born to die, jean kirschtein

﹡008﹡

﹡008﹡

﹡﹡✹﹡﹡

dinleyin, kapaklara bakın!

﹡﹡✹﹡﹡

Y/N, köşeden çekilmiş ve sarışın çocuğun, mavi gözlerine odaklanmıştı.

"Neden onlara karşılık vermiyorsun?" diye sordu. "Sen karşılık vermediğin sürece durmayacaklar."

"Onlara cevap vermiyorum," dedi gülümseyerek.

"Neden gülümsüyorsun?"

"Onlara karşılık vermiyorum, çünkü buna değeceğini düşünmüyorum. Eğer bir sorun olursa, Birlik bununla ilgilenmek zorunda kalacak ve onların yorulmasını istemiyorum. Hep beraber yaşadığımız bu Surların içinde sorun çıksın istemiyorum. Onlara gülüyorum çünkü aynılar. Klasik insanlar. İnsanlar nankördür, onlarında bir farkı yok."

"Sen Armin'sin, değil mi?"

"Evet, Armin Arlert. Sende Y/N misin?"

"Bende Y/N," dedi Y/N. "Sadece Y/N... Bu dediğim, aramızda kalsa... Olur mu?

"Pekala, sadece Y/N."

"Teşekkürler, Armin."

"Önemli değil, Y/N."

•••

"Anne," dedi Y/N, gülümsüyordu.

"Efendim?"

"Bende bir gün evlenecek miyim?" Küçük kız heyecanla sordu. Gözleri parıldıyordu. "Küçük küçük çocuklarım olacak mı?"

Carla gülmüştü. Y/N, ilerde güzel annesi gibi, çok güzel olmak istiyordu! Ona imreniyordu!

"Elbette. Bir gün kimin için kalbin çarparsa, onunla evleneceksin."

"Söz mü?" diye sordu Y/N.

"Söz."

Carla, küçük kızına sıkıca sarıldı. Onun süt kokusunu, iyice içine çekti. "Her zaman mutlu ol, Y/N/N. Ben yanında olamasam bile... Hiçbir zaman gözlerindeki o parlak ışık sönmesin."

•••

Y/N, Mikasa'nın ellerini tuttu. İkiside şirin elbiseler giymişlerdi.