BÖLÜM (5)
KORKUYLA YAN YANA
Eve geldiğimde kapıları camları kitledim odama çıkıp kapıyı kitledim tam arkamı döndüm ayaz‘ın dudakları tam önümdeydi odamın camı açıktı nerden girdiğini düşünmem bile gerekmedi iki damla yaş süzüldü gözümden Ayaz elini kaldırdı ve nazikce süzülen yaşları sildi o ana kadar
Ayaz‘ın yüzündeki acıyı fark bile etmemiştim alamaklı cılız ve titrek bir sesle yutkunarak
“Yekta“Ayaz bana biraz önem veriyorsan git lütfen git Ayaz“ gözlerime bakarak
“Ayaz“gidemem seni kaybedemem“ dedi ve onunda gözlerinden iki damla yaş aktı
“Ayaz“lütfen açıklayım izin ver“
“lütfen/lütfen“ diye mırıldanmaya yakın bir tonla konuştu iki elimi kaldırıp ayaz‘ın yüzünü elimin arasına aldım ve göz yaşlarını sildim bana sadece
“Ayaz“üzgünüm“ diyordu yatağımın üstüne oturduk
“Ayaz“Ne olduğumu biliyorsun deyilmi!!!“ diye sordu ben sesimi konturol etmeye çalışarak
“Yekta“teorim vampir üzerine“dedim ve bu sefer kendime itiraf etmekten korktuğum şeyi ona söylemiştim yüzüme baktı ve kafasıyla onayladı ve aşağı eydi kafasını sesim yine titriyordu
“Yekta“O kız ormandaki niye niye yaptın“
diyip yutkundum
“Ayaz“sadece besleniyorduk onu öldürmedik yarın hiçbir şey hatırlamayacak“ dediginde
ayağı kaltım
“Yekta“özür dilerim seni seviyorum ama bi okadarda korkuyorum boynumu tek hamlede kırmana ne engel olabilirki sen insan öldürür‘ken ben hiçbir şey olmamış gibi yanında duramam özürdilerim git lütfen git“
ayazda ayağa kaltı
“Ayaz“sana asla zarar vermem sana bir zarar gelse ilk ben ölürüm yekta sana bağlandım beni bırakma sadece hayvan kanıyla beslenirim yada hastaneye bağışlanan kanlarla kimseye zararvermem“
gözümün önünde acıyla kıvranıyordu ayaz‘ın gözlerine baksaydım kıyamazdım onun her göz yaşında içimden bir parca kopuyordu onu bırakacak kadar güçlü deyildim ona bağımlıydım baktım ve yaslar gözüm‘den akarken gülümsedim gözlerinin parıltısı yine yerine gelmişti aya kalktı beni kolarının arasına aldı ve titrek ve kararlı bir sesle
“Ayaz“seni seviyorum seni seviyorum“
diyordu sonra bir adım geri çekildim yüzüne bakmak için Acıyla
“Yekta“Bu nasıl oldu seni kim bu hale getirdi seni kim vampir yaptı“ dediğimde gözündeki öfke ve hüzünü göre biliyordum sadece boşver dedi gözündeki hüzünü görünce ısrar etmedim
“Yekta“Insan öldürmek yok artık Deyilmi“ diye sordum
“Ayaz“Hayır senin için sadece hayvan ve hastaneden aldık larımla besleneceğim seni seviyorum“
dedi ve davam eti
“Ayaz“Ben gidiyim sende uyu biraz istersen bu gün zor gecti“dedi tam cama yürüyorduki birden düşüncelerim ağzıma gelmişti Dur!!!!!
