"Ang Mahiwagang Larawan"

Kabanata 10

Tinulungan ko din silang maghanda ng pagkain ni ama ako ang tagahiwa ng sibuyas at bawang,si solidad naman ang tagaluto.para kaming mga ood na nagmamadaling nagluluto.

Napaiyak ako sa sibuyas ang ganda sana kung may sunggla sses ka. mapoprotektahan pa mata mo.ang mga tao sa labas inaabangan ang pagdating dito ni ama.

Kagigising palang ni aling Minda nagulintang siya dahil busy kami sa pagaasikaso dito sa kusina.

"May kaarawan 'ba ngayon?",usisa ni aling Minda magulo pa ang kanyang buhok.pati ang kanyang damit. "Darating 'ho si ama rito kaya ganto kami maghanda aling Minda"

Tumango siya sa sinabi ko bumalik siya sa kusina upang maghilamos at magbihis bumalik ako sa ginagawa kong paghihiwa ng bawang at sibuyas.

Dumating si ama may kasama itong mga guardia umupo muna siya sa silya.

"Magandang umaga 'ho ama",ani ko.may inabot siyang regalo saakin binuksan ko iyon."Maraming salamat po rito sa iyong regalo ama

45 years old na siya pero nangingibabaw parin ang kanyang kagwapuhan,ang kanyang kilay,bilugang mata na namana kay maria at ang kanyang tindig.

"Anak nabalitaan kong nagtungo na ang iyong ina sa maynila.bakit ka naiwan rito?",ani niya.umupo muna ako masakit na kasi ang aking mga paa.

"Ako muna po ang mamahala ng ating negosyo rito sa laguna sabi ni ina,pinayagan din ako ni maestra Josefina na rito muna ako ng isang buwan",ani ko.

Tumango siya at nagtungo sa hapagkainan,marami ang hinanda namin mga pagkain, may adobo,kaldereta,manok at iba pang ulam.sumenyas din si ama na umupo na din ako.parang siya teacher ko siya sa math,strikto kapag mabait ka mabait din siya sayo,pero kapag ginalit mo siya nakakatakot siyang magalit.

Tapos,na kaming mananghali an nandito ako sa ilalim ng puno nagpapahangin.ang presko ng hangin.

Nakita kong may kasamang babae si ginoong Eduardo di ako nainform!may jowa pala 'to.

"Señorita narito lang pala po kayo kanina ko po kayo hinahanap",hingal niyang ani. hindi ko siya pinansin itinuon ko lang ang tingin ko sa kasa mang babae.maganda din siya parang anak ng opisyal muka na akong tsismosa.

Ibinaling ko ang tingin kay Soledad.may dala siyang mga prutas.hinila ko siya papunta ng kalesa upang makaalis na doon.ayaw kong mahuli ako na tinitingnan ko sila baka sabihin nilang tsismosa ako.

"Señorita iyong kasama po ni ginoong Eduardo kapatid niya po iyon",ngiti niyang ani judgemental ko naman akala ko jowa niya pilit akong ngumiti.

Kinagabihan,nagtungo ako rito sa dalampasigan.may ilang mga taong nagpipicnic rito at may mga batang natut uwa ang ganda ng laguna ang ganda din ng kalangitan.

"Napakaganda ng kalangitaan",ngiti niyang ani habang tinitingnan ang kalan gitan at humarap saakin kam ukhang-kamukha niya si gino ong Eduardo.

Ngumiti ako sakanya may mga kumikislap na bituin sa kalangitan.

"Ako nga pala si Malou ang kapatid ni Eduardo",pakilala niya saakin matanda siya saakin.tumango ako sakanya at nagpakilala din.

Tinakpan ko ang aking mata nakahubad siya ang kisig ng kanyang katawan ano ba yan bakit parang ninasaan ko siya kainis!  sa  kaliwang braso hawak-hawak niya ang paggamit sa pagkuha ng isda kagagaling niya siguro mangisda.

"Magbihis ka nga!",panenermon ng  kanyang ate dali-dali siyang nagbihis nakita niya ako siguro na nakatakip ang mata.

Namumula pa ang kanyang pisngi pati ako namula din napaubo ang kanyang kapatid  dali-dali siyang kumuha ng tubig.natawa nalang si ate Malou.

"Ayos lamang ako kapatid",ngiti niyang ani pilit ngumiti si ginoong Eduardo.

Isinama nila ako sa bagong bukas na restawran.tahimik lang akong pumipili ng gusto kung kainin.

"Alam mo 'bang itong si eduardo palagi kang kini--",hindi na niya natapos ang kanyang sinasabi ng tinakpan ni ginoong Eduardo ang kanyang bibig.

"Pagpasensyahan mo binibini itong kapatid ko sadyang madaldal",ani niya.tumawa ako ang kulit nilang magkapa tid.binatukan pa siya ni ate Malou.mas lalo akong natawa dahilan ng pinagtitinginan ako ng mga tao rito sa restawran.

Nag piece-sign ako sakanila grabe ang lakas ko pala tumawa.pati din kila ate Malou

***
ARAW NG LINGGO.maaga kaming nagtungo sa simbahan kakaunti palang ang mga tao.nasa gitna kami nakaupo ni aling Minda may mga nagpapaypay ng kanilang abaniko dahil mainit ang simbahan at wala itong mga bentilador.

Nakita ko sila ate Malou nasa tapat namin sila nakaupo at may nagsalitang ale.

"Kay tagal ng kuro napakatagal na nating naghihintay rito!",reklamo ng ale pinatahimik siya ng kanyang anak.

Lumabas muna ako ng simbahan upang bumili ng makakain ako'y nagugutom na.maraming bumati saakin ng good morning.bumili ako ng isang puto at tubig may tumawag saaking ngalan.

"Maria nais mo 'ba ng maiinom?",usisa niya.marami siyang namili ng maiinom umiling ako di pa ako nauuhaw binigay saakin ng  tindera ang sukli at pagkain na binili ko."Ate sabay na tayong bumalik sa simbahan"

Tumango siya at lumakad kami papuntang simbahan. dali-dali kaming bumalik sa upuan namin dahil kakadarating palang ng kuro.tumayo kaming lahat at nakinig sa misa ng kuro.may puti akong talukbong at puti din ang aking barot saya.

Natapos ang misa ng masaya nilibre kami ni aling Minda sa merienda namin marami ang kumakain rito sa kanilang karinderya.nakaupo kami sa mahabang silya na may painti ng sa dingding.habang hinihi ntay ko ang pagkain namin kumuha ako ng dyaryo at binasa iyon para di ako mabordo ang tahimik ng mga kasama ko.

"Ano ang iyong nais kainin ginoo?",pangiti-ngiti niyang ani sa lalaki parang kilala ko siya ngumiti din sakanya ang lalaki at isinulat ang kanyang order.

Sa likod namin siya umupo tumayo si aling Minda at pinu ntahan ang lalaki.

"Ginoong Alfredo hindi po kayo nagsabi saakin na magtutungo 'ho kayo rito sa aming karinderya",ani ni aling Minda.inilapag niya sa mesa ang kanyang sumbrero at kinausap si aling Minda.

"Nais ko 'ho kayong surpresahin",ani niya. tumango si aling Minda at ininom ang tubig na binigay ni Julio ang tagabantay ng karinderya.

Tumingin sila saamin iniwas ko ang tingin niya ayaw ko siyang makita naiinis ako.