Jm : ឲតែគេជា យេីងឈប់រករឿងគេទៀតហេីយ🫂😪😥
#បន្ទាប់ពីសន្ទនាគ្នាមួយសន្ទុះក្រោយមក ថេយ៍ក៏ជូនជីមីនទៅបន្ទប់គេងរបស់គេ
ថេយ៍ : ឯងប្រាកដហេីយហេស ថាយប់នឹងគេងតែម្នាក់ឯងបាន?
ជីមីន: មិនអីទេ..
ថេយ៍: ឲយេីងគេងកំដរអត់?
ជីមីន: ទុកចិត្តចុះ យេីងនៅបាន😊
ថេយ៍: okieចឹងឯងចាំជួយរៀបឥវ៉ាន់ខ្លះៗរបស់យ៉ុនហ្គីផងណា យេីងទៅយកឥវ៉ាន់ជុងបន្តិច
ជីមីន :គេទៅណា?
ថេយ៍: គេប្រហែលទៅកំដរយ៉ុនហ្គីនៅមន្ទីរពេទ្យនោះអី?
ជីមីនស្ងាត់បន្តិច*
ថេយ៍: ចង់ទៅមែន? 🤔
ជីមីន: ហុឹម...មិនចង់រំខានពួកឯងនឹងណា..
ថេយ៍: មិនរំខានអីទេ!! តែបេីឯងចង់ទៅហេីយក៏បានដែរ😉
ជីមីន: ហុឹម....
ថេយ៍: យេីងទៅStarbucksបន្តិច! ឯងចង់ផឹកអីអត់?
ជីមីន: green-tea មួយមកចឹង..
#បន្ទាប់ពីថេយ៍ចេញទៅ ជីមីនក៏ចាប់ផ្តេីមរៀបចំឥវ៉ាន់ដាក់ចូលវ៉ាលីតូចមួយរបស់យ៉ុនហ្គី
#មន្ទីរពេទ្យ
ជីមីន: ថេយ៍...(ចាប់ដៃ)
ថេយ៍: ហុឹម?
ជីមីន: យេីងភ័យ!?😥
ថេយ៍: កុំភ័យ..មកតាមយេីងមក ! (កាន់ដៃជីមីនដេីរចូលបន្ទប់ពេទ្យរបស់យ៉ុនហ្គី)
តុ តុ
<ចូលមក...>
ក្រាក...
ថេយ៍ : សួស្តីអ្នកជម្ងឺ😄
យ៉ុនហ្គី : បាទ😊. [ញញឹមបន្តិច. ហេីយគេក៏ចាប់អារម្មណ៍ថា ថេយ៍កំពុងកាន់ដៃនរណាគេម្នាក់នៅខាងក្រៅទ្វារ]
យ៉ុនហ្គី:នាំអ្នកណាមកមែន?
ថេយ៍: ចូលមកឯងនេះ.គេមិនចាប់សុីទេ!?!
*ជីមីនក៏លបៗចូលមក ឯយ៉ុនហ្គីគ្រាន់តែឃេីញគេភ្លាមក៏ញញឹមឡេីងពព្រាយតែម្តង*
