Mjellma ne Liqenin e Djallit

IV

Po kalonte muaji i pare ne ate ferr qe po ndodhej Odetta. Po perjetonte tmerrin por diqka tjeter e shqetesonte me teper se torturimet qe i shkaktonte ai cdo dite.

Periodat kete muaj i ishin vonuar, po ndihej me e lodhur, gjinjte ju kishin enjetur dhe perdorte banjon me shpesh. Gjithashtu barku po i ndihej i mbushur, ishte ne dijeni por nuk fliste me asnje. Shoqeri keto kohe i bente vetem Kai i cili tregohej shum i kujdesshem me te sepse e dinte qe Patroni i tij eshte nje njeri i vrazhde dhe mundohet te shfrytezoj cdo qenie derisa t'i shterrej e gjithe forca.
Por ajo ishte shume e re per te perjetuar gjithe kete ferr.

Ishte e mbeshtetur te dritarja e madhe e asaj dhome qe ishte e ngujuar me dite te tera pasi qe ai iku. Edhe pse sa here arrinte muzgu ai e fuste ne shtrat per t'i shfryre epshet e tij ai gjate kohes se dites e gjente gjithnje nje menyre qe ta gezonte ate.

Filloi te qante me zerin qe tashme ju kishte ngjirur po kete jave qe ai nuk ndodhej ne shtepi. Afrohej cdo nate ne ate dritare te madhe dhe e hapte ate ngadale ku rehatohej dhe me ngulm veshtronte yjet duke menduar se ata do i benin nje shenje. Nje shenje qe i kaloi para dy syve vetem naten e vdekjes se te emes, i dha shprese qe te jetonte dhe mendonte se ajo do ishte duke e shikuar permes yjeve.

Cdo nate pas vdekjes se saj shijonte ate ndriqim te yjeve qe mendonte se aj ndriqim mund ta zevendsonte pak ate.
Por... kete jave sa here shihte yjet mendonte edhe per dike tjeter, per dike qe i mungonte dhe s'dinte pse dreqin mendonte per te kur ishte ai shkaktar i nje traume tjeter te re te saj.
Por... kjo krahas kesaj traume ishte edhe posesiviteti dhe perkujdesja qe ai i kushtonte asaj. Ndoshta jo deri ne ate menyre qe e bejne njerzt e tjere, por qe e dinte se ai ishte me ndryshe.

E verente se edhe ai ishte i thyer, sepse gjith ato shperthime te acarimit, te nervozes, te posesivitetit buronin nga diku. Dhe ne nje meyre apo ne tjetren cdo person i thyer keq dhe i perdhosur nga jeta do kthehej ne nje bishe, apo ne nje individ te brishte dhe te perhitur.

Pas gjithe mendimeve qe i vershonin ne mendje ne kete ore te vone ja plasi te qarit sapo i mungonte ajo ndenja qe i jepte cdo nate. Ajo ndenje qe duhej te kujtohet si mekat dhe plot urrejtje, ajo e kujtonte me pasion dhe deshironte qe kete jave t'i kthente perseri ato momente.

- Ma, me thuaj si t'ja beje? - tha ajo mes te qarave duke shikuar larte ne qiell.

- Dua te dorezohem, por kam frike... ai edhe pse me mbron eshte dhunues dhe per me teper po mbaj ne trup nje jete nga ai. - shprehu fjalet e rrjedhura nga shpirti por qe therrnin shume. Priti duke shikuar qiellin sa nisi ti dhembte koka e qafa duke veshtruar me ngulm.

Lodhja i kaploi syte e shkruar e koken mbeshteti ne krahet qe i kishte shtrire afer dritares. Ndeju prezencen e dikujt por qe gjumi e zbehu gjithe vemendjen dhe kthejlltesine e saj.

Nderkohe mashkulli qe ajo po mendonte per te gati nje jave ishte diku tjeter...

- Mbylle gojen, puta. - i tha ai femres qe kishte poshte vetes duke ja mbyllur gojen se nuk mund ti duronte zhurmat qe ajo nxirrte. Ne fakt keto zhurma i donte arsye ishte se e dinte qe po domininte femren qe kishte ne shtrat, por kete here e pengonte cdo gje qe ajo bente.

- Ik. - u largua nga ajo duke ja kthyer shpinen e u nis per ne banjo kurse ajo qendroj edhe per pak sekonda duke u munduar te kthellej u ngrit nga aty veshi rrobat shpejt dhe iku. Nuk deshironte te qendronte as nje minute me shhme sepse ngas pritej nga ai dhe ckas kishte degjuar per ate por ishte e obliguar, nje prostitute obligim ta kenaqte partnerin kishte apo jo?

E perfundoj dushin dhe veshi bokset e doli ne oborr, u ndesh me motin e mire e te nxehte te Spanjes. Moti i Anglise e kishte lodhur dhe po shijonte nxehtesine e vendit te tij. E donte vendlindjen e tij dhe gjithe tiparet qe e veqonin.

- Patron, me vone kemi nje takim me punonjesit e mallit dhe e perfundojme per sot. - zgjati koken dhe ndeshi shikim me Alfredin. Hugo pohoj duke levizur koken dhe ai e verejti qe diqka nuk shkonte.

- Gjithcka ne rregull boss? - pyeti Alfredi duke ju afruar. Ndersa Hugo ngriti koken ne drejtim te tij me syte e lodhur.

- Po, po mund te shkosh. - ju pergjigj ai dhe u ul ne karrigen afer pishines dhe mbeshtjelli koken me duar, si per dreq ju kujtonte perseri ajo.

Gjate seksit me gjithe femrat qe kishte pas kete jave ju kujtonte ajo.

- Mierda. - tha duke shtrenguar nofullen dhe mori telefonin duke formuar numrin e Kait.

- Po Patron? - i ktheu pergjigje Kai.

- Ku eshte Odetta, dergoja telefonin. - degjoj hapat e tij duke shkuar ne dhomen e saj.

- Patron... - por u nderpre nga disa zhurma goditjesh qe dukej se kishin shkuar drejt e ne trup te tij. Disa vershime plumbash u degjuan.

- Kai? Kai c'po ndodh? - pyeti Hugo duke u ngritur ne kembe e duke rrudhosur vetullat.

- Me lesho! Kai, Kai. - ndjeu zerin e saj plot dhimbje. Ne ato momente kuptoj qe shtepia ishte sulmuar, dhe frika per here te pare e kaploj...

- Kai ku eshte Hugo? - erdh perseri zeri i Odettes si nje jehone por qe shkonte duke u venitur ku ai s'mund ti perballonte ato bertitjet e saj donte te ishte aty.