6

37 27 0
                                    

Evden çıktımda beni bahçede bekliyordu. Ona yaklaştım "Evet ne diyeceksen de sonra da siktirip git Emre" ona çok kızgındım, ama belli etmemeye çalışıyordum o yüzden soğuk davranıyordum.

"Sena sen gittikten sonra ben yıkıldım, beni nasıl bırakıp gidersin düşünüp günlerdir evden çıkmadım" onun lafını kestim "Ha günlerdir evden çıkmadın öyle mi? Ya sen ne sanıyorsun ya? Ha şöyle sene? Ben keyfimden mi terkettim seni? Sen beni aldattın ya. ALDATTIN" bağırmaya başladım, çok sinirliydim göz yaşlarımı zor tutuyordum. Konuşmadı, hiç bir şey demedi, bende gitmek için arkamı döndüm ama beni kolumdan tutup durdurdu.

"Sena dur lütfen, bak gerçekten çok pişman oldum kendimi hiç  affetmedim, affedemem de. Kendime her gün nasıl bu kadar olabildim de seni kaybettim bunu tekrar ettim ya, nolur beni af-" yine onun lafını kestim.

"Ya bana ne? Pişman olduysan olmuşsun. Yani sen şimdi özür dileyerek seni affedebilceimi mi sanıyorsunuz? Sen gerçekten salaksın. Benim için geçti gitti artık her şey geride kaldi. Anladın mı? BİTTİ. Bir daha da yazma, ne de arama çünkü senin sesini duymak istemiyorum ne de yüzünü görmek istemiyorum. Anladın mı beni? Şimdi de siktir git buradan, bir daha da gelme".

Üç senedir içimde tuttum bütün sinirimi çıkartmıştım, ve şuan kendimi çok iyi hissediyordum. İçeriye girdimde herkes salonda beni bekliyorlardı.

"İyi misin? Su falan istermisin?" Dilan endişeli görünüyordu "Hayır ya, gayet iyim bak vallah çok rahatladım üç senedir içimde tuttum sinir bir anda çıkı verdi ve şuan çok iyim" onlara gülümsedim. Doğruydu daha iyi hissediyordum kendimi ama çok yorgundum. "Bak emin misin? Bize yalan söylemiyorsun yani?"

Çağataya kafamı hayır anlamında salladım. "Peki ne istiyormuş puşt? Niye bunca zaman sonra sana yazdı?" Deniz çok sinirli görünüyordu. Omuzlarım silktimin "Ya ne bileyim beni affet demeye başladı bende lafını kestim sonra pek konuşamadı, izin vermedim konuşmasına. Ona karşı üç senedir içime tuttum tüm siniri çıkarttım o yüzden de pek konuşması imkanı olmadı" küçük bir kahkaha attım "Hadi Twister oynayalım yarım kaldı"

"Kafana takma. Tamam mı güzelim?" Çağataya dönüp kafamı evet anlamında salladım. Twisteri almaya gittimde sehpanın üstünde bir telefon vardı "Bu telefon sizin mi?" onlara baktım "Yok benimki yanımda" herkes aynı anda konuştu "A Barışındır o unutmuştur"

"E farketmedi mi, niye almaya gelmedi" Çağataya baktım "Ne bileyim ya, yarın veririm ben"
"Tamam ozaman ben gittim Twisteri almaya" onlara bakıp merdivenlere çıktım..

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Yeni bölüm geldi biraz kısa oldu ama bu kadar yazabildim bu bölüm için
Bu arada Senanın Emreyle konustunda gerçekten tüm sinirimi bu bölümde çıkarttım dhsisgsjisb
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın
Byyy

Tesadüfler Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin