gel ya da git // oğhar (harika & oğulcan)

8

vote ve yorum bırakmayı unutmayın

harika sınıfa girdiğinde sadece oğulcan ve 2 kişi daha vardı. koşarak oğulcan'ın yanına gitti ve sımsıkı sarıldı.

"wonderfulum, noldu çok mu özledin beni?" dedi oğulcan kollarıyla harikayı sararken.

harika hiçbir şey demeden sarılmaya ve kokusunu içine çekmeye devam etti.

"harika, iyi misin?" diye sordu oğulcan.

harika yavaşça ondan ayrılırken gözleri yaşlıydı.

"sana bir şey olsa ben n'apardım?"

"niye bir şey olsun bana ya? bak iyiyim, turp gibiyim. asıl sana noldu?"

"melisa'yla kadir'in başına neler geldi görmüyor musun? dün gece melisayı öyle çığlık çığlığa görünce çok kötü oldum ben. bir an onların yerinde bizim olduğumuzu hayal ettim. sana bir şey olsaydı ben yaşayamazdım, ölürdüm."

oğulcan harikanın yüzünü ellerinin arasına aldı. "kıyamam sana ya. bak ben iyiyim, bize hiçbir şey olmayacak. kadir abi de iyileşti kalktı ayağa melisayla kantinde flörtleşiyordur şimdi onlar. ağlama artık dayanamıyorum bak biliyosun bunu."

"elimde değil."

oğulcan harikanın gözyaşlarını sildikten sonra tekrar sarıldı.

"ben seni asla bırakmam."

"söz mü?"

"söz."

"kadirle melisa da iyi yani?"

"ya onlar iyi, bırak şimdi onları. başı belada olan doruk."

"doruk mu? ona noldu şimdi ya? bi dramadan da geri kalsa şaşarım, ilgi delisi."

"akif bey iflas etmiş."

"ne?!"

"biliyosun boşanmışlardı melisayla kaanın velayeti nebahat hanımda onlarda sorun yok ama doruk akif amcayla kaldığı için baya sıkıntıya girmişler. yani okulda sokakta yattıklarını bile söyleyen var ama ben inanmadım tabi."

"vay be... akifin sonunun bizim elimizden olacağını düşünürdüm hep. yani benim ve annemin. nasıl iflas etmiş ki?"

"valla onu bilmiyorum doruğa o halde soramadım yani niye birden fakir kaldınız diye."

"iyi iyi, sabah kötüydüm ama keyfim yerine geldi he. seni gördüm iyi oldum be aşkım! ne güzel haberler veriyosun."

"harika öyle deme ya..."

"tamam tamam bir şey demedim, duyar kasma sakın." dedi harika. "bırak şimdi onları. biz bugün bir şeyler yapalım mı?"

"yapalım tabi wonderfulum, sen yeter ki iste."

"şöyle güzel bi yerlere gidelim. ama ben çıkışta ilk eve gideyim üstümü falan değiştireyim sen sonra evden al beni."

"hay hay!"

tenefüste harika sınıftan çıktı, pek kimsenin olmadığı koridorda yürürken kaan'ı yere çökmüş ve başını ellerinin arasına almış olarak gördü.

"kaan? iyi misin sen?"

"değilim."

harika ilerledi ve yanına oturdu

"ne oldu?"

"yok bir şey."

"akifle barıştın diye arkadaşlığımız bitmek zorunda değil. bence hala arkadaşız. bana anlatabilirsin."