Bailando(Harry Styles Greek FanFiction)

Κεφάλαιο 41ο

Τραγούδια!

*Ed Sheeran - Thinking Out Loud

*Usher - I Don't Mind  ft. Juicy J

Loren's Point Of View

Ήμασταν εδώ και δύο ώρες στην αίθουσα χορού, με  την κα. Evans να είναι κάπως αγχωμένη σήμερα και να κοιτάζει συνέχεια το ρολόι της, σαν κάτι ή κάποιον να περιμένει.Μας είχε χωρίσει σε ζευγάρια, όπου το κάθε ζευγάρι αποτελούνταν από ένα αντίθετο φύλο. Ευτυχώς που ήμασταν ίσα-ίσα σε πλήθος και δεν χρειάστηκε κανείς να μείνει από έξω. Απέναντί μου είχα τον Μάρκ, ένα κανονικό σε ύψος παιδί, καστανά μάτια όπως και μαλλιά, με ένα χαμόγελο που σε συναρπάζει. Με ένα σώμα σαν το κυπαρίσσι και χέρια που παθαίνεις να τα αισθανθείς πάνω σου. Εγώ, όμως, δε μπορούσα να βγάλω από το μυαλό μου τον Matt. Το πόσο κούκλος ήταν με αυτά τα ρούχα και με αυτό το μικρό γενάκι στο πρόσωπό του, δεν λέγεται. Κάνει όλα τα όργανα του σώματός μου να τρελαίνονται, τη καρδιά μου να κοντεύει να σπάσει από το ταχύτατο χτύπημα  και γενικά κάνει όλο μου το είναι να ταράσσεται.

Ανυπομονώ να τον συναντήσω  αργότερα…

Ξαφνικά εκεί που χορεύαμε το τελευταίο τραγούδι και αγαπημένο μου, το Thinking out Loud από τον απίστευτο Ed, ακούμε τη πόρτα να χτυπάει. 

«Μη σταματάτε παιδιά συνεχίστε. Επιστρέφω αμέσως.» μας φώναξε η καθηγήτρια και προχώρησε προς τα έξω.

Δε μπορούσα να δω, ακριβώς, ποιος ήταν εκείνος με τον οποίο μιλούσε η καθηγήτρια , αλλά μπορούσα να διακρίνω πέντε, αρκετά, ψηλές φιγούρες να την περικυκλώνουν. Ήταν κάπως παράξενο, να βλέπεις ένα μικρό σώμα και γύρω του άλλα πέντε τεράστια. Το τζάμι της πόρτα είχε ένα παράξενο σχήμα, με σκοπό να είναι αδύνατο να αντιληφτεί κανείς ποιος μπορεί να βρίσκεται από την άλλη πλευρά.  Εκεί που τα τραγούδι είχε φτάσει λίγο πριν το ρεφρέν, ανοίγει η πόρτα και τους βλέπουμε από το καθρέπτη, όπου μπαίνουν μέσα ,και τότε είναι που όλα χάθηκαν.

So honey now

Take me into your loving arms

Όλα γύρω μου, πάγωσαν και μπορούσα να δω μόνο εκείνα τα πράσινα μάτια που συνήθιζαν να με στοιχειώνουν κάθε βράδυ. Αλλά όχι πια. Τώρα τον έχω πια ξεπεράσει.

Έτσι νομίζω, δηλαδή!

Προσπάθησα να κοιτάξω αλλού, αλλά μάταια. Τα μάτια του με είχαν αιχμαλωτίσει και τώρα πια ήμουν σαν ένα μικρό ποντίκι, παγιδευμένο σε ένα λαβύρινθο.Σαν μία μέλισσα παγιδευμένη σε ένα μικρό μπουκάλι, και προσπαθούσα συνεχώς να ελευθερωθώ αλλά με μάταιο αποτέλεσμα. Δεν ήξερα πώς να αντιδράσω , δεν ήξερα πώς να φερθώ, δεν ήξερα απλά τι ένιωθα τώρα πια. Τον έχω ξεπεράσει; Τον αγαπάω ακόμα;