born to die, jean kirschtein

﹡017﹡

﹡017﹡

﹡﹡✹﹡﹡

"Biz niye hala yaşıyoruz, Levi?" diye sordu Caroline. Yanlarında Y/N vardı fakat Y/N'i ailelerinden birisi gibi gördükleri için, onun yanında rahat konuşuyorlardı.

"Eski hayatımızı özledim. Yer altı şehrini... Farlan'ı, Isabel'i, Kenny'i ve annemi... Yüzünü hatırlıyor musun? O çok güzeldi."

"Ve güzelliği sana geçmedi, bok surat."

Caroline gülümsediğinde, Y/N şaşırmıştı. "Eğer ölürsem..."

"Ölemezsin," dedi Levi, emir vererek. "Ve güzelliği sana geçti, Care... Gerçekten."

Caroline ağlayarak, Levi'in göğsüne sokulmuştu. "Kes şunu velet," dedi Levi. "Salyan, sümüğün ve göz yaşların ile gömleğimi mahvediyorsun."

"Y/N, sende gel."

"Evet, gel buraya velet."

Y/N gülümseyerek, kendini bekleyen iki çift kola sarılmıştı. Bu güzel anları, Isabel'in kusma seslerini duyana kadar mükemmeldi.

"Baksana Care," dedi Levi. "Izzy neden bu aralar sürekli kusuyor? Ona Hange veya sen bir şey mi verdiniz? Eğer verdiyseniz..."

"Bir şey vermedik ve bilmiyorum," dedi Caroline, Y/N'e göz kırparak.

•••

"Eğer ihtiyacın olduğunu düşünüyorsan, biraz arkadaşça," dedi Hitch. Arsızca sırıtıyordu. "Benimle tam zamanında tanıştın. Beni istiyorsun?"

Y/N göz kırpmıştı. "Seni istiyorum, bebeğim."

"Annie!" Hitch seslendi. "Öğlen yemeğinden döndük-!"

"Sessiz ol!" diye fısıldadı Y/N. "Armin orada."

"Hey hey!" dedi Hitch. "Seni pis sapık, ona dokunman yasak."

"Yanlış anladın, Hitch. Hani... Deve dokununca anılar canlanıyor ya..."

Hitch, kolunu Armin'in omuzuna atmıştı. "Annie'i ve onda olan bilgileri istemeni anlıyorum..." Armin'in gerildiği yüzünde takındığı ifadeden belliydi.

"Kes şunu Hitch," dedi Y/N. "Sonra görüşürüz Hitch, Armin ile Eren'in başında nöbet tutmamız lazım."

Hitch, Armin'in kırmızı yanaklarına bakıp sırıtmıştı. "O görev Ackerman'da değil miydi?"