55. BÖLÜM

42 0 0
                                    

Küçük ama bir o kadar da samimi bir tarla karşıladı beni bahçede.

Salatalık, domates, biber, kümeste tavuklar ve günlük yumurta var.

Ben buraya kalbimi bıraktım resmen.

Çıldırmışcasına salatalık ve domates toplamaya başladım.

Kendimi o kadar kaptırmışım ki
Zaferciğimin bana seslendiğini bile duymamıştım.



Zafer'in arkamdan sarılmasıyla dış dünyaya dönüş yapabildim.

Zafer << Hayatıma anlam katan kadın.

İtiraf edeyim seni hiç böyle tarla işlerinden anlıyor olan biri olarak düşünmemiştim.

Çok duygulandım ve seninle tüm yüreğimle gurur duyuyorum sevgilim. >>

Ben << Aaaa....

Zafer Bey duymamış olayım.

Oradan bakınca çok mu elit yada modern duruyorum?

Ben doğal olan her şeyin müptelasıyım.

Başta siz olmak üzere efendimm...😉>>



Bir dakika ben iltifat mı ettim? 🤔

Heeyy!!!!

Neler oluyor bana?

Bu çocuk benim DNA'ma ne yapıyor böyleeee??

Bu ben değilim ki ama hakkını yemeyeyim bu yeni ben hoşuma gitmeye başladı. 😆

Zafer << Kulaklarım neler duydu öyle kalbimin incisi.

Ben ne olduğunu bilmiyorum ama bu Ayza'yı çok çok ama çok sevdim.

Seni her halinle seviyorum orası bambaşka ama böyle de farklı bir tatlı oldun. 😘>>





Sepete doldurduğum sebzeleri Zaferciğime teslim ettim.

Koşa koşa kümesin yolunu tuttum.

Kümesin önüne geldiğimde horoz ve tavukları görmemle kafama dank etti.

İster gülün ister bu kız neyin kafasını yaşıyor diyebilirsiniz ama benim horoz ve tavuk fobim olduğunu hatırladım.

Bir an afalladım ve Zafer şaşkın bakışlarla beni seyrediyordu.

Zafer << Eee hayatım coşkuyla geldin ve niye duraksadın?

Yoksa bi yerin falan mı acıdı koşarken?>>

Daha fazla içimde tutamadım.







Ben << Iııı...
Şey sevgilim benim ne yazık ki bu caağğnıımm hayvanlara karşı büyük bir fobim var.

Tarladan sebze - meyve toplama işleri bende olsun sende yumurta toplama işlerine baksan.

Beni mazur görür müsün? 🥺>>

Zafer direkt elinde ki sepeti kenara bir yere koyup sarıldı ve başımı okşamaya başladı.

Bu çocuk beni benden alıp huzur alemine ışınlıyor.

Zafer <<Kalbimin güzide çiçeği.

Böyle bir fobin olduğunu hiç duymamıştım.

Bunu nasıl atladım gerçekten mahcubum sana karşı.





Madem bir koca sepet tarladan bunları topladın e hadi kahvaltı hazırlayacağız daha.

Burada az laf çok iş var hanımefendi. 😘>>

Ben sofraya bardak, çatal tarzı ihtiyaçları yerleştirdim.

Mutfaktan miss gibi kokular yükselmeye başlamıştı.

Kokuları duydukça doyumsuz midem gurul gurul gurulduyordu.

Benim topladığım domates ve biberlerle harika bir melemen yapmıştı.

Zafer <<Soğansız melemeniniz geldi afiyetler olsun efendim. >>







Harika bir kahvaltının ardından hazırlanmaya başladık.

Yine o bitmek bilmeyen sürprizlerinden varmış beyefendinin.

Yürüye yürüye kasaba gibi bir ilçeye geldik.

Ben <<Ömrümmm...

Bari bu sefer spoiler versen hani azıcık ucundan kıyısından lütfen lütfen lütfennn...🥺>>

Ne kadar ısrar edersem edeyim bırakın sorumu cevaplamayı ağzını bıçak dahi açmadı.

Bu durum iyice meraklanmama sebep oluyordu.

Birden elinde kurdale tarzı kumaş ile yanağıma öpücük kondurup gözlerimi bağladı.

Heyecanım tavan yaptı.

Acaba bu sefer hangi harikalar diyarında ki gibi bir olay beni bekliyordu.🤔











Yarı Texting /Değişik 😅Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin