One and only

4

Reminder: Mga nangyayari dito sa librong ito ay hindi nangyayari sa totoong buhay

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Phone call:
Normal font = You
Bold font = Ate ni ken

"Hello? Is this  ——  ?"

"Ah yes this is ——, meron po bang problema at sino po ito?"

"Ay ate, ako po si y/n manager po ng sb19. May gusto lang po ako sabihin sa inyo"

"Ah sige ano ba yon?"

"Gusto ko pong malaman kung hindi masyadong busy yung schedule niyo as a teacher"

"Ah hindi naman masyado at module naman kami"

"Ah ganon po ba, may request po sana ako, kung pwede po kayo pumunta sa manila..?"

"Para san?"

"Naisipan po kasi ni justin na ipadala kayo dito para sa Day2 anniversary concert nila sa araneta para po surpresahin si ken sa kantang MAPA, sasabihin na lang po niya justin yung gagawin niyo po"

"Sige, pupunta ako para kay ken"
-
-
-
-
-

Nag usap usap pa kami sa mga bagay-bagay at pagkatapos non ay nag end call na kami

-

Aalis na sana ako para bumili ng pagkain kaso may tumawag sakin

"Y/n!? Ano balita? Pumayag ba?"

Nang tinignan ko to ay si justin pala, "Oo pumayag siya at wala naman saw masyadong gagawin kaya yon"

"Ah ganon ba, sige. Teka lang san ka pupunta?"

"Bibili ng pagkain, sama ka?"

Umiling ito, "Hindi na may gagawin pa ako pero sabi ni josh may bibilhin daw siya, pwede kang sumabay don kung gusto mo"

"Kung payag siya edi sasabay ako"

"Sige tatanungin ko lang" sabi niya at sabay takbo papaloob

Kinuha ko ang selpon ko para malibang habang naghihintay Kay justin

Habang naka focus ako sa aking ginagawa ay bigla akong nagulat at nasampal ito

"Ano ginagawa m—aray" sabay hawak sa pisngi

"Ay sorry, stell. Wag mo naman akong bibiglain ng ganon alam mo namang magugulatin ako" sabi ko sabay haplos sa pisngi niyang nasampal ko

"Di ko talaga sinasadya yon, saka hinihintay ko si justin dahil tinanong niya si josh kung pwede akong sumabay sa kanya pagbili ng food"

Nakatitig lang ako sa pisngi niya habang hinahaplos sabay tanong, "Masakit ba? Alam kong masakit hahaha pero gusto kong malaman para magawan ko ngayon paraan" sabay tingin sa kanya

Umiling naman ito, "Masakit siya pero—"

Bigla akong sumingit, "Ano gagawin ko para di na sumakit?"

Tumingin siya sa malayo na para bang nag-iisip

Tumingin siya sakin sabay tinanggal ang kamay ko na nasa pisngi niya at sabay turo dito, "Halikan mo ko dito baka matangga—aray ang hilig mong manghampas" dahil hinampas ko ang kaniyang dibdib nang di kalakasan sabay iwas ng tingin

"Parang ewan to hahaha", I awkwardly laugh and change the topic, "Ang tagal naman nilang dalawa malapit na lunch niyo"

Little did we know na yung dalawang taong hinihintay ko ay nakikinig sa gilid na patago