Nasa Near Park na ako naghihintay dito sa swing kung saan kami unang beses nagkita
Lilinawin ko lang, itong park na ito ay binansagang near park ng mga nurses, doctors and even the patients of the hospital that i work off dahil malapit lang siya sa hospital even the famous cafe na nasa harapan ko lang
Also..Hindi ako nag-iisa dito nandito si Kuya at Rain na nakamatyag saakin mula sa malayo si Kuya kasi ang naghatid saakin dito sa park tapos si Rain naman nakaduty talaga dito dahil sa incident na nangyari nung isang araw dito
Ang alam nila hindi ko alam na nakapaligid lang silang dalawa saakin at patuloy ang pagbabantay pero hindi nila alam na aware ako sa mga ginagawa nila
Hindi ko nalang din sila pinansin at alam kong oras na pinansin ko yang dalawang yan mangu-ngulit nanaman yan i am one-hundred percent sure
"Lets go?" biglang tanong ni Cerestian nagulat pa nga ako sa biglaang pagsulpot niya sa kung saan
"Bigla ka nalang sumusulpot, nakakagulat ka" sita ko sakanya natawa naman siya
"Kasi naman kanina pa kita tinitignan mula doon ohh, tapos tinawatagan kita pero hindi mo sinasagot tawag ko masyado kang naka-focus diyan sa buhanging nilalaro mo" paliwanag niya
"Nakalimutan ko palang ilabas sa bag yung phone ko..Tara na?"
Kinuha ko naman na yung phone ko para tawagan si Kuya
"Aalis na po kami" pagpapaalam ko
"Hindi ako mapakaling iwan ka sakanya but may tiwala ako sakanyang hindi ka niya pababayaan kaya hindi ko na kayo susundan basta kapag may problema tawagan mo ako o si moon o kahit si rain okay.." bilin niya
"Opo" sagot ko saka pinatay ang tawag saka sumunod kay Cerestian
"Handa ka na bang balikan ang isa sa mga lugar ng ala-ala mo?" tanong ko
"Medyo kinakabahan pero lamang yung pagkaexcited" sagot niya
Itinuro ko nalang sakanya yung direksyon ng school na pupuntahan namin, alam ko naman din kasi ang daan dahil nakapunta na ako doon
Doon ko kasi sinundo si Nishi nung naligaw siya dito hindi ko din alam ang dahilan kung bakit napunta dito yung batang gala na yon
"Familliar ba sayo tong school na ito?" tanong ko
"Parang.." tipid na sagot niya
"Mas maganda siguro kung libutin natin yung buong school" pang-aaya ko habang naglalakad kami sa tapat ng gymnasium
Parang may naaalala ako dito....
Nagulat nalang ako ng biglang may nag visualization na highschool student na babae ang naglalakad na may hawak na libro"bakit kakaunti ata ang students na pumasok ngayon?" tanong niya ng madaanan namin ang isang classroom na naka one seat appart pa ang mga students
"Baka exam nila" sagot ko
Nung marating namin yung isang mahabang pathway na nakagitna sa bukirin parehas kaming napahinto sa ganda ng view kasi naman tanaw mula dito sa kinatatayuan namin yung mga nagtataasang bundok
"Crestian may naaalala kana?" tanong ko
"Hmm some sort of visualizations only, I see a Highschool student na boy and he always follows a girl"
"Tingin ko kailangan pa nating libutin yung buong school, also bisitahin natin siguro yung dati niyong classroom or building para mas may ma-visualize kapa at maalala"
Tutal naihabol naman ni Mikay via chat kung anong section at building ng kuya niya nung nagaaral pa siya dito
"Bunso...Pwede bang magtanong?" singit ko sa isang bata na nakaupo dito sa pathway
BINABASA MO ANG
Hanggang Dito Nalang
Storie breviMeet Luna Lanrete isang psychiatrist na handang tumulong sa mga taong may mental illnesses or problem kahit walang bayad.. sa dami ng kanyang nagamot o matulungang makaalala, matutulungan din kaya niya ang isang pasyenteng nagkaroon ng amnesia mula...