Ne doktorumun verdiği ilaçları içiyor, ne psikiyatri uzmanına gidiyor nede kimseyle iletişime geçiyordum. Evde bir süre yatıyor oradan salon ve sonra tekrar yatıyordum. Bütün gün arkadaşım billie için endişe ediyordum, onu bu şekilde görmek canımı fazlasıyla yakmıştı. Eski tanıdığım billie yoktu artık karşımda. Bir süre daha yatakta gözlerimi kapatıp anılarımı düşünürken telefonumun çalması ile irkilip gözlerimi hızla açtım, nasıl olmuştu anlamıyorum telefonumu genelde sessize alırdım. Kimin aradığına bakmak için yataktan doğruldum ve telefonuma uzandım. Psikiyatri doktorum... İlk başta açmakta tereddüt etsemde tüm cesaretimi toplayıp açtım. "sonunda!" Diye bir bağırış duydum. "a-alo?" Dedim kısık bir sesle, çünkü neredeyse bir aydır insanlarla iletişime geçmiyordum ve ev, hatta bebeklik arkadaşım billie ile bile konuşmuyordum. "Ariana iyi misin tatlım? Neden hiç seyanslarımıza gelmiyorsun senin için endişeleniyoruz" dedi.. ne diyeceğimi düşünürken tekrar söze atladı. "seni yarın burada görmek istiyorum" dedi ve yüzüme kapattı.
__
Kapıyı hafif tıklatıp yavaşça açtığımda içeride kahvesini yudumlayan doktor dalton'ı gördüm. Beni görür görmez büyük bir heyecanla elindeki kahve fincanını masaya bırakıp yanıma geldi. Kapıyı benim girmem için açtı, masanın olduğu yerdeki koltuğa oturdum. Oda masasına geçince bir takım sorular sormaya başladı. " Evet Ariana.. buraya sorunlarını çözmek için gelindiğini sende biliyorsun, ama sen sorunlarından kurtulmak yerine hala onlarla dostsun? Şimdi neler oluyor anlatır mısın?" Sanırım artık birşeyler anlatıp rahatlama zamanım gelmişti. Doktor Dalton'a biraz daha yaklaştım ve "anlatacağım ama olaylar çok farklı, bunu kimseye söylemeyin lütfen" dedim. Kafasıyla beni onayladı. "aslında dertlerim kendime değil, arkadaşım billie... Beni üzüyor" merakla bakıyordu Dr.dalton "arkadaşın kim?" Diye sordu. Söze atladım. "Billie, çocukluk arkadaşım. Uzun sarı saçları, yeşil gözleri, bembeyaz teni olan hayat dolu bir kızdı.. eskiden bu yana hiç üzgün olduğunu görmedim. Ama o şimdi eskisi gibi değil. Çok şey yaşadı..." Söylemek istediklerim boğazıma bir yumru gibi oturmuş ve öylece kalmamı sağlamıştı, Dr Dalton'in sorusu ile devam etme gereği duydum. "ona ne oldu?". "Billie, resim çizmeyi çok seven biri, küçüklüğümüzden beri resim çizer duvarlara asar annesinden bir ton azar işitirdi. Yeni gittiğimiz okulda da koridorun sonunda bir oda keşfettik, oda aslında bir resim atölyesiydi. Billie her okul çıkışında gizlice o odaya girer saatlerce resim çizerdi, günlerden bir gün yine billie o odaya girdi, okulumuza yeni atanmış resim öğretmeni hem genç hemde çok yakışıklıydı, ama sorun şu ki kimseyle iyi tarafı yoktu. Öğrenciler onu pek sevmezdi... Tentacion yani yeni atanan öğretmen billie'nin oldukça dikkatini çekmişti, zaman geçtikçe billie'de bizden vazgeçiyordu bizi unutmaya başlıyordu, oysa ben herşeyi görebiliyordum. Bir gün billie adımlarını büyük atmak istedi ve hocaya bir teklifte bulundu ona dedi ki 'neden okul çıkışları bana ayrı ders vermiyorsunuz?' aslında onun derdi ders değildi, hoca ona defalarca kötü ve beceriksiz bir öğrenci olduğunu söyleyip duruyordu ama o çok takmıyordu, o sadece hocayı görmek istiyordu tek derdi buydu. Ve ne mi oldu dersiniz, hoca teklifini kabul etti"
Dr. Dalton'dan bir bardak su rica ettikten sonra suyumu da içip tekrar konuşmaya başladım. "bir okul çıkışı, billie gibi bende onları izlemek için eve gitmemiştim. Onları resim atölyesine kadar takip ettim ve pencereden onları izlemeye başladım. Hoca'yı öğrenciler sevmiyordu çünkü duygusuz gibiydi, gülüşleri kuru ve basattı. Ve benim arkadaşım billie'nin canını yakıyordu. Billie hocayı dinlemiyordu bile, sadece gözlerine bakıyor güzel hayaller kuruyordu. Onun için işte o zamanlar endişe etmeye başlamıştım. Hoca farketmiş olacak ki billie'ye seslendi 'neden bana bakmak yerine dersi dinlemiyorsun, çok mu eğleniyorum sana şu dersi anlatmaya' gibisinden birşey dedi. 'neden herkese karşı soğuksunuz?' diye bir soru sordu billie. Hoca tepkisiz bir şekilde ona bakıyordu sadece 'tamam bu ders bu kadardı' dedi ve apar topar hızla oradan ayrıldı. "
Zilin çalması ile zamanımızın bittiğini anladım ve yavaştan ayağa kalktım. Dr. Dalton'a görüşürüz dedikten sonra kapıya yöneldim ki Dr. Dalton bana seslendi "ari!!" Kafamı yavaşça ona çevirdim ve demesi gerektiği şeyi bekledim. "seninle konuşmak güzeldi, lütfen yarında gel hikayenin geri kalanını merak ediyorum" dedi gülümseyerek, zoraki bir şekilde gülümsedim ve onu ofisinde yanlız bıraktım.
Ariana;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Billie;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dr. Dalton
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Xxxtentacion
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.