«គ្រាន់...មោះយើងជួយយកតែបុណ្យទេ»យ៉ុនហ្គី
លើកបី ជីមីនដាក់លើគ្រែ
«សុីJoហាស អាស្លេក»ជីមីន
«ទៅរៀនកើតអត់...»យ៉ុនហ្គី
«ច្បាស់ជាកើតហើយ..ខំស្លៀកពាក់រួច»ជីមីន
«អេស...ចឹងងើបទៅខ្លួនឯងទៅ!! »យ៉ុនហ្គី
«អួយ...!! »ជីមីន
«ថី?? »យ៉ុនហ្គី
ងាកមកខណះកំពុងរុះរើរខោអាវពាក់
«ឈឺ...ចង្កេះបាក់ហើយដឹង!! »ជីមីន
«ចាំយើងអៀវទៅ!! »យ៉ុនហ្គី
និយាយដោយកំពុងស្លៀកពាក់
«អាឆ្កួត!! »ជីមីន
«អ៎ា!! ចឹងដើរទៅប៉ាកប៉ៀក ចឹងទៅ មិនស្រួលគេថាទឹមរំលោភរួចផង!! »យ៉ុនហ្គី
និយាយដោយទឹកមុខច្រឡឹម
«អាឡប់...អារោគចិត្ត...រោគចិត្តច្បាស់ក្រឡែត!! »ជីមីន
«ខ្លួនប្រុសទេ...រឿងជេវិញ...ជេហុយ»យ៉ុនហ្គី
«ស្អី?ប្រុសនឹងអត់មាត់...យើងជេតាអាពួកមនុស្សរោគចិត្ត ល្មោបដូចឯងចឹង...ហុឹស!! ជេចាញ់គេហែកមាត់ចោលហ៎» ជីមីន (អួតហ៎ា!! )
«អ៎ា...ចាំមើលយប់នឹង!! បើយើងរំលោភឯងមិនសន្លប់យើងសុខចិត្តកាត់ចោលហ៎»យ៉ុនហ្គី (goshh!! )
«អាយ...អាឆ្កួតលែងយើង..អារោគចិត្ត» ជីមីន
*ស្រែកចង់ភ្លាត់សម្លេងខណះដែរសុខៗរាងក្រាស់យកដៃចាប់ផ្តួលគេមកដួលលើខ្នងនាយ រួចបីចេញក្រៅបាត់*[កុំគិតផ្តេសផ្តាស់]
«ន៎ែរ!! ស្ងាត់...តិចយកចូលបន្ទប់ចាក់សោរ1-0លូវហើយ»យ៉ុនហ្គី ចាប់ផ្តើមសម្លុត
«អួយ!! »ជីមីន យកដៃខ្ទប់មាត់
+ មកដល់ថ្នាក់
*ជីមីនប្រាប់ឲនាយ...ទម្លាក់គេចុះមុខថ្នាក់ខ្លាចសិស្សក្នុងថ្នាក់មើលមកយកទៅចេចចុច សុខចិត្តដើរទាំងប៉ាកប៉ៀកចូលក្នុងថ្នាក់ទាំងលំបាក រហូតដល់មហាមិត្តចាប់អារម្មណ៍រួចក៏រត់ទៅគ្រាហើយខ្សឹបថា...*
«ឯងត្រូវអាបុិនឹងរំលោភហេស?? » ថេយ៍
«ឆ្កួត!! យកស្អីមកគិតនឹង?»ជីមីន
គៀសដៃថេយ៍ចេញ នេះសូម្បីមហាមិត្តក៏វាគិតចឹងដែរឬ?
«ក៏....ឃើញឯងដើរប៉ាកប៉ៀកៗស្មានតែមែនទែន ឃើញគេអៀវមកទៀត»ថេយ៍
«យើងដួល គេជួយយើង យ៉ាងមិច?មានបញ្ហាដែរទេ?»ជីមីន
«គ្មានទេ!! តែម្នាក់នឹងសង្ហាដែរនឹងហ៎ា!! ហិហិ »ថេយ៍
«ហ្ហេម...យត្ន័បាក់គ្រែវើយ!! »ជុងហ្គុក
«ហិហិ...អូននិយាយលេងតាស!! សំណព្វចិត្ត..មើលធ្វើមុខចឹងលែងសង្ហាហើយ...ជុបៗ»ថេយ៍ ថើបជុងហ្គុក
«អ្ហែក🤮 គូរសង្សារម៉ាកស្អីទេ គគ្រិចៗម៉េស ថើបគ្នាមុខគេឯង អួយព្រឺ!! »ជីមីន
𝐓𝐎 𝐁𝐄 𝐂𝐎𝐍𝐓𝐈𝐍𝐔𝐄𝐃
យ៉ុនថេហ្គុគ
