❤Say Love❤(Yizhan) [complete]

තෙවන කොටස

"ප්‍රොෆෙසර් මට ඔයාගේ නම්බර් එක දෙන්න පුලුවන්ද?"

අනේ දෙන්නකෝ මගේ හිතින් මං ඒක දහ පාරක් විතර හිතුවා. ඒ අස්සෙන් මේ ගොන් බිනාත් අනිනවා... පොල් රොටියා නම් මහ අමුතු විදියකට මං දිහා බලන් ඉන්නේ.

"ආ"

අපෝ කිව්ව ඇත විතරක්. ආ නෙමෙයි හූ. ඇයි අනේ.

"ආ නෙමෙයි අනේ ප්‍රොෆෙසර් ගේ නම්බර් දෙක දෙන්නකො මට

මම මගේ ඇස් හීනි කරලා අහිංසක බනී හිනාව දාලා ඉල්ලුවා. මගෙ මේ බනී හිනාවට අහු නොවෙන කෙනෙක් ඉන්නවද මං අහන්නේ... පොල් රොටියා මට රවනවා නේද.. රවද්දිත් එයා ලස්සනයිනේ අප්පා... මට දැන් නම් නිකම් ලැජ්ජයිත් ලැජ්ජයිත් වගේ...

"ඇයි දැන් තමුන්ට මගෙ නම්බර් එක?"

හහ් තමුන්ට... ඔහොම යන්කෝ පොල් රොටි මහත්තයෝ.. දැන් තමුන් වෙච්ච මම බබා කරලා ගන්න... දන්නෑ මගේ හැටි.

"දැන් ප්‍රොෆෙසර්මනේ කිව්වෙ දන්නේ නැති දේවල් අහන්න කියලා"

"ඔව් ඉතින්?"

"ඉතින් කියන්නෙ අනේ මම ගෙදරදි පාඩම් කරද්දි දන්නෙ නැති දෙයක් ආවොත්.. මම කාගෙන් කියලා අහන්නද. මේ ඉන්න බිනාගෙන් අහන්න කියලද"

පොල් රොටියට යන්තන් හිනත් ගියා.. ඒක් ඉක්මන්‍ට රැවිල්ලක් කරගත්තා.. ඒ අස්සේ බිනා නම් මට රවනවා රැවිල්ලක් බලන්නත් බයයි ඒ පැත්ත. මං ඕවට සැලෙනවද නෑනේ නෑනේ...

"තමුන්ට ගෙදරදි පාඩම ගැන ප්‍රශ්නයක් ආවොත් ඊට පහුවෙනිදාට අහගන්න එන්න"

ඒම කියලා ඒ පොල් රොටියා ගියා... එක වැඩක් හරි... බලන් ඉන්නකෝ පොල් රොටියෝ... මම ඔයාට මාව අමතක කරන්න බැරි කරන විදිය.

"මට දැන් කියපන් උඹ දැන් මොකක්ද මේ නටන්න යන නාඩගම කියලා?"

මම හිතන්නේ බිනාට නම් හොදටම තරහා ගිහින්. මේ අහිංසක මට අල්ලන් ගහයිද දන් නෑ...

"හි මුකුත් නෑ අනේ බෝඩිමට යමු අප්පා පරක්කුත් වෙනවා..."

"මේ මේ උබ බටර් ගාන්නෙපා මට මේක කියපන් ප්‍රොපා ට පැණි හලනවද බං උබ"

"මේ මම..... පිස්සුද....."

අම්මෝ ඇති යන්තන් බින් හිනා උනා...  ඒකට ඉතින් කොහොමත් මම හැරෙද්දිත් කියන්න පුලුවන්නේ... ඒත් ඉතින් ඇත්තටම ප්‍රොපාට මම කැමතිද.. අනෙ මන්දා... ඒත් මට එයා එක්ක කතා කරන්නමනේ හිතෙන්නේ... බලමුකෝ ඔයා හැප්පුනේ ලේසි පහසු කෙනෙක් එක්ක නෙමෙයි ප්‍රොපා...