Claimed By A Vampire

Chapter 10

Nagising na lang ako dahil sa ingay na nanggaling sa cellphone ko at isang mainit at matigas na bagay na nakayakap sa akin. Sino naman ito at nambubulabog sa maganda kong panaginip?  Napatigil ako nang bigla kong naalala ang sinasabi kong panaginip. Wait, maganda? What the… pinapantasyahan ko na nga siya! Sakit na ito... Iminulat ko na ang aking mga mata at inilibot ang paningin. Nakayakap ang kaliwang braso ni Arty sa akin habang ang isa ay ginawa kong unan, hindi pala bagay yung mainit at matigas, si Arty pala iyon. Tiningnan ko muna ng mataman ang kaniyang. Masculado ang katawan, alagang-alaga ang balat, matangos ang ilong, mahahabanag pilik-mata, mapupulang mga labi, may cliff-chin at yung sinasabi nila na high cheek-bone. In other word, mala-adonis. Bigla kong naalala ang panaginip ko. Bumaba ang tingin ko mula sa mukha patungo sa tyan niya pero kaagad kong ipinilig ang aking ulo. Tinanggal ko na ang braso niya na nakayakap sa akin at kinuha ang aking cellphone sa bag.

I got 11 missed calls from Austin and some text messages.
Napabalikwas kaagad ako ng tayo at kinuha ang damit ko na nakalagay sa bedside table, "What are you doing?" nagulat ako ng biglang nagsalita si Arty sa aking likuran habang inaantok na nakatunghay sa akin at kinukusot ang mga mata.

"I need to go. Goodness! I forgot about Austin!" Nakokonsensya kong saad sa sarili. “Napakairesponsable kong kapatid!”

"Wait!" Pigil sa akin Arty sa akma kong pagpasok sa banyo para magbihis, "Austin is here. He is staying at one of our guest rooms here."

"He's here?" nagulantang kong tanon, "But… h-how?"

"Alam kong mag-aalala ka sa kanya kaya pinasundo ko na siya-"

Hindi ko na siya pinatapos at kaagad kong niyakap. Inihilig ko ang ulo ko sa dibdib niya at hinigpitan ang pagkakayakap sa kaniya, "Thank you."

Naramdaman ko ang mahinang paghagod niya sa  aking buhok at ang pagsinghap ng amoy nito, "You're always welcome, beautiful." Saad niya at naramdaman ko ang mainit niyang hininga sa tuktok ng ulo ko kasabay ang isang marahan na halik.

Bigla akong namula sa ginawa niya kaya kaagad kong isiniksik ang aking mukha sa matipuno niyang katawan, "Can I see him?"

"Why not?" sagot niya at kaagad naman akong kumalas sa pagkakayakap sa kaniya.

Tiningala ko ang mukha niya at binigyan siya ng napakamatamis na ngiti, "Thank you. Will you take me to his room?"

He caressed my cheek and smiled, "As you wish, my lady."

He grabbed my hand and we walked out from his room.

Bumaba kami sa fourth floor at lumiko sa kaliwang daanan. Arty opened the first door na malapit sa hagdan at nakita ko kaagad si Austin na nanonood ng isang palabas sa T.V.

"Austin!" I called out.

Lumingon kaagad siya sa akin at patakbo akong tinungo saka niyakap, "Ate!"

"I miss you." I said and kissed his cheek.

"I miss you too, Ate." He smiled.

"Basang-basa na ang likod mo oh." Habang hinahagod ko ang likod niya, "May dala ka bang damit?"

"Meron po."

"Kumuha ka ng t-shirt do'n at magpalit. Huwag mong kalimutang magpunas at maglagay ng body powder." Paalala ko sa kaniya dahil minsan ay nakakalimutan niya itong gawin.

"Opo." Saad niya at tinungo na kung saan nakalagay ang bag niya.

Nilingon ko si Arty na nasa likuran ko na may ngiti sa mga matang nakatingin sa akin. "You're going to be a great mother someday."

I smiled at him, "Thanks," Pero sumeryoso agad ang anyo ko nang may biglang naalala, "what did you tell to Austin kung bakit siya kaagad sumama? Austin isn't a type of a boy that would go with a complete stranger."

Nakakunot-noo kong pahayag.
Nahihiyang napakamot siya sa batok at nagpabuntong-hininga siya, "I told Austin that I-I'm... I'm... Ah..."

-------
Hindi lang ako naga-update. Nakatambak na lang ito sa document.