısını açtıktan sonrs geri çekildi Younghyun. "İstediğin kıyafeti giyebilirsin, ayrıca bu oda da senin artık."

Bo Ra kafa salladı. "Teşekkür ederim. Her şeyi bu gelinliği satıp ödeyeceğim, söz!"

Younghyun başını iki yana salladı. "Sana bir şey ödemen gerektiğini söylemedim ki. O elbise her kadın için değerlidir, kardeşim için de öyle. Anı olarak kalmalı, satmaya kalkışma lütfen."
Bo Ra gülümsedi kocaman. "Sen gerçekten kişiliğini ve olgunluğunu hiç kaybetmemişsin. Özlemişim seninle konuşmayı. Çok teşekkür ederim Younghyun-ah."