အစ်ကို့ရဲ့ချိုင်းထောက်လေး ~6
ဆေးအရှိန်နဲ့ အိပ်ပျော်သွားတာ
ရှောင်းကျန့် နိုးလာတော့ ၉နာရီတောင်ထိုးနေလေပြီ။
''ရိပေါ်။''
''အစ်ကိုနိုးပြီလား။''
''ဝှီးချဲ လေးယူပေးပါလား။''
ဝမ်ရိပေါ် မသိချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ရင်း အိပ်ရာနိုးစ ပြူးကြောင်လေးကိုကောက်ပွေ့လိုက်တယ်။
''မင်းကလေ ငါ့စကားဆိုနားမထောင်ဘူး။''
''အစ်ကိုထင်လို့ပါ။''
အစ်ကို့ကိုဘေစင်ပေါ်ချပေးလိုက်ပြီး မျက်နှာသစ်ပေးဖို့ ပုဝါစကိုလှမ်းယူလိုက်တယ်။
''ငါဘာငါလုပ်ပါ့မယ်။သွားအပြင်ထွက်တော့။''
ဝမ်ရိပေါ်က ကောက်ချိတ်ချိတ် လှည့်ကြည့်လှည့်ကြည့်နဲ့ ထွက်သွားလေတယ်။ ဝမ်ရိပေါ်က သူ့ကိုတ်ကပ်နေတာကိုကြည့်ရတာအစ်ကိုတစ်ယောက်လိုချင်နေပုံဘဲ။အဆင်ပြေပါတယ် ဝမ်ရိပေါ်နဲ့ရင်းနီးရတာ ညီလေးတစ်ယောက်ကောက်ရလိုက်သလိုဘဲ။
ရှောင်းကျန့် ခေါင်းရမ်းပြုံးလိုက်ရင်း သွားတိုက်တံကိုခပ်မြန်မြန်လှုပ်ရှားလိုက်တယ်။
>>>>>>>>
''ရိပေါ်။''
ရေချိုးခန်းထဲက အစ်ကို့ခေါ်သံကြောင့် ဝမ်ရိပေါ်ခပ်သွက်သွက်လေးသွားလိုက်တယ်။
''ဝှီးချဲယူခဲ့။''
''ကျွန်တော်ပွေ့မယ်လေ အစ်ကိုကလည်း။''
''ငါထပ်မပြောချင်ဘူး အခုယူခဲ့။''
နှုတ်ခမ်း ကြီးဆူပြီး ဝှီးချဲနဲ့ ဝမ်ရိပေါ်ပြန်ရောက်လာတယ်။
ရှောင်းကျန့် ဝှီးချဲပေါ်ကိုအသာထိုင်လိုက်ရင်း
''မင်းအားရင် ချိုင်းထောက်လာပို့ပေးဦး။''
''ကျွန်တော်က အခုတောင်အားတယ်။
ဆရာဝန်က လတ်တလော ဝှီးချဲနဲ့ဘဲ သွားခိုင်းတာမဟုတ်လား။အစ်ကို ခြေထောက်က အားအရမ်းသုံးရတော့ ကောင်းတဲ့ တစ်ဘက်က အားနည်းနေတယ်။''
''ငါသိပါတယ်။ဒါပေမယ့် အသုံးပြုချင်သေးတယ်။အကောင်းအတိုင်းရှိနေသေးတဲ့ အရာမို့။သွားပါ အခုအားရင်အခုသွားယူပေး။''
