BÖLÜM(15)
BENİM CADI ARKADAŞIM!!!!
Zil çaldığında kendimi dışarı atım toprak arkamdan bararak
“Toprak“Yekta dur lütfen bekle“ diyerek koşuyordu bana yaklaştığında arkama aniden dönüp “Yekta“sen nesin“diye sordum şaşkınlık‘la yarım ağızlı bir şekilde gülerek
“Toprak“waaaaaaooooowwwww bu düşündüğümden daha ani oldu“ diyip koluma girdi şaşırmıştım arka bahçeye yürümeye başladık bana bakarak kafasını saladı seni baya yıpratmışlar dedi arkamızdan ayaz soner kayra cenk poyraz koşuyordu toprak tek elini kaldırdı sadece onlara odaklandı sanki aramızda duvar varmış gibi boşluğa omuz atıyorlardı yanımıza yaklaşamıyorlardı
“Toprak“Ben bir cadıyım“ diyip gülümsedi ve devdm etti“ve artık arkadaşız“ dedi benim de istemeden yüzümde bir gülücük oluşmuştu “Yekta“Etrafımda büssürü toaf insan var sanırsam bitane daha kişilik yerimiz var“ diyip sarıldım toprak yorulmuştu kafasının tepesinden ter damlası esmer yanaklarından cenesine sonrada yere damladı o duvar birden kayboldu ayaz la poyraz bize.doğru koştular sonerle cenk toprağın kollarından tutu kayra bir gurup deliye bakarcasına uzaktan izliyordu ayaz la poyraz tam toprağa saldıracaktı‘ki benim çığlığım yankılandı
“Yekta“Durun“ ayaz durdu poyraz durunca ona baktı poyrazın beni neden umursadığını anlamamıştı yargılıyıcı bakışlarla bana baktı içimin alev aldığını hissede biliyordum çaresizliğimi saklamak için sesimin titreyişini önlemeye çalıştım
“Yekta“soner cenk lütfen bırakın“ diyen haykırdım ikiside polis görmüş gibi elerini kaldırdı toprak bana doğru yaklaşarak
“Toprak“cadılar güçlüdür ama cabuk yoruluyorlar öyüzden vampirler bizi yönetiyor“ dedi kızgın gözlerle ayaz bana bakarak şaşkın bir ses tonuyla “Ayaz“Anlamıyorum siz arkadaş filanmı oldunuz“ dedi
“Toprak“Evet“ diye sırıttı ve bende gülerek
“Yekta“Sende arkadaş olacaksın ayaz“diye fısıldadım gülerek bana baktı bu ayaz soner kayra cenk ve poyraz diyerek hepsini birer birer işaret etim
