පොල් රොටියා හෝල් එකෙන් ගියත් හරි මම හිර කරන් හිටිය හිනාව පැන්නා.. හම්මෝ මට බැරියෝ... පොල් රොටියාගේ මූණ මතක් වෙන ගානට මට හිනා යනවා... මම නිකමට වගේ වටපිටාව බලපු මම දැක්කේ බිනා මං දිහා කන්න වගේ බලන් ඉන්නවා. අම්මො උගේ මූණ තා ඩින්ගෙන් මෙතනම මගේ හුස්ම ලෙෆ්ට් උගේ මූණ දැකලා..
"මොකද යකෝ ඔහොම බලන් ඉන්නේ"
"දැන් මට කියපන් මෙතන මොකක්ද උනේ කියලා"
"මෙතන මොකක්ද උනේ"
"යකෝ ප්රොෆා මොකද අර ගියේ"
"ඒක මම දන්නවද බං"
මම කිව්වේ ඇගට පතට නොදැනි. ඒත් ඉතින් මම දන්නවා මෙච්චර අවුරුදු ගානක් මාත් එක්ක ඉදිය බිනා මේවට අහු වෙන් නෑ කියන එකත්.
"ජාන් උබට මාව තම්බන්න බෑ බං.. උබ මොකක්ද ප්රොෆා ට යැව්වේ අර චිට් එකේ"
"හරි හරි බං... මම මගේ ආදරේ ලියලා යැව්වා.. මම හිතන්නේ පොල් රොටියට මගේ ආදරේ දරාගන්න බැරිවෙලාද කොහෙද හෝල් එකෙනුත් ගියේ"
"මොකාක්.. මොකාගේ මොකක්.. තොගේ ආදරේ... ය..යකෝ මොමොනවද මනුස්සයෝ කියවන්නේ"
බලන්න ලස්සනයි අනේ බිනාගේ මූණ. මේකා බයත් වෙලා මොනාට බය වෙනවද මන්දා අප්පා.. ඇයි අනේ.
"මොකද බං..."
"නෑ නෑ මට කියපන්කො ඉතින් දැන් උබ කියන්නේ උබ ප්රොෆා ට ලව් කියලද"
"ඔව් ඉතින්.. ලව් කිව්වට ලව් මත් නෙමෙයි. අනේ මන්දා බං. මම ප්රොෆා ට කැමතියි"
"ඔය උබේ ගොන් ජෝක් එකක් නෙමෙයිනේ නේද..."
"මම... මේ මම ගොන් ජෝක් කරනවද බං... "
"උබ ගැන මම දන්නෙම නෑනේ.. මට බය උබ ඔය කරන දේවල් මට්ටු උන දවසට ඇන්ටිගෙනුයි අන්කල්ගෙනුයි උබට කෙසේවෙතත් මට බේරෙන්න වෙන් නෑ"
"අනා තුදු මැණික ප්රාණ සම මිතුරා වෙනුවෙන් පණ උනත් දෙන්න පුලුවන් වෙන්න ඕනි... හොද යාලුවෙක් උනාම"
"අනේ පලයන් බං යන්න"
මම ඉතින් මගේ මෝඩ යාලුවා බිනා එක්ක කියව කියව අපේ එපාර්ට්මන්ට් එකට ආවා...
,
,
,
YOU ARE READING
❤Say Love❤(Yizhan) [complete]
Fanfiction"කොයිද උපමා ලොවේ කිසිදා අසා නෑ මා... හදේ ඇදුනා හිතේ රැදුනා ඔබේ රුව මා..."❤💚