အပိုင္း (၁၅)
လႈိင္ျမစ္ကမ္းေဘး၌ ႏွစ္ေယာက္အတူ ထိုင္ၾကရင္း ေလေကာင္းေလသန္႔ ရႉေနၾကသည္။ မနီးမေဝးရွိ တံတားမွ မီးအလင္းေရာင္သည္ ျမစ္ကမ္းေဘး၌ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုေတာ့ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ ျမင္ႏိုင္႐ုံ မွိန္ဖ်ဖ် လင္းေပးေနသည္။ တံတားေပၚ၌ ကားေလးငါးစီး ျဖတ္သန္းသြားလာ ေနၾက႐ုံမွ အပ ေရလႈိင္းၾကက္ခြပ္သံေလးေတြသာ ၾကားရၿပီး ေအးခ်မ္းေန၏။
" ေရသံေလးေတြက စိတ္ကို ေအးျမေစသလို အသက္ရဲ႕အသံေလးကလည္း ေမာင့္အေသြးအသားေတြကို ပူေလာင္ေစတယ္"
" ဘာ! ကိုယ့္အသံၾကားရင္ ညီက ပူေလာင္တယ္ေပါ့"
" အင္း၊ အိပ္ရာေပၚမွာ အသက္ရဲ႕ညည္းသံေလးေတြက ေမာင့္အေသြးအသားေတြကို ပူေလာင္ေစၿပီး ဆာေလာင္ေစတယ္ေလ"
" ေခြးေကာင္!"
ထိုအခါ ေဒါင္းသက္ညိဳလည္း ရယ္ခ်လိုက္ရင္း ညီ့လက္ေမာင္းကို လွမ္းထိုးလိုက္ေတာ့ ညီက သူ႔လက္ေမာင္းေလးသူ မနာဘဲ ပြတ္ေနသည္။
" ေငြပင္လယ္ဘုရားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ေကာလဟာလတစ္ခု ရွိတယ္"
" အင္း ဘာလဲ ညီ"
" မသိဘူး"
" မသိဘူးဆိုရင္ ဘာလို႔ ေျပာေနေသးလဲ"
"ဟားဟား စတာပါ၊ အဲ့သည့္နဂါး႐ုံဘုရားနဲ႔ ဓာတ္ပုံတြဲ မ႐ိုက္ရဘူးတဲ့"
" ဟယ္...ဘာလို႔"
" မင္းေမႀကီးေတာ္ ဟယ္တဲ့! ဟားဟား!"
ေဒါင္းသက္ညိဳ၏စလိုက္သံေၾကာင့္ ရယ္ေနေသာညီ့ပုံကို ၾကည့္၍ ညီ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို လွမ္းနမ္းလိုက္သည္။ ညီကလည္း ႐ုတ္တရက္မို႔ ၿငိမ္သြားၿပီး သူ႔ကို ျပန္စိုက္ၾကည့္ေန၏။
" ဆက္ေျပာေလ၊ ရယ္မေနနဲ႔"
ထိုအခါ ညီက သူ႔ႏႈတ္ခမ္းသူ လက္ဖ်ားေလးျဖင့္ ထိကိုင္ထားရင္း ခ်က္ခ်င္း မတ္တတ္ထရပ္သည္။
" အား! ေရျပင္က်ယ္ႀကီးေရ! အသက္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ခင္ဗ်ားတို႔ေရွ႕ နမ္းတယ္ဗ်ာ့! အသက္က ကြၽန္ေတာ့္ထက္ေတာင္ အရွက္မရွိဘူးပဲ..."
႐ူးတူးတူး ေပါေတာေတာႏွင့္ ေအာ္ဟစ္ေနေသာ ညီေၾကာင့္ သူပါ အားရပါးရ ရယ္ခ်လိုက္ၿပီး ညီ့လက္ကို လွမ္းဆြဲ၍ ျပန္ထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။
YOU ARE READING
CTD [Completed]
Fantasyမင်းနဲ့ဆိုရင် သေမင်းကိုတောင် နားရင်းအုပ်ရဲတယ်။ မင္းနဲ႔ဆိုရင္ ေသမင္းကိုေတာင္ နားရင္းအုပ္ရဲတယ္။ Book Cover by Lucy Xellies