Merhaba kadın, yüzlerce dize binlerce söz ne fayda sana, hiçbiri döndürmüyor seni eskisi gibi yanıma, hiçbiri göstermiyor eskisi gibi ve hiçbiri sevdirmiyor seni bana. Yazdıklarımın hangi noktasına kadar okudun yada nereye kadar okudun? Ya okumadın yada okuyup aldırış etmedin içimin acısına. Bence etsen gelirdin yani öyle diyordun. 'İçin yanarsa sararım seni yakarım gezegeni sana bir şey olmasın diye' derdin. Şimdi gelmediğine göre ya okumadın yada... Diğer ihtimali aklıma getirmek istemiyorum o yüzden söylemedim ve yazmadım öteki ihtimali. Şimdi ne yapabilirim ben, ya arkandan içerim ya da arkandan ağlarım ama erkek adam ağlamaz. O yüzden ben rakımı içerim ama rakı çok acı, yanında meze olmadan gitmez, benim mezem senin gözlerin ve sözlerin rakının acısını hissetmiyorum, iliğime kadar özlem duygusundan, her fotoğrafına ve gözlerine baktığımda 'tekrardan bakıştığımıza memnun oldum' diyorum. İçtikten sonra bir anestezi gibi oluyor uyuyana kadar hiçbir şey hatırlamıyorum, kalkınca ise hem baş ağrısı hem de senin özlem duygun bana ölümü tattırıyor. Bu yüzden bana her gün içtikten sonra başın sağolsuna gelir misin?
