Aslında bu kadar bölüm üst üste asla atmam ama bir önceki bölüm çok kısaydı ve heyecanlı bir yerde bıraktım yani bilmiyorum okuyucularım meraklanma sın diye hep bunlar sizin totonuzuısırırım
-
"Bir dakika felix ne söylüyorsun"
"Özür dilerim gerçekten istersen karşına dahi çıkmam seni öpmem aptalcaydı ben çok özür dilerim yani bana o gözle asla bakmadın biliyorum.."
"Evet aptalcaydı"
Felix söylediğim şey ile başını eğdi
"Ama aptalca olan bunun aptalca olduğunu düşünmen"
Felix başını kaldırdı
"Yani ben senin erkek arkadaşın olabilir miyim?beni seviyor musun?"
"Evet ama sana tek bir şart sunacağım"
"Nedir?"
"Bana bağlanmak Yok"
Felix bunu neden söylediğimi muhtemelen anlamamıştı ve bakışları da bunu ifade ediyordu
Ayağa kalktım ve ona elimi uzattım
Başımın ciddi anlamda dönmesi uzattığım elimin başıma doğru gitmesine neden oldu
"Felix iyi hissetmiyorum lütfen babaannemi çağır"
Felixin gözlerindeki korku bana yetmişti
Bu sefer iyi hissetmiyordum ama kalbim iyi olacağımı fısıldıyordu
Artık hayatımda biri varsa onun için yaşayacaktım onun için yaşamalıydım
Şimdi ayakta durmama izin vermeyen baş dönmem olmasına rağmen...
"Hyunjin lütfen kendine gel ne oluyor"
"Ben üzgünüm sevgilim korkma olur mu?"
Felix ona "sevgilim"dememe şaşıracak zamanı bulamamıştı
Gözlerimin önünden yavaş yavaş siliniyor ve sesini duyamaz hale geliyordum
Bu ölüm değilse bile çok kötüydü
Bunu sevdiğim kişinin önünde yaşamam ve onun çığlıklarını duymak zorunda olmak daha da zorlaştırıyordu herşey zorlaşıyordu...
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
