Bailando(Harry Styles Greek FanFiction)

Κεφάλαιο 53ο

"Αυτό που σε καταθλίβει δεν είναι η κατάσταση, αλλά η σημασία που δίνεις σ' αυτήν."

Sam Pavlina-(Αμερικανός blogger)

Loren's Point Of View

«Λοιπόν;» περίμενα να μου πει κάτι. Έστω μια συγνώμη, αλλά τίποτα. Απλά στεκόταν ακίνητος και με κοίταζε με χαμόγελο. «Θα μου πεις επιτέλους , τι στο καλό θέλεις εδώ;» κοίταξα πίσω στη κουζίνα και είδα το Χάρρυ να προσπαθεί να με κάνει να ησυχάσω, κάνοντάς μου νοήματα.

«Μπορώ να περάσω;» είπε και πήγε να κάνει ένα βήμα προς τα μέσα, αλλά έβαλα το πόδι μου και του έκοψα τη φόρα.

«Όχι δε θα μπεις , αν δε μου πεις τι θέλεις!» αυτή τη φορά σταμάτησε, το χαμόγελό του εξαφανίστηκε, έκανε πίσω και έσκυψε το κεφάλι κάτω.

«Ήθελα να μιλήσουμε. Έχουμε σχεδόν ένα χρόνο να τα πούμε. Δεν ξέρω τι κάνεις, δε ξέρω σε ποια σχολή πηγαίνεις, δε ξέρω σχεδόν τίποτα για σένα, από τότε που...από τότε που..» πήγε να συνεχίσει , αλλά από τη ντροπή του μάλλον, σταμάτησε και κοίταξε πάλι κάτω αμήχανα.

«Έλα πες το τι σταμάτησες; Από τότε που παράτησες τη μαμά για εκείνη τη κοπέλα, που ο Θεός να τη κάνει κοπέλα.» τον κοίταζα με τόσο μίσος και λύπηση, γιατί για λύπηση ήταν. Να βλέπεις ένα άνθρωπο , που από τον ίδιο δημιουργήθηκες, να έχει πέσει τόσο χαμηλά έτσι ώστε να μη μπορεί να κοιτάξει στα μάτια ούτε το ίδιο του το αίμα. Το αίμα μου είχε ανεβεί, κυριολεκτικά, στο κεφάλι κάνοντας τα κύτταρά μου να θέλουν να εκραγούν από τη μεγάλη ποσότητα αίματος. Έχω τόσα πολλά νεύρα αυτή τη στιγμή, που αν δε έφευγε ορκίζομαι πως θα τον βαρέσω. Θα έβγαζα όλο το άχτι μου πάνω του. Όλα τα ψέματα που έλεγε στη μαμά, όσα μου είχε κάνει τότε που μέναμε όλοι μαζί... Αλλά εκεί που πήγα να του μιλήσω κι άλλο, νιώθω δυο ζεστά , μεγάλα χέρια να τυλίγονται γύρω από τη μέση μου, κολλώντας με στο γερό στήθος του. Αμέσως , σαν να μου χορήγησαν αντιβίωση, τα νεύρα μου εξαφανίστηκαν, τα κύτταρά μου επανήλθαν στο κανονικό τους ρυθμό και το αίμα μου έρεε στο σώμα μου, όπως κάθε φορά, με ηρεμία. Και όλα αυτά έγιναν καλά γιατί ήρθα σε επαφή με το αντίσωμά μου. Είναι όπως λέμε, ότι τα ετερώνυμα έλκονται; Έτσι και εγώ με το Χάρρυ. Όταν είμαι ταραγμένη και με παίρνει μια αγκαλιά όλα γίνονται πάλι καλά, το ίδιο κάνω κι εγώ σε αυτόν. Ηρεμούμε ο ένας τον άλλον.

Ο Χάρρυ μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και έπειτα κοίταξε μπροστά μου εκείνον. «Ο κύριος;» είπε ανήξερα και έβαλε το πιγούνι του ,στερεωμένο στον ώμο μου.