Claimed By A Vampire

Chapter 7

"Pervert!" Sigaw ko sa pagmumukha niya.

"Trust me, hon. One day, you're going to need me, your body and you can't resist it." Seryoso niyang pahayag sa akin habang tinitingnan ang daan.

Hindi na ako sumagot sa sinabi niya dahil aasa siyang maikakama niya ako.

"Saan na ba tayo?" Malalaking puno na kasi ang nakikita ko sa gilid ng daan at kami lang ang nakikita kong dumadaan sa lugar na 'to. "I-Ibang lugar na 'to ah." Natatakot kong saad. I grabbed my phone and unlocked it. Nakita kong battery low at sa kamalas-malasan hindi ko pa nadala yung charger ng phone. Kung minamalas nga naman oh, baka masalvage na ako nito.

"Sa bahay ko. I need to change my clothes first and your clothes too."

Nagulat ako sa sinabi niya. "Bakit naman ako magbibihis, aber? Okay naman-"

"Just do what I say." Nakatiim-baga niyang utos sa akin.

"O-okay." 'Di na siya sumagot at pinabilis pa ang takbo ng sasakyan. "P-please, slow d-down." Pakiusap ko sa kaniya habang nakakapit ng mahigpit sa upuan. Memories keep flooding on my mind kaya pinikit ko ng mariin ang mga mata ko.

"Ashley!"

"Mommy, where are you? Daddy!" I cried while covering my nose with my hands. It smells blood and smoke. Our car crashed to the cliff due to the over speeding of our personal driver.

"Just hold on, sweetie. Daddy will come for you!' My dad screamed with agony.

"Daddy, Mommy..."

Isang nag-aalalang tinig at mahinang tapik sa balikat ko ang nakapag-gising sa akin. "Ashley, honey, are you okay?"

Iminulat ko ang aking mga mata at nag-aalalang mukha ni Arty ang nakatunghay sa akin. "Y-yeah. I'm okay." Nanghihina kong sagot.

"I'm sorry. I promise, next time, honey, hindi ko na pabibilisan ang takbo." Nakokonsensya niyang sagot. Tumango na lang ako at inaayos ang pagkakaupo. Inayos na rin nya ang pagkakaupo sa driver seat pero hindi pa rin naalis ang pag-aalala sa kanyanng gwapong mukha.

Huminga muna siya ng malalim bago pinaandar ang makina at marahan niya lang itong pinatakbo. "Could you explain what happen?"

I sighed and looked at the trees that our car passed by, "I was seven year-old when my parents died. Naaksidente kami dahil sa mabilis na pagtatakbo ng kotse na kung saan kami. Kaming tatlo lang kami no'n with our personal driver dahil naiwan sa bahay si Austin. Me and my mom is in the back seat while my dad is in the passenger seat so is the driver, na nagmamaneho, kaya silang dalawa ang may malakas na tama sa aksidente kasi my mom covered me with her small frame. I was at the back seat kaya minor injuries lang ang natamo ko and because of my mom too. T-then the ambulance arrives, but it's too late, they were already d-dead." 'Di ko mapigilang mapaiyak kapag palagi kong naalala ang nangyari.

"I'm sorry, hon." He said and hold my hand that is on my lap and squeezed it.

Pinunasan ko muna ang luha ko at ngumiti ng mapakla sa kaniya. "Malapit na ba tayo?" Pag-iiba ko ng usapan.

"Yeah. See that gate?" Tiningnan ko ang daan at may nakita nga akong gate. Gold ang kulay. I nodded. "That's my house." He said. Nakamasid lang ako sa labas ng bintana at nang nasa tapat na kami ng gate, hininto niya ang sasakyan at automatic na bumukas ang gate. Napanganga ako sa nakita ko pagkapasok ng kotse niya.

"S-seriously!? Is this what you called house? Eh ang laki-laki nga. Parang palasyo na."

VOTE AND COMMENT! EVERY UPDATE WILL BE ON THURSDAY.

ENJOY READING. :D

~Gorgeous