យ៉ុនហ្គី : ឡេីងមកគេងលេីគ្រែជាមួយយេីងមក!!!
ជីមីន : ហាស??
យ៉ុនហ្គី : ឡេីងមក!!
ជីមីន : មកលេងស្អីកណ្តាលយប់នឹងហាស😤(គិតថាយ៉ុនហ្គីលេងសេីច)
យ៉ុនហ្គី : យេីងនិយាយមែន បេីឯងមិនឡេីងមកទេ យេីងចុះទៅដេកជាមួយឯងក៏បាន(ទាញភួយចេញបម្រុងចុះ)
ជីមីន: អេៗ!! (ស្ទុះទៅបេីកភ្លេីងបន្ទប់សិនដែលកុងតាក់នៅជិតទ្វារ)
យ៉ុនហ្គី : យ៉ាងមិច? (ឈរធ្វេីមុខភ្លឺសៗដៃកាន់ដែកដែលគេដាក់ព្យួរសារ៉ូមបម្រុងរុញទៅជិតកន្លែងជីមីនគេង)
(Adminអត់ដឹងអានឹងគេហៅអីគេដែរsorry🤦🏻♀️)
ជីមីន: ហេីយដេកលេីនឹងទៅថី? (ធ្វេីមុខធុញបន្តិច ខឹងបន្តិច អាមនុស្សពុងដេកលក់លូវហេីយមកកូរអីណា)
យ៉ុនហ្គី: ចង់ឲឯងមកដេកលេីជាមួយ...
ជីមីន: ហេីយដេកម្នាក់ឯងមិនបានហី?
យ៉ុនហ្គី: មិនបានទេ! !
ជីមីន: ហុឺយ!!! រឿងច្រេីនអ្វីម្លេះទេ🤦🏼
យ៉ុនហ្គី : ក៏...គិតថាថាឯងខ្លាចខ្មោចនោះអី? ទេីបចង់ឲឡេីងមកគេងជាមួយគ្នា (និយាយទាំងអេសក្បាលខ្លួនឯងតិចៗ)
ជីមីន : ហុឹម? (គ្រាន់តែលឺថានៅពេទ្យមានខ្មោច ជីមីនដែលនៅជិតទ្វារនោះ ក៏លបៗសសៀរៗមកជិតយ៉ុនហ្គី)
ជីមីន : នៅទីនេះមានខ្មោចមែនហេស? 😦
យ៉ុនហ្គី : ហេីយពេទ្យដែលអត់មានខ្មោចនោះ?
ជីមីន : ហេីយដេកយ៉ាងមិចបេីគ្រែតូចដូចកូនចៃនឹង?
យ៉ុនហ្គី : កុំភ័យ យេីងមិនឲឯងពិបាកទេ😉