Ep9: ចោរទេដឹង​?​?​

712 85 1
                                    

jimin:អាយ......នេះឯងលូកលាន់យើងហេស!​!​

ផាច់!​!​!​!​

suga:អូយ...នាងខ្មីន!​!​

jimin:យើងមិនមែននាង យើងប្រុស!​!​អាស្លេកចង្រៃ!​!​អាតណ្ហាក្រាស់ អានំប៉ាវស្ងោរ

suga:នេះឯង!​!​យកស្អីមកគិតហ៎ា....

jimin:យកអីមកគិតយ៉ាងមិច?​?អាលោកឯងនេះវាតណ្ហាក្រាស់ជាសុីម៉ង់អូដ្ឋទៅទៀត!​!​មិនលើកលែងសូម្បីតែប្រុសដូចគ្នា...អាចង្រៃ!​!​!​!​

«យកសៀវភៅដេញវៃរាងក្រាស់ឡើងផ្អើលអស់ព្រៃព្រឹក្សារ»

suga:ន៎ែរ!​!​ឈប់ៗភា្មមណាអាកន្តឿរ!​! (ចាប់សៀវភៅពីដៃjimin)

jimin:កន្តឿរមិនកន្តឿររឿងយើង!​!​ឲតែឯងនឹងខ្ពស់ទៅ...លែង!​!​!​

suga:បើមិនស្ងៀមទេ....តិចយើងរំលោភ!​!​

(​កញ្ឆក់សៀវភៅពីjiminដែលធ្វើឲអ្នកដែរប្រឹងទាញនុះទប់លំនឹងមិនជាប់ក៏ដួលផ្អឹបនឹងទ្រូងរាងក្រាស់តែម្តង!​!​[ណែនហ៎ា] )

jimin :........

suga:មិចគាំងហើយ?​? [ឱនទៅខ្សឹបអ្នកខាងក្រោមដែលកំពុងតែថ្ពាល់ក្រហម]

«អារោគចិត្ត!​!​!​!​»jimin
<ស្រែកយ៉ាងខ្លាំងរួចក៏រុញរាងក្រាស់ចេញហើយក៏រត់ទៅយ៉ាងលឿនដូចកូនក្មេង>

suga:ហុឹស...ចេះអៀនទៀតអាកាតឿរ

«សើចហួសចិត្តនឹងរាងតូចរួចក៏ប្រមូលសៀវភៅចេញទៅតាមក្រោយរាងតូច!​! »

#បន្ទប់Yoonmin

គ្រាំង!​! ក្រឹប~~

<មកដល់បន្ទាប់ភ្លាមjiminក៏ស្ទុះបិទសោរបម្រុងមិនឲyoongiចូលមួយសន្ទុះក្រោយមកសម្រឹបក៏បន្លឺឡើងច្បាស់ណាស់គេគឺ....>

តុ តុ​

suga:ខ្មីនបើកទ្វារ!​!​

jimin:ទេ!​! (ភ័យឡើងបែកញើសជោក)

គ្រាំង!​! ( yoongiដាក់ទ្វារមួយដៃប្រុងគម្រាមរាងតូច)

jimin:ទ្វារម៉ែឱឯងទុកនឹងហី?​?​វៃអីវៃម្លេះ​!​!​អាស្លេក
(នៅតែធ្វើខ្លាំងតែសភាពពិតគឺដូចកូនសត្វធ្លាក់ទឹកចឹង)

suga:ចាំមើលតែយើងចូលបាន ត្រូវធ្ងន់មិនខាន!​!​

ក្រឹបៗៗ (សម្រឹបជើងក៏ឮកាន់តែឆ្ងាយទៅ!​!​សម្រាច់ថារាងក្រាស់ដើរចេញទៅបាតលហើយ!​! )

jimin:ហ្វូ!​!​! រួចខ្លួនមួយគ្រា!​! (យកដៃរឹតទ្រូងធ្វើដូចទើបតែរួចពីសង្គ្រាមចឹង)

<ក្រោយពីព្រឹត្តការណ៍សុីសាច់ហុតឈាមបានបញ្ចប់រាងតូចក៏ទៅមុជទឹកផ្លាស់ខោអាវគេងបាត់ទៅព្រោះថាលំហាត់នោះគេធ្វើរួចអស់ហើយ នាយតូចក៏ដាក់ខ្លួនដេកចុចទូរសព្ទ័រួចក៏ក្រលៀសភ្នែកឃើញទ្វារបន្តិច នាយស្រាប់តែស្ទុះងើបភ្លាមតែម្តង!​!​>

jimin:សោរ?​?​សោរបន្ទប់!​! (ស្ទុះទៅឆែកថតតុព្រោះថាបើសិនជាគេទុកសោរនៅyoongiគេចប់មិនខាន! ! )

jimin:ហុឺយ!​!​!​សោរនៅនេះទេ...សោរមួយទៀតក៏នៅបងchan! ! វាមិនអាចទៅរួចទេ ដែលអាបុិនឹងទៅយកសោរពីបងchanគាត់មានប្រជុំនៅឆ្ងាយផង...

[ដោយខ្ចិលគិតច្រើននាយក៏ដាក់ខ្លួនដេកលក់បាត់ទៅព្រោះមួយថ្ងៃនឹងឈ្លោះជាមួយពូស្លេកឡើងហត់]

12am

ក្រឹប ក្រឹប!​!​

សម្លេងមួលសោរក៏បន្លឺឡើងពេញត្រចៀករាងតូចដែរធ្វើឲនាយបើកភ្នែកស្ទុះងើបទាំងទឹកមកផ្អើលបន្តិចភ័យបន្តិច(អាណាមិនភ័យមកលែងគោះសោរទាំងយប់ចឹង)

jimin:បន្ទប់អញច្បាស់ណាស់!​!​
(និយាយដោយលោបៗទាញដំបងវាយកូនបាល់គៀននោះមកការពារខ្លួន)

jimin:មកទាំងយប់បែបនាគ...ចោរទេដឹង!​!​!​

(និយាយតិចទាំងភ័យម្នាក់ឯង!​!​!​រួចក៏សម្តៅមើលចន្លោះប្រហោងកណ្តាលទ្វារដែរគេទុកមើលទៅក្រៅក៏ឃើញថា.....)

«អាយ..........»

                  𝐓𝐎 𝐁𝐄 𝐂𝐎𝐍𝐓𝐈𝐍𝐔𝐄𝐃
យ៉ុនថេហ្គុគ



មិត្តរួមបន្ទប់Where stories live. Discover now