ငါ့မိဖုရား/ငါ့မိဖုရား

ကျွန်တော့်ဇနီး

(ငါ့မိဖုရားဆိုတဲ့ ဇာတ်လမ်းကို ကျွန်တော့်ဇနီးဆိုတဲံ One Word လေးကို နည်းနည်းလေး အကျယ်ချဲ့လိုက်တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ကြိုက်မယ်လို့ ထင်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ဇနီးကိုလည်း ပြန်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်)

ကျွန်တော့်ဇနီး

သူ့ဇနီးက သူ့ကို ဓားနဲ့ ထိုးခဲ့တယ်။
သူ သေဆုံးရတော့မယ်။

သူ့ဇနီးကို သူက တစ်ဖက် တိုင်းပြည်ကနေ ခေါ်လာတာ ဖြစ်တယ်။

သူ့ဇနီးကို သူက စစ်ပွဲမှာ တွေ့ဆုံခဲ့တယ်။ သူ့ဇနီးက စစ်သူကြီ တစ်ဦးဖြစ်ပြီးတော့ တစ်ဖက်တိုင်းပြည်က ရှင်ဘုရင်ရဲ့ညီတော် အိမ်ရှေ့မင်းသားလည်း ဖြစ်တယ်။

သူ့ဇနီးက သိပ်တော်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဇနီးက အမျိုးသားလည်း ဖြစ်တယ်။

သူ့ဇနီးက သူ့ကို ဘယ်တုန်းကမှ မချစ်ခဲ့ဘူး။ သူက သူ့ဇနီးကို ဧကရီဘွဲ့အပ်နှင်းဖို့ ပြင်ဆင်နေတယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲမတိုင်မီ သူက သေဆုံးရတော့မယ်။

ဓားက ပါးပါးလေး ဒါပေမဲ့ ဓားဖျားက သူ့ရဲ့ဝဲဘက်ရင်အုံမှာ စိုက်နေတယ်။ ဓားနှောင့်က သူ့ဇနီးလက်ထဲမှာ ဖြစ်တယ်။ ဒီဓားက သူကိုယ်တိုင် ချစ်သက်လက်ဆောင် ပေးထားခဲ့တာ ဖြစ်တယ်။ မပြုံးတာ ကြာပြီ ဖြစ်တဲ့ သူ့ဇနီးရဲ့ မျက်နှာမှာ အပြုံးတစ်ပွင့်က တောက်ပနေတယ်။

ဓားကနေ သွေးတွေ စင်သွားလို့ သူ့ဇနီးရဲ့ မျက်နှာမှာ သွေးစတချို့ ပေကျံနေတယ်။ အဲဒါ သူ့အမှားပဲ။ ဓားကို ဒီထက် ရှည်တာ လက်ဆောင်ပေးခဲ့သင့်တယ်။

သူ့ဇနီးက ဓားကို လွတ်ချလိုက်တယ်။ သူကလည်း တအိအိနဲ့ လဲကျသွားတယ်။ သူ့ဇနီးက ပထမဆုံးအကြိမ် သူ့ကို ပွေ့ဖက်လာတယ်။ ဒါ ပထမဆုံးပဲ။ ဒီဓားတစ်ချက် တန်လိုက်တာလို့ သူတွေးမိသွားတယ်။

နောက်တော့ သူ စိုးရိမ်နေတယ်။ သူ မရှိတော့ရင် သူ့ဇနီးကို ဘယ်သူက ကာကွယ်ပေးမှာလဲ။ သူ့ဇနီးကို သူ မကာကွယ်ပေးနိုင်တော့မှာကို စိုးရိမ်လာတယ်။ သူ ခပ်တိုးတိုး ပြောမိတယ်။

"ပြေးတော့.."

ပြီးပါပြီ။ စွဲညို့

(ငါ့မိဖုရားဆိုတဲ့ ဇာတ္လမ္းကို ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးဆိုတဲံ One Word ေလးကို နည္းနည္းေလး အက်ယ္ခ်ဲ႕လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႀကိဳက္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီးကိုလည္း ျပန္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္)

ကၽြန္ေတာ့္ဇနီး

သူ႔ဇနီးက သူ႔ကို ဓားနဲ႔ ထိုးခဲ့တယ္။

သူ ေသဆံုးရေတာ့မယ္။

သူ႔ဇနီးကို သူက တစ္ဖက္ တိုင္းျပည္ကေန ေခၚလာတာ ျဖစ္တယ္။

သူ႔ဇနီးကို သူက စစ္ပြဲမွာ ေတြ႔ဆံုခဲ့တယ္။ သူ႔ဇနီးက စစ္သူၾကီ တစ္ဦးျဖစ္ျပီးေတာ့ တစ္ဖက္တိုင္းျပည္က ရွင္ဘုရင္ရဲ႕ညီေတာ္ အိမ္ေရွ႕မင္းသားလည္း ျဖစ္တယ္။

သူ႔ဇနီးက သိပ္ေတာ္တယ္။ ျပီးေတာ့ သူ႔ဇနီးက အမ်ိဳးသားလည္း ျဖစ္တယ္။

သူ႔ဇနီးက သူ႔ကို ဘယ္တုန္းကမွ မခ်စ္ခဲ့ဘူး။ သူက သူ႔ဇနီးကို ဧကရီဘြဲ႔အပ္ႏွင္းဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲမတိုင္မီ သူက ေသဆံုးရေတာ့မယ္။

ဓားက ပါးပါးေလး ဒါေပမဲ့ ဓားဖ်ားက သူ႔ရဲ႕ဝဲဘက္ရင္အံုမွာ စိုက္ေနတယ္။ ဓားေႏွာင့္က သူ႔ဇနီးလက္ထဲမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီဓားက သူကိုယ္တိုင္ ခ်စ္သက္လက္ေဆာင္ ေပးထားခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ မျပံဳးတာ ၾကာျပီ ျဖစ္တဲ့ သူ႔ဇနီးရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ အျပံဳးတစ္ပြင့္က ေတာက္ပေနတယ္။

ဓားကေန ေသြးေတြ စင္သြားလို႔ သူ႔ဇနီးရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ ေသြးစတခ်ိဳ႕ ေပက်ံေနတယ္။ အဲဒါ သူ႔အမွားပဲ။ ဓားကို ဒီထက္ ရွည္တာ လက္ေဆာင္ေပးခဲ့သင့္တယ္။

သူ႔ဇနီးက ဓားကို လြတ္ခ်လိုက္တယ္။ သူကလည္း တအိအိနဲ႔ လဲက်သြားတယ္။ သူ႔ဇနီးက ပထမဆံုးအၾကိမ္ သူ႔ကို ေပြ႔ဖက္လာတယ္။ ဒါ ပထမဆံုးပဲ။ ဒီဓားတစ္ခ်က္ တန္လိုက္တာလို႔ သူေတြးမိသြားတယ္။

ေနာက္ေတာ့ သူ စိုးရိမ္ေနတယ္။ သူ မရွိေတာ့ရင္ သူ႔ဇနီးကို ဘယ္သူက ကာကြယ္ေပးမွာလဲ။ သူ႔ဇနီးကို သူ မကာကြယ္ေပးႏုိင္ေတာ့မွာကို စိုးရိမ္လာတယ္။ သူ ခပ္တိုးတိုး ေျပာမိတယ္။

"ေျပးေတာ့.."

ျပီးပါျပီ။

စြဲညိဳ႕