យ៉ុនហ្គី : សូមអង្វរជីមីន និយាយអីបន្តិចមក ! បេីសិនជាឯងមិនស្រឡាញ់យេីងទេ យេីងអាចចាកចេញពីជីវិតឯងបាន យេីងឈប់រំខានហេីយ!!
ជីមីន ស្ងាត់ដដែល*
យ៉ុនហ្គី : ជីមីនហា..ឯងអត់ស្រឡាញ់យេីងទេមែន?
ជីមីនចាប់ផ្តេីមដកដង្ហេីមធំ*
យ៉ុនហ្គី : មិនអីទេ!ពីរថ្ងៃទៀតខ្ញុំចេញពីពេទ្យហេីយ ..ចាំខ្ញុំឲគេរៀបចំឥវ៉ាន់របស់ខ្ញុំចេញពីបន្ទប់ឯង ខ្ញុំលែងរំខានឯងទៀតហេីយ!! (និយាយរួចក៏ងេីបចេញពីគ្រែ)
យ៉ុនហ្គី :😳
ជីមីន :💋💋 (គេស្រាប់តែចាប់ទាញយ៉ុនហ្គីឲទ្រោបទៅលេីគ្រែហេីយថេីបមាត់កូនប្រុសតែម្តង)
ជីមីន : និយាយច្រេីនណាស់!! (គេក៏ដកមាត់ចេញពីរាងក្រាស់ ហេីយលេីកកែវទឹកមកផឹកយ៉ាងធម្មតា )
យ៉ុនហ្គី :🫢🫣 ( គេខ្ទប់មាត់ខ្លួនឯង បែបភ្ញាក់ផ្អេីល គេយល់សប្តិទេដឹង? )
យ៉ុនហ្គី : ឯងមានន័យថាមិចនឹង?
ជីមីន : ន័យអី? 🤨
យ៉ុនហ្គី : ថេីបយេីងនឹង? ស្រឡាញ់យេីងមែន? 🤭
ជីមីន : គ្មានមនុស្សឆ្កួតណា ថេីបមនុស្សដែលខ្លួនមិនស្រឡាញ់ទេ!! 😒😤
យ៉ុនហ្គី : ហិហិ🥰💋💋 (គ្រាន់តែលឺចឹងភ្លាម គេក៏ស្រាប់តែងេីបមកចាប់ថេីបមាត់រាងតូចយ៉ាងស្អិតតែម្តង រកដកដង្ហេីមមិនបាន)
ជីមីន : ឈប់មេីស!! ស្អុយមាត់ណាស់🥴😖 (ប្រឹងរុញរាងក្រាស់ចេញ)
យ៉ុនហ្គី : ហេីយទាញគេបឺតមិញ មិនខ្លាចស្អុយមាត់ផង🙄🤕
ជីមីន : មិនដឹង!! អាលូវខ្ពេីមហេីយ🤢
យ៉ុនហ្គី : ខ្ពេីមម៉េច? អូនជាមនុស្សទី១ដែលបឺតមាត់បងហ៎ា😦(ចង្អុលមាត់ខ្លួនឯង)
ជីមីន : ដូរលឿនម៉េស? អ្នកណាអូនឯង🤨
យ៉ុនហ្គី : អាលូវយេីងជាសង្សារគ្នាហេីយណា?
ជីមីន : អ្នកណាថា?
យ៉ុនហ្គី : ស្នាមថេីបមិញនេះអី?
