الفصل الثالث

2.7K 78 12
                                    

طلعت مليكه و مش عارفه فين مكان المطبخ لحد ما اتفزعت لما لقت عمرو بيقول بغضب و هو وراها
عمرو :- واقفه تعملى ايه هنا
مليكه بتوتر :- اصل .... اصل
عمرو بغضب :- ايه هنعقد هنا لكام ساعه لحد ما تخلصى كلامك ما تنطقى واقفه تعملى ايه هنا
اتنفضت مليكه من زعيقه عليها و من صوته العالى بلعت ريقها بخوف و قالت
مليكه :- انا معرفش فين مكان المطبخ
عمرو :- نعم؟!!!
مليكه :- معرفش مكان المطبخ فين
عمرو :- عفااااااف
جت عفاف جرى و قالت بتوتر من صوته اللى باين عليه الغضب
عفاف :- ايوه يا باشا
عمرو بغضب :- لو دى و بيشاور على مليكه عملت حاجه غلط هيبقى مخصوم من مرتبكوا شهرين انتى و باقى الخدم و لو عملت حاجه ضايقتنى مطرودين كلكم فاهمه
عفاف بخوف :- فاهمه فاهمه يا باشا و متقلقش نهائى ان شاء الله مش هتغلط
مسكت عفاف ايد مليكه اللى متصنمه من كتر الخوف و وريتها مكان المطبخ و عرفتها على زميلتها و بدئت مليكه تهدى و الخوف بيتزال تدرجيا و تندمج فالعمل
على العصر كده....
كانت مليكه واقفه مع البنت اللى سألتها الصبح على مكان اوضه الضيوف و اسمها صفيه
مليكه بضحك :- احييه ده انتى وانتى صغيره كنتى قادره اويي
صفيه :- اومااال و مازلت يا بت ده انا مجرد بس اقوم من على الكنبه كله بيستخبى منى
مليكه بهزار :- قوليلى سر الوصفه
بصت صفيه حوليها و بعد كده قربت من ودن مليكه و قالت حاجه و انفجرت مليكه فالضحك و صوتها على خلا كل البنات التانيه يبصولها باستغراب فاعتزرت و بعد كده بصت لصفيه بضحك و قالت بهمس
مليكه :- سر الوصفه متعلماه من واد صغير اسمه حموكشه يا معفنه و كنتى بتحكيلى كل حاجه بيعملها فالعيال و فيكى
صفيه بخوف مصطنع :- مانتى متعرفيش الواد حموكشه ده حته عيل مقلبظ عليه ضرب على القفا يخلى الواحد يطرش و اسئلى مجرب و و فركت على رقبتها
ضحكت مليكه بصوت عالى و بعد كده انتفضت و بطلت ضحك لما سمعت صوت عمرو بيقول بغضب
عمرو بغضب :- الله الله هو احنا جايين نتمسخر هنا ولا ايه روحى يا صفيه على شغلك و اخر انذار ليكى
صفيه بتوتر :- حاضر يا باشا
عمرو :- وانتى و بيشاور على مليكه تعالى على المكتب
مليكه بخوف :- حح حاضر
و سبهم عمرو و مشى اما مليكه سألت صفيه على مكان المكتب و وصفتهولها صفيه
راحت المكتب و استأذنت ان هى تدخل و امرها عمرو بالدخول وقفت مليكه قدام المكتب و منزله رسها على الارض
عمرو بغضب :- ايه المسخره اللى انتى كنتى عملاها دى فالمطبخ و بتضحكنى
مليكه بخوف :- انا اسس اسفه مكن....
قرب عمرو منها و مسك ايديها بقوه و قال
عمرو بغضب :- حسك عينك اسمعك بتكلمى او بتضحكنى هتتعاقبى و عقابك هيكون كده قرب منها جدا و بسها من شفيفها اما مليكه حاولت تبعد عنه لحد ما بعدت عنه بصعوبة و بصتله باحتقار و قعدت تعيط و تقول
مليكه بعياط :- انا خلاص تعبت انت بتعمل فيا كده ليه انا معرفكش ولا عمرى لمحتك حتى و عمال تقولى مدام ملاك مدام ملاك مين مدام زفته دى انا مش هقول غير حاجه واحده بس اياك ثم اياك تقرب منى بالطريقه القذره دى تانى فاهم و طلعت من المكتب جرى خوف من اللى ممكن يعمله فيها اما عمرو بص فمكانها بغضب و قعد يكسر فالمكتب بغضب و خلاه زى المقلب بتاع الزبالة
عند مليكه
راحت المطبخ بهدوء و كملت المساعده مع البنات و مكلمتش صفيه و بتشتغل بهدوء و بس
بعد مده كانت مليكه بتطلع الاكل و تحطه على السفره و دخلت المطبخ تجيب اطباق و طلعت تانى لقت عمرو و نهال قاعدين مع بعض حطت الطبق عند عمرو و راحت تحطه عند نهال لقت الطبق وقع اكسر من ايديها بسبب ان نهال زقت ايديها بقوه بص عمرو لمليكه بغضب و قال
عمرو بغضب :- اى الغباء ده انتى متخلفه
