BÖLÜM (6)
BIRAKMA BENİ“!!!!
Elini tutarak “BIRAKMA BENI“diye cılız bir sesle yalvarır casına baktım munzur bir çocuk gibi gülümsüyor‘du
“Yekta“Yanlış anlama yanlız kalmaya korktum“
evde bir kahkaha yankılandı
“Yekta“Niye gülüyorsun“
diye sordum ayazda gözlerindeki sevinç göz yaşlarını silip
“Ayaz“korkmamak için korkunun kendisini evemi davet ediyorsun“ diyip kahkaya devam eti bende sonra gülmeye başladım haklıydı komikti elimi boynuna koydum Ayaz yaklaştı dudaklarımızın arasında bir parmak mesafe vardı nefesinin dudaklarıma deydiğini hissede biliyordum ayaz birden yaklaştı ve dudaklarımız birleşti tüm vücudumu hisetmiyordum ayaklarım‘da derman bile kalmamıştı tam
düşecektim ki ayaz eliyle belimi kavradı ve yatağa uzandık ben altta ayaz üzerimde
“Yekta“seni seviyorum“
dedim ayaz bana bakıyordu bende seni dedi dudaklarıma yapıştı ayaz ın nefes alışverişi değişiyordu hızlanmaya başlamıştı dudaklarım‘dan ayrıldığında gözlerinin beyaz olması gereken yerleri bile siyahtı dişleri aslan dişlerini andırıyordu ilk nefes alamadım benim daha demin sevgiyle sarıldığım adam deyildi ama içinde biryerde olduğundan emindim iki elimle ayaz‘ın yüzünü arasına almıştım insanı korkutacak kadar boş ve kana susamış bakıyorduki içime bir korku salmıştı
Bu bölümede göz gezdirdim düzelttim yorum ve beyenmeyi unutmayın kitabın ilerlemesi sizlere bağlı:)))
