ရှောင်းကျန့်ရဲ့ ခပ်ဟော့ဟော့မျက်နှာက ချက်ချင်းသနားစရာပုံစံလေးလိုဖြစ်သွားခဲ့တယ် ။
"ကိုယ်မလုပ်ပါဘူး ... ဒါပေမဲ့မင်းကိုကောင်းအောင်ကူညီပေးမယ် "
ရှောင်းကျန့်ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုခြားရင်း
ကြားရပ်ဝန်းကညီလေးကိုစုပ်ယူလိုက်တဲ့ရိပေါ်
ကြောင့်ရှောင်းကျန့်ကျောကော့တက်သွားတယ်။
ရိပေါ်ကအသာအယာထွေးငုံဆော့ပေးနေရင်းရှောင်းကျန့်ကိုခံစားလို့ကောင်းအောင်လုပ်ပေးနေလေရဲ့ ။ ရှောင်းကျန့်ကောင်းလာလို့လှုပ်ရှားမိတိုင်း စန္ဒယားခလုတ်တွေကအသံထွက်ပေါ်လာတယ် ။ စန္ဒယားသံတွေကသူ့ခံစားချက်တွေကိုရေတွက်ပေးနေသလိုပဲ ။ သူ့ခံစားချက်မြင့်လေ အသံတွေက ကျယ်လာလေ။ သံစဥ်နဲ့အတူသီချင်းတစ်ပုဒ်လိုက်သီနေရမဲ့အစား သူ့ရဲ့ညည်းညူသံလေးတွေကသာတေးသွားအဖြစ်ကကခုန်တယ် ။
"ရိ.. ရိပေါ် ငါပြီးတော့မယ် "
"လာ ပါးစပ်ထဲပြီးလိုက် "
"ဟင့်အင်း "
"ကိုယ်လည်းမင်းထဲမှာပြီးမှာမို့ အားနာမနေနဲ့ "
သူ့အဖြူရည်တွေကရိပေါ်လျှာပေါ်မှာပြန့်ကျဲသွားတော့ သူထခုန်မိမလိုဖြစ်သွားတယ် ။
"မြန်မြန်ထွေးထုတ်လိုက် "
ရိပေါ်က လည်ဇလုပ်လှုပ်သွားတဲ့အထိ မြင်သာအောင်မျိုချပစ်လိုက်တယ်။
"မင်းအလှည့်ကျရင်လည်း ရွံလို့မရဘူး မင်းထဲမှာပဲပြီးမှာ "
"ဘယ်ထဲမှာလဲ "
"မင်းပြောကြည့်လေ"
ရှောင်းကျန့်ခေါင်းဖုံးတဲ့အထိ အင်္ကျီကိုဆွဲတင်ပြီးပုန်းလိုက်တယ် ။ မျက်နှာပဲပုန်းစရာရှိတယ်ထင်ထားတဲ့ကောင်လေးက အောက်ပိုင်းမလုံခြုံတော့တာကိုသတိမထားမိခဲ့ပေ ။ ရိပေါ်ကအကာအကွယ်မဲ့သွားတဲ့ရှောင်းကျန့်ရင်ဘတ်တွေကိုအဝစားသုံးခဲ့တယ် ။
အဲ့ဒါကအရသာရှိတယ် ။
. . .
ရိပေါ်တို့ကျောင်းကအရင်ပြီးသွားပြီး ရှောင်းကျန့်ကလည်း လက်တွေ့သင်ကြားမှုအပိုင်းကိုဆွဲခေါ်ခံလာရတယ် ။ ကျောင်းကစီစဥ်ပေးမှုနဲ့ သူရုပ်ရှင်ကြီးတစ်ခုမှာအကူလုပ်ခွင့်ရခဲ့တယ် ။ ဒါကသူ့ရဲ့ဇာတ်လမ်းတိုလေးတွေလို ကျောင်းသားတစ်ဖွဲ့နဲ့ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလုပ်ကိုင်ခွင့်မရပေ ။ မူရင်းဝတ္ထုရေးသားသူနဲ့ညှိရတဲ့အပြင် ဇာတ်လမ်းအပိုင်းတစ်ရာစာမှာ ဇာတ်ကောင်လေးယောက်စာအတွက်သူတာဝန်ယူပေးခဲ့ရတယ် ။ အရံဇာတ်ကောင်တွေပဲပေးထားပေမဲ့ သူမပေါ့လျော့ရဲပေ ။
