Klasik bir gün gibi geçmeyeceği sabahından belli olan bir gündü. Kahvaltı yapıp kahvelerimizi alarak salona geçtik hep yaptığımız gibi. Şu sıralar her defasında gördüğüm anlamsız rüyaları beynim benim isteğim dışında birleştirmeye başlayana kadar sıradan bir sabahtı. Önce ailemin öldüğü haberini aldığım gün ki rüya geldi aklıma. Birebir aynıydı o günle. Sonra saçma bi şekilde ailemin bağlı olduğunu gördüğüm rüya geldi aklıma. Sonra sürekli gördüğüm bir depo vardı o geldi. Her o rüyayı gördüğümde yerde gördüğüm ailemin cesetleri üstüne serilmiş anılarım geldi. Sonrasında ayaklarımın altında hissettiğim yapışkan kanı. Her defasında o deponun önünde karanlığın acı şarabından koyu bir yudum alırcasına derin derin içime çektiğim nefesleri. Bu hissi düşünmek anlık titrememe neden oldu. Bu rüyaların parçalarını birleştirmem istemsizce hala yaşıyor oldukşarı İzlenimini verdi bana. Babam yeraltı dünyasının en tanınan adamıydı. Onla anlaşma yapmak pek mümkün sayılmazdı. Bana "iş ortağım" diye tanıttığı Ateş Sürmeli idi onun en ezeli rakibi. En az babam kadardı oda belki fazlasıydı bile. Babama ve Anneme böyle bir şey yapmış olabileceğini düşündüm. O gün telefonda duyduğum sesi düşündüm. Polis sesi gibi gelmediğini farkettim ayrıca bir polisin böyle bir durumda suratıma kapayacağınıda düşünmüyordum. Şeytan kasabası babamın her defasında gittiği bir yerdi ve ne zaman gelse vurulmuş yada dayak yemiş olurdu. Oranın ortamını anneme anlatırdı. Annemin ondan aşağı kalır hali yoktu zaten. Soğuk bir depoda bahsederdi babam.
"Kapkaranlık soğuk bir depodaydı yine mallar yerler yapışkam bir şeyle doluydu sanırım kan"
Babamın ayrıntılı betimlemeleri aklımda kaldığından mı yoksa gerçekten orda olduğundan mı bilmem ama orada bir şey olduğu kesin.
Aidan: İyi misin?
Y/n: kim? Ben?
Aidan: Başka kim olucak güzelim
Y/n: Dalmışım
Aidan: Y/n yemezler anlat noldu
Başta tereddüt etsem de tüm rüyalarımı düşündüğüm her şeyi teker teker anlattım.
Aidan: Mafya damadıyızda haberimiz yokmuş
Y/n: buna mı takıldın amk
Aidan: snekwkdksmd
Aidan: neyse y/n bak dediğin olabilir ama değilse üzüleceksin kendini buna kaptırma olmaya da bilir
Y/n: Var mı yok mu bilmem ama öldüyseler bile mezarlarını bilmek cesetlerini de olsa son defa görmek benim hakkım parça pinçik te olsalar kıyafetlerini almak eşyalarına sarılmak son defa eğer eğer ölmüşlerse onlara kendi evlerinde kendi odalarında edilecek bir vedayı onlara borçluyum ben eğer ölmüşlerse bile onların isteğini gerçekleştirmek zorundayım
Aidan: onların isteği?
Y/n: Eğer bir gün onları bi şekilde kaybedersem boynumda ki kolyenin içine bakmamı söylediler yaptıkları kötü işleri hiç yansıtmadılsr bana benim ergen tavırlarım yüzünden kavga etmiştik benim onlarla son konuşmalarım bunlar oldu ya
Aidan: Sakin tamam
Y/n: En azından onlara ne olduğunu öğrenmek zorundayım ben
Aidan: Ben burdayım ne yaparsam yapıp hemen yanındayım tamam mı
Dolmuş gözlerimi fark etmiş olacak ki gözlerimi sildi. Bir eliyle yanağımı kavradı
Aidan: Onlara ne olduğunu öğrenicez eğer yaşıyorlar ise sizi kavuşturmak için herşeyi yapıcam tamam mı
Y/n: benim ailem aslında kötü değildi aracılık yapıyodu ve ben 9 yaşımdayken bu işi bıraktılar 3 sene içeride kaldılar çıkıncs iş hayatına atıldılar herşey normaldi her şey bir anda ne oldu benim bunu öğrenmem lazım bilinmezlik beni yiyip bitiyor
Aidan: Sana yemin ederim onlara ne olduysa olsun onları bulacağım
Kendini tutamayacak hıçkırra ağlamaya başladım.
Aidan: Yapma ama gel buraya
Kollarıyla beni kavradığı anda bir anlığına kendimi evimde hissettim
00 diyip bölümü 11de atınca benim sıfad ve size bir sürprizim var YAZIMINI BİTİRİR BİTİRMEZ YÜKSEK İHTİMALLE KİTABIM ÇİKACAK bu kitap değil tabii hehehh
