takım arkadaşı•hyunlix

bölüm 18-

Felix-

Bir günüm aptal kız kardeşimi parkta
oynatmak ile geçmiş ve ben "nedense" bundan hiç hoşnut olmamıştım

Kardeşimi eve geri bıraktım ve yolun beni götürdüğü yere doğru yürüdüm

Yol beni kalbimin derinine mi götürüyor yoksa ben gerçekten Hyunjini görmeden duramıyor muyum bilmiyorum

Hayır Hyunjini görmeden duramıyorum

Hayır o beni büyüledi...

Yavaşça kapıyı çalıp Hyunjin in açmasını bekledim

"Felix?"

Gözleri beni çağırıyor gibiydi

Yada ben sinyalleri yanlış algılayan bir aptal

Ama birisi benim onu öpmemi söyledi

Mantığım şuanlık onu engellese bile bunu fazla devam ettirmez yakında dudağına yapışır sonrada pişman olurdum

En fazla bu olurdu

Hyunjin kolumdan tutup beni eve çekti ve kapıyı kapattı

Gözleri doluydu ve daha dikkatli bakınca gözlerinin altının şiş olduğunu fark ettim

"Hyunjin iyi misin?"

"Ben ikimizi kurtarmak için fazla güç kaybettim atlantisim...
Ben kayboluyorum atlantisim..."

Ne demek istediğini tam olarak idrak edemeden dudaklarını benim dudaklarımın üzerinde buldum

Ve işte bu his...

Hyunjin yavaşça belimi havradı ve göz yaşlarını serbest bıraktı

Gözlerinden söylediği gibi yorgun olduğu belliydi ama neden yorgundu...