"Ang Mahiwagang Larawan"

Kabanata 15

Namili ako ng bagong abaniko kasi  may tastas na ang luma kong abaniko.ang mura lang ng abaniko rito sa makalumang panahon.

"Ginoo hindi ko nakausap ang iyong maestra kasi marami akong ginagawa sa aming negosyo paumanhin",ani ko tumango siya saakin.

Nobyembre 6,1744

Sinusukatan ako ng taga disenyo  para sa susuutin kung  damit pangkasal malapit na kasi ang araw ng kasal,sinamahan ako ni maestra rito. sa malayong lugar magaganap ang aming kasal.dapat walang makakaalam kahit na ang aming mayordoma.

"Ayos na 'ho señorita bukas namin tatahiin ang iyong kasuotan",ani niya.

Nakausap ko na ang maestra ni ginoong Eduardo,isinabi ko sakanya na pinsan ko ang kanyang estudyante na may  pagsama-sama kaming pamilya.Panginoon  patawarin niyo po ako andami ko kasinungalingan at kasalanan sainyo.

"Kailan 'ho magpapasukat ang iyong kasintahan?",usisa niya.

Umupo ako sa mahabang silya at kumain ng dalandan ang asim nito!.

"Bukas 'ho siya magpapasukat",ani ko isinabi niya saakin na nakiusap siya sa kanyang maestra na ngayon siya  mag sasagot.

Kinikilig pa siya na parang nilagyan ng asin ang bulate, hindi ko nalang siya pinansin gwapo naman kasi si ginoong Eduardo inaamin ko 'yun para siyang sikat sa paaralan. naiinis ako sakanya kasi akala ko tinatawanan niya ako nung tumira siya ng isang gabi kila lola natawa lang daw siya kasi kinurot ako ni ina nakakahiya nga 'yun.maski ang tunay kung ina kung kinurot ako sa harap ng lalaki mahihiya ako,tapos nakakatawa naman talaga ang nangyari saakin kila lola ngayon ko lang pala 'yun naisip ang tanga ko lang!.

Ang pamangkin ni Maestra ang sumukat saakin ng aking damit pangkasal alam niya ang misyon ko muka naman siyang napag katiwalaan.

Nagtungo kami ni maestra  sa magoorginisa ng kasal sa nueva ecija gaganapin ang aming kasal.may simbahan roon  na maliit lang at hindi naman kami kilala ng mga tao roon.

Isinabi niya ang desinyo  ng simbahan,sa maliit ding restawran gaganapin ang kasal.si maestra Josefina lang ang bisita namin at silang nagorganisa ng kasal.

"Wala 'hong makakaalam na ikakasal 'ho kayo ang mga tao roon sa nueva ecija ay mababait",ngiti niyang ani.

Matalik na kaibigan siya ni maestra  ang edad niya ay 30 years old pero ang cute niyang tingnan para siyang 15 years old na grade 9.

Pagkatapos naming magpasukat at kinausap ang kaibigan ni maestra,nagtungo kami sa tahanan nila aling Maya.nais nang makuha ni maestra ang kanyang napamiling panyeta at baro't saya na susuutin niya sa araw ng kasal,dala-dala namin ang panyeta at baro't saya na kulay pula.

May mga taong nagkakagulo rito sa pamilihan,may iilang mga taong naghahagip ng balita.

Nobyembre 8,1744

Ngayon ang araw ng aming kasal.kahapon pa kami nakarating rito sa nueva ecija dadalo rin ang mga kaibigan ni maestra Josefina.

"Napakaganda niyo 'ho para kayong diyosa",ngiti niyang ani.

Siya ang nagkolorote saakin simple lamang ang aking kolorote ngunit ang aking suot ay maganda kulay puti ang aking baro't saya  na simple lamang ito at may disenyong bulaklak sa gitna.

Huminga muna ako ng malalim bago sumampa sa altar,pinagtitinginan ako ng mga tao,may natuwa sa aking kasuutan at mukha,kulay puting barong ang kanyang suot at pusturang-pustura ang kanyang tindig.

Nagsesermon ang kuro ng na gulat kami ng may mga ingay sa labas.nagpapanic akong tumingin sa kinaroonan ng putok ng baril.nakita kung bumaba sa kalesa si ama galit na galit niya akong tiningnan.

Hindi 'to maari kailangan kung gawin ang misyon ko rito upang makabalik na ako sa panahon ko.namimiss ko na ang pamilya ko,nagtataka akong tumingin sakanya paano niya nalaman ito alam kung hindi magsasalita ang mga tao rito.siguro akong may espiya siya sa mga pinaggawa ko.

"Ama paano niyo 'ho nalaman ito?",usisa ko sakanya.nagpu miglas pa ako sakanya papasok sa kalesa.

"Anak nais mong malaman kung bakit ko ito nalaman sumama ka saamin at itigil na itong kasal",ani niya.

Tinadyakan ko siya sa paa hindi 'to dapat mangyari.gaga win ko ang lahat magawa ko lang itong misyon ko at maka alis na ako.

"Ipagpatuloy ang kasal paumanhin kung sandaling naitigil may mga rebeldeng umatake kaya ganun ang nangyari",ani ko.ipinasara ko ang pinto ng simbahan upang hindi na makapasok pa sila ama.

Hindi parin nagpatinag ang mga guardia ni ama isinira nila ang pintuan ng simbahan  kailangan ko gumawa ng para an,tiningnan ko si maestra nagmamakaawa pa ako sakanya na gumawa ng paraan.

"Joanna ikaw ang gagawa ng paraan kung paano mo ito malulutusan.ako ay tagaga bay mo lamang",ani niya.

Hindi ko na siya mapipilit pa kaya ko 'to.

May pumutok na bomba dali dali kaming nagsitago.hindi naman ganun ang ugali ni ama  na magpapaputok siya ng bomba ang alam ko ay wala kaming bomba.baka ang mga kastila ang nagpapabomba,hindi ko na alam kung nasaan sila maestra naghiwalay-hiwalay kami.nagtago ako sa lamesa nanginginig pa  ang aking mga kamay sa takot,hindi ko namalayan na dito din siya nagtatago.sandaling nagkatiti gan kami sa pagtitig ko sakan ya ng ilang minuto para akon g natunaw at kapag nagkakad ikit ang aming mga balat ako ay nakukuryente.symbolo na ba 'to na unti-unti na akong nagkakagusto sa lalaking ka harap ko ngayon.