For the Second time

Chapter 3

Jennie's Pov

"Hoy Irene! May Plano ka pa bang magmadali?" masungit at nakapamewang na tanong ko sa kanya.

Pero natawa lang siya sa inasta ko. "Sandali lang ho Mrs. Manoban di' mo ba nakikitang may hinahanap pa ako?"

"Ano ba kasing ginagawa natin dito sa antique shop?" I pouted as I say those lines to her.

Yeah we're good friends now, simula noong nagkausap kami sa mall. Yung panahong napagkamalan ko pang nagkabalikan sila ni Lisa.

And yeah we are here at the antique shop for I don't know the reason. Bigla nalang siyang sumulpot kanina sa bahay at dinala ako dito.

"My God Jennie! Nakakalimutan mo na bang next week na ang birthday ng asawa mo? And she likes everything that are antiques" may inabot itong libro tsaka pinakatitigan iyon.

"Kaya nga nagkakilala sila ni Jennie Kim dahil sa pagiging mahilig niya sa mga antigong gamit" she chuckle that made me sigh heavily.

Kahit ba naman mga kaibigan ko at kaibigan ni Lisa palaging si Jennie Kim din ang bukambibig?

"Hey? What's with the deep sigh bestie?"

"Pati ba naman ikaw laging Jennie Kim din ang bukambibig? Ano bang meron siya na wala ako?" I asked as my tears would drop in any moment.

Natatarantang niyakap niya naman ako while our faces are inches away from each other.

"Hey what's the problem? Bakit ka naiiyak? Nag away ba kayo ni Lisa?

"No. Alam mo namang never kaming nag aaway ng malala diba? Pero kasi ano.."

She break the hug then stare at my eyes, waiting for my next words to say.

"Pero kasi... Minsan.. hindi ko maiwasang makaramdam ng selos kay Jennie Kim" she frown then laugh afterwards.

"S-seryoso nga kasi ako Irene" nagpapadyak ako sa harap niya that made her to laugh even more.

"Ano ka ba naman Jennie, pinagseselosan mo ang sarili mo? Ito ata ang pinaka worst na pagseselos na nakita ko sa tanang buhay ko"

I walk and look for something that my wife would like to have as my present. Hindi ko na kinibo si Irene dahil hindi siya nakakatulong sa kung ano man ang problema ko.

Lord bakit ba kasi kailangang makaramdam pa ako ng selos sa past life ko? Ang childish ko tuloy pakinggan.

Natigil lang ako sa pag iisip nang maramdaman kong may yumakap sa akin mula sa likuran ko. And I didn't have to look back cause I know her smell, it's my wife.

Sa halip ay si Irene agad ang hinanap ng mga mata ko at nang makita ko siya ay kitang kita ang gulat sa mga mata niya.

"I didn't know na mahilig ka din pala sa mga antigong gamit baby" I smiled and slowly face her.

"Lately lang din ako nahilig sa mga ganto Lisa.. you know para parehas tayo" then I laughed awkwardly.

Hindi ko alam kong anong irarason ko sa kanya. Kanina pa kaya siya dito? Narinig niya ba kung anong sinabi ko kanina? Sana naman hindi.

I looked at Irene again. She mouthed 'I didn't know she'd come' so I give her reassuring look and nod.

'ayos lang' I mouthed back.

Ipinulupot ko ang braso sa leeg ni Lisa then look deep into her eyes. Mga matang hinding hindi ko pagsasawaang titigan. Mga matang naging dahilan ng pagkakahulog ko ng lubusan.

"Really? So may napili na ba ang asawa ko? Tara bilhin na natin" inilibot niya ang tingin sa paligid at natigil sa isang relos pambisig.

"Why baby? Something wrong?" tawag atensyon ko.

"I just remember something wifey. Dito din kasi ako bumili noong relos na pagmamay ari ni Jennie Kim 7 years ago" I nodded.

"Tagal ko na din palang hindi nakakabalik dito" bumitaw ako sa kanya ng may makita akong isang libro. And it is somehow familiar to me, mukhang luma na pero nababasa pa naman kaya kinuha ko at binuklat.

To my surprise, it's not a book but a diary rather.
They sell antique diary din pala dito I thought to myself as I read who's the owner.

Jennie Ruby Jane Kim. Agad kong nabitawan ang diary ng mabasa ko ang pangalan niya. Napansin naman agad ni Lisa yun kaya kinuha niya at binasa.

"Mukhang madaming gamit si Kim dito sa antique shop nato ah?" Sabi niya sabay abot saakin nun.

"You want to buy that baby?" Umiling ako.

"But if you want to buy it Lisa then we'll buy it" Sabi ko bago siya iwan at nagtungo sa cashier counter kaya sumunod naman siya habang bitbit ang diary.

"Good day ma'am-" nakatulalang sabi ng cashier ng makita ang mukha ko. "Lola Jennie?" dagdag niya na nakapagpataas ng kilay ko.

Anong Lola pinagsasabi nito? Mukha na ba akong matanda? Eh halos magkaedad lang naman kami ah.

"Hala totoo nga!" Napapantastikohang tili nito na ipinagtaka naman ni Lisa.

"What's happening baby?"

"That cashier just call me Lola Jennie daw. Mukha ba akong matanda na?" I said while rolling my eyes that made Lisa to chuckle.

"Miss bilhin na namin to" then she gave the diary to the cashier na nakatitig pa rin sa akin.

"Miss ipa-punch mo ba yang bibilhin ng asawa ko o hindi?" Mataray na tanong ko dahilan para humingi ng paumanhin si Lisa sa kanya.

"Pasensya kana Miss ha. Ayaw niya kasing tinititigan siya ng ibang tao lalo na pag hindi niya kilala" paliwanag ni Lisa.

Nasaan na ba kasi si Irene? Nawala nalang bigla. Iniwan na siguro ako nun.

Oh hindi ko pa pala nakukwento na sila na ng pinsan kong si Seulgi 4 years ago pero hindi pa sila kasal. Ayaw pa daw nilang matali. Parang Tanga lang.

"Diba Ikaw yung bumili nung relos ni Lola Jennie?" Napabaling ako sa cashier ng magsalita siya.

"Yeah at ikaw din ang nabilhan ko nun diba? Dito ka pa rin pala nagtatrabaho" Lisa said.

"Sa totoo nyan, akin tong antique shop na to and yeah some of the antique collections here are from my Lola Jennie" na curious ako sa sinabi niya kaya ako ang nagtanong.

"Wait apo ka niya? So nagkaanak siya?" the cashier just smile.

"Hindi nagkaanak ang Lola Jennie ko. Hindi nga daw yun nag asawa sabi ng Lola Iu ko eh kasi maagang namatay" pagpapaliwanag niya.

And now I'm curious again. "Why did you call me Lola Jennie kung patay na pala Lola mo?" Nahihiyang ngumiti siya sa akin.

"Nakita ko na kasi ang larawan niya ng mga nasa 20's palang ata siya nun at kamukhang kamukha mo siya ngayon" malamang, ganun naman talaga kapag na rereincarnate diba?

"By the way kapag nabasa niyo yan, may mga part Jan na nakaka curious eh. Pero maganda ang konteksto" sabi nito saka binigay kay Lisa ang plastic na may laman ng diary.

"Thank you. Anyways I'm Lisa Manoban and she's my wife Jennie" Lisa said then slightly bow at the girl.

"Nayeon" then she extend her arms for a handshake.