kartanesi: Sana ihtiyacım var.
kartanesi: Sana çok ihtiyacım var Mert.
kartanesi: Yanımda olmana,
kartanesi: Belki de sarılmana.
kartanesi: Sana dokunmaya ihtiyacım var. Saçlarını okşamaya, elini tutmaya.
kartanesi: Beraber yağan karı izlememize...
kartanesi: Ama bunların hepsi hayal, değil mi?
kartanesi: Asla gerçekleşmeyecekler.
kartanesi: Çünkü ben bunları hak etmiyorum. Benim bazı şeyler için hiç şansım yok.
kartanesi: Değil mi Mert?
kartanesi: Canım yanıyor, karşına çıkmak istediğim kadar istemiyorum bir yandan.
kartanesi: Kendim için istiyor, senin için istemiyorum.
kartanesi: Karşına çıkmamın bencillik olduğu bir dünyada yaşamak istemiyorum.
kartanesi: O yüzden lütfen, lütfen Allah'ım.
kartanesi: Belki başka bir hayatta.
kartanesi: Çünkü ne zamanım ne de şansım var.
kartanesi: Keşke böyle olmasaydı.
kartanesi: Ben bunu hak edecek ne yapmış olabilirim? Böylesine bir cezayı neden çekiyorum?
kartanesi: Dayanamıyorum ama sonuna kadar dayanmak zorundayım.
kartanesi: Aslına bakarsan Mert, ne ölmek istiyorum ne yaşamak.
kartanesi: Sadece seninle olmak istiyorum. Seninle yaşamak, seninle ölmek, seninle gülüp ağlamak, seninle eğlenmek. Ben her şeyi seninle yaşamak isterken karşına bile çıkamıyorum.
kartanesi: Tek bildiğim, bize yazık oldu Mert.
kartanesi: Bize çok yazık oldu.
mertozdemir (görüldü)
mertozdemir (yazıyor...)
kartanesi: Bir şey demek zorunda değilsin.
kartanesi: Sana yazman için yalvarmayacağım.
kartanesi: Sen beni unutabilirsin. Hatta lütfen unut.
kartanesi: Sadece ben, kendimi ne kadar tutmaya çalışırsam çalışayım bir şekilde buraya yazarken buluyorum kendimi.
kartanesi: Hem okumanı istiyorum hem de beni unutmanı.
kartanesi: Dengesizim sanırım biraz. Hı, ne dersin?
kartanesi: Aklına mesaj yoluyla bile olsa bir köşesinden iliştiğim için, beni düşündüğün daha doğrusu düşünmek zorunda kaldığın tüm anlar için özür dilerim.
kartanesi: Hem beni tanıma hem de beni en iyi sen tanı istiyorum. Çıldırmak üzereyim.
kartanesi: Delirseydim her şey çok daha kolay olurdu değil mi?
kartanesi: Bazen düşünüyorum, delirseydim bu kadar acı olur muydu her şey diye...
kartanesi: Aldırma sen bana, kendi kendime konuşuyormuş gibi yazıyorum buraya.
kartanesi: Dediğim gibi, senden bir cevap beklemiyorum Mert. Çok istiyorum ama beklemiyorum.
kartanesi: Lütfen hep iyi ol, olur mu? Hep gül, sevdiklerine sarıl. Doya doya yaşa. Mutlu olduğunu bilmek beni çok güzel hissetiriyor.
kartanesi: Hayatıma girdiğin için çok teşekkür ederim Mert, iyi ki varsın.
mertozdemir: Ben; sana bunları yazdıracak, sana bunları yaşatacak kadar ne yapmış olabilirim hiçbir fikrim yok ama yine de böylesine bir acıya sebep olduğum için özür dilerim.
mertozdemir: Gerçekten çok özür dilerim. Ben ne diyeceğimi bilemiyorum. Bu cümlelere ne söylenir ki...
kartanesi: Hayır hayır, sakın bu acıya senin sebep olduğunu düşünme. Sen benim en güzel yanımsın. Sakın kendini suçlama, böyle düşünme. Tamam mı?
kartanesi: Sadece, senden bir şey isteyebilir miyim?
kartanesi: Eğer o zamana dek hâlâ burada olursam, beraber yağan karı izleyebilir miyiz?
mertozdemir: Karşıma bile çıkmadan nasıl yapacağız bunu?
kartanesi: Kim bilir...
kartanesi: Belki başka bir hayatta. :)
〰️
bir texting bölümü ve içimdeki kocaman özlem ile geldim :")3.1'de görüşmek üzere!♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝚈i𝚃i𝚁𝙼𝙴𝙳𝙴𝙽 ↬ 𝔱𝔢𝔵𝔱𝔦𝔫𝔤
Short Story[18.04.2020] 03.12❄ 〰 kartanesi2: Ben senin montunun küçücük bir kısmına düşmek isteyen o minik kar tanesiyim. kartanesi2: Sonunda eriyip yok olmak olsa bile düşmeye devam edeceğim ben. kartanesi2: Sonunda sen varsan, düşmekte güzel.