مليكه :- انا مقصدش هى اللى زقت ايدي
نهال بغضب و تكبر :- هو اى هى اللى زقت ايدى انتى متخلفه يا بتاعه انتى و اخر مره بحذرك انك تعملى حاجه غلط فاهمه انا مدياكى العذر عشان انتى خدامه جديده فالفيلا تمام ولمى يلا الازاز ياله عشان منتعورش بصت مليكه لعمرو لقته بيبصلها ببرود قعدت على الارض بكسره و حزن و بتلم الازاز
لحد ما اتفتحت اديها بصتلها نهال باشمئزاز و قالت
نهال :- كملى ياله
مليكه بعياط :- بس اديا اتفتحت
نهال بتكبر و غرور :- وانا مالى باديكى اللى اتفتحت
انتى هنا بتشتغلى و بتعملى اللى احنا عايزينه عشان تاخدى فلوس
مليكه بعياط و غضب :- بس انا مجبره انى اشتغل هنا و بصت لعمرو بكره اما نهال قالت و هى بتزوقها برجلها بغضب خلت مليكه تقع بضهرها على الارض
نهال بتكبر :- انتى هتحكيلى قصه حياتك يا قذره انتى بس متتعبيش نفسك انا عارفاها يا مدام من غير جواز
عمرو بغضب و صوت عالى :- نِهاااااااااااااال قولتلك ميت مره ملكيش دعوه فاهمه
نهال بخوف و بتهز راسها بنعم :- فاهمه فاهمه
عمرو بغضب :- و دلوقتى تطلعى على اوضتك و مشوفش وشك فمكان انا فيه والا ايدك هتكسر
نهال بخوف :- حاضر حاضر
عمرو بغضب و صوت عالى :- غورى من وشى انتى واقفه لغايه دلوقتى ليه
مشيت نهال بخوف و جرى من قدام مليكه و عمرو
اما عمرو قرب من مليكه وحاول يساعدها انها تقوم من الارض بس هى عدلت نفسها و بعدت و قالت بغضب ممزوج بالعياط
مليكه بعياط و غضب :- قولتلك قبل كده متقربش منى انت مبتفهمش
عمرو بنفاذ صبر :- انجزى و قومى معايا لان ايدك بتنزف جامد
مسكت مليكه ايديها و قالت
مليكه :- اظن دى حاجه متخصكش و مجرد بس حته خدا.....
عمرو بغضب :- احترمى نفسك و قومى معايا و بطلى لك كتير
و قرب منها و ساعدها انها تقوم من على الارض و قعدها على كرسى السفره و نادى على عفاف اللى جت بسرعه و قالت بخوف
عفاف بخوف :- ايوه يا باشا
عمرو :- هاتى صندوق الاسعافات بسرعه
عفاف :- حاضر
و مشت بسرعه راحت المطبخ و رجعت تانى و فأديها
صندوق اسعافات اوليه و عطته لعمرو و بدء عمرو يعقم الجرح بتاع ايديها و لفهولها بشاش و بعد كده قام و قالها
عمرو بهدوء :- هتقعدى فأوتضك زى ما هى و امش هتروح مبنى الخدم
مليكه باستغراب :- بس انت قولتلى اروح المبنى
عمرو :- كلامى يتنفذ و بسس فاهمه
مليكه بخوف :- حاضر
و مشى عمرو و طلع اوضته بعد ما نادى عفاف عشان تكنس الازاز اما مليكه راحت المطبخ و واقفه بشرود و بتفكر فعمرو مستغرباه جدا و كلامه غامض
بس شالته من دماغها و ركزت فشغلها بس مبمسكش الحجات بأديها المتعوره عشان ميتفتحش و ميوجعهاش
بليل......
قعدت مليكه على سريرها بتعب بعد ما اخدت شاور
و لبست لبس مكون من بيجامه كشميرى و جمعت شعرها فكعكه مش مرتبه و رمت نفسها على السرير
بتعب و بصت لاديها المتعوره فيها بحزن و قالت بكسره
مليكه بكسره :- يا رب انا فوضت امرى ليك انا مش عارفه مين ده او مين ملاك هو فى اي بس انا فوضت امرى ليك و خلاص لتنام بعمق
على الفجر......
دخل عمرو اوضه مليكه بهدوء و بتسلل عشان ميصحيهاش قرب منها و حط ايدو على جبهتها لقاها سخنه ناار فراح طلب الداده تجبله كمدات و قعد جنبها و عملها كمدات لحد ما الحراره نزلت و قعد جمبها و حضنها و حط راسو فى تجويفه راقبتها و قال بهمس
عمرو :- لغايه دلوقتى بحبك يا ملاك و مش قادر اعاقبك انا بعشقك و هفضل اعشقك مهما عملتى ايه
يا ترا مليكه عملت ايه و ايه موضوع مدام من غير جواز ده ؟؟؟
استنوا البارت الرابع قريب❤
=====================
عارفه البارت صغير انا اسفه بس انا كنت مركزه اكتر على اىروايه التانيه بس وعد منى ليكو البارت الجاى هيكون كبير😊❤

أختطاف عن طريق الخطأحيث تعيش القصص. اكتشف الآن