bölüm 10-

5.3K 495 415
                                    

Bu bölümü ficimi yeni okumaya başlayan manitime adıyorum🥵💪
Neyse boş yapmim siz okuyun ayol

"Tam olarak ne oldu bana anlatsana Felix"

Bizim eve doğru yürüyorduk, felixin bu sorudan kaçacağını düşünmüştüm ama kafasını kaşıyıp konuşmaya başladı

"İddiaya girmiş telefonuna mesaj gelmişti Chan yanımda değildi ve telefonu da bendeydi mesajı okudum sadece bu gerçekten beni sevmediğini anlamam bu kadar kısa sürdü..."

Ellerine bakınca bunu anlatırken ne kadar zorlandığını anlamıştım Felix eğer üzülürse ve korkarsa elleri titrer yada bayılmak üzere olduğu açlık durumlarında

"Ben üzgünüm ama sormak istiyorum Lix mesajda tam olarak ne yazıyordu"

Felix omzunu kaşıdı ve iki elini birleştirerek titremeyi engellemeye çalıştı

"Mesaj changbin den gelmişti ve işte benimle-"

Felix iyice zorlanınca elimi beline yerleştirdim ve konuşmaya başladım

"Neyse civciv suratlı bunu unut ve yoluna devam et hem kim bilir aşk aradığında daha yakındır sana yıllardır etrafında arayıp duruyorsun"

Felix belindeki ellerimden rahatsız olmamış ve gülümsemişti

"Haklısın Chanı unutmam gerek beni sadece kullandı üstüne birde sürtük demeseydi.."

Sürtük mü?

Chan bebeğime sürtük demiş?

Felixin neden bağırdığını çok çok iyi anlıyordum şimdi

"Neyse lix bunu sonra konuşacağız"

Evin önüne gelmiştik Felix gülümsüyor ve saçlarını düzeltiyordu bir anda bakışları bana döndü

"EVE ÖNCE BEN GİRECEĞİM"

Felix neşeyle haykırdıktan sonra eve doğru koşmaya başladı bunu küçükken o kadar yapardık ki...

Hep ben kazınırdım ama bu gün onun için kötü bir gündü bu gün kazanabilirdi izin verecektim

Felixe göre daha yavaş bir şekilde koşuyor ve onu takip ediyordum bir anda durunca ellerimi refleks olarak beline sarmıştım

Çok yakındık gözlerim benden bağlantısız olarak onun dudaklarına kaymıştı bakışlarımı Felixe çevirince onunda benim dudaklarıma baktığını gördüm

Felix bakışlarını gözlerime çevirdi ve dudaklarını araladı

"Belkide bu gün ikimizin de kazanmasına  gerek yoktur"

Felix elini bana uzattı bende onun elini tuttum ve sıktım

"Barış"

Felix kafasını salladı ve elini geri çekti

"Unut bunu Hyunjin"

Felix hızlıca üç adım atıp kapıya dokundu sonrasında bana dönüp dilini çıkarttı

"Kazanan benim"

Pislik

Felix yavaşça evin kapısını çalmaya başlayınca onun yanına geçtim

Gerçekten gülümsüyordu

Numara değil gerçekten mutluydu...

"Evde kimse yok çalma boşuna lix"

Felixin kaşları çatıldı

"E nasıl gireceğiz o zaman"

"Bende anahtar var tabiki"

Elimdeki anahtar ile kapıyı açtıktan sonra Felix ayakkabılarını çıkartıp odama koştu

Eminim oyunu açacak ve gelmemi bekleyecekti

Ayakkabılarımı çıkarttıktan sonra felixin yanına gittim ve koltuğa oturdum

"Seni az önceki gibi yeneceğim..."




"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
takım arkadaşı•hyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin