Mjellma ne Liqenin e Djallit

VII

Femra, droge, arme e biznes i ndyre. Keto ishin ato ditoret per Hugon ne vendin e nxehte qe ai ishte zhvendosur tashme qe po behej gjysme viti.

Biznesi po ecte mire, ai ishte i lindur per keto pune tamam si babai i tij madje dinte te drejtonte dhe me mire.
I kishte shuar ca rival te tij dhe tashme ai mbizoteronte ne gjithe ate regjion.

Ca gjera i kishte shtuar ne trup te tij. Disa tatuazhe qe mbulonin ca pjese te trupit,  floket tanime i mbante te shkurtra dhe trupin e kishte rregulluar ne perfeksion. Pra... dukej me ndryshe.

Ishin duart e asaj flokartes se tij qe e ledhatonin derisa ajo mendonte qe ai po flinte dhe nuk ishte ne vetedije por ato prekje e vendosnin ne gjume ate.
Ato ledhatime i mungonin shpesh e perderisa duart e saj te brishta, nuk i preknin me floket e tij ai vendosi ti priste ato.

Ndodhej ne apartamentin e tij luksoz e veshur kishte vetem ca tuta, dilte shpesh keshtu para rrezeve te diellit i pelqente ngrohtesia dhe peisazhet qe i ofronin ky vend.

Sado qe e donte Meksiken puna e tij aty tashme kishe perfunduar, duhej te kthehej ne Angli per punet qe i kishte lene pergjysme. Madje disa persona atje i mungonin.

Nje buzeqeshje ju vizatua ne fytyre sapo hapi kasaforten ne dhome e nxorri ate varesen e arte ne forme mjellme...

Nje nder punet e tij te lena pergjysme ishte kthimi i asaj gjeje qe ai ishte mesuar ta veshtronte bashke me nje foto te saj ne telefon sa here qe ate e mbulonte nje hije merzitjeje.

E dinte qe kishte rene thelle per te dhe donte ta shihte medoemos por nuk do donte qe ta lendonte me shume. Fundja kjo ishte qe ai bente me te gjithe qe futeshin ne jeten e tij.

Por megjithate ai nuk ishte ai tip qe i linte punet pergjysme.

Ne dhome hyri Kai pasi trokiti dhe mori lejen e tij.

- Je i sigurt per kete Patron? - pyeti Kai pasi pa varesen e Odettes ne duart e Hugos.

- Po. - u pergjigj shkurt si gjithmone e u rehatua ne kolltuk.

- Po sikur ajo te kete vazhduar jeten e saj, fundja kane kaluar ca kohe. - ju kthye Kai kurse ai ngriti koken dhe e shikoi ate ne sy.

- Nuk po shkoj qe te vazhdoj ose te nisi diçka te re me te dua thjeshte te perballem me te per here te fundit, fundja kam pune ne Angli nuk eshte qe po shkoj per te. Kam dhe kete gjene per tja dorezuar. - replikoj Hugo duke ja treguar varesen e saj.

- Po ashtu me duket se kam lene diçka atje, si po me terheq per te shkuar atje e sikur kam lene jo nje pjese por disa pjese atje. Ndihem keshtu prej qe ikem prej Anglise. - u shpreh perseri Hugo duke ja shpjeguar ca gjera shokut te tij.

- Shpresojm qe kesaj here do dalim te gjalle nga Odetta. - qeshi Kai pasi qoj doren te shenja qe i kishe mbetur nga ajo kohe qe ishte larguar Odetta, e Hugo qeshi lehte sa degjoj keto fjale.

E perderisa djemte po niseshin per Angli, Odetta po behej gati per dasmen e shoqes se ngushte.

Sonte ishte nje date e veqante per te dyja ato. Odetten edhe pak kohe e ndanin nga lindja dhe po kete dite ajo mori guximin te beje nje kontrolle gjinekologjike.

Por e kishte kapluar nje stres, sonte do e mbulonin vendin mediat dhe Liami po kete nate e kishte vendosur qe te bente publike fejesen. Ajo kishte tentuar qe ta bindte te mbante fejesen te fshehte dhe e kishte bere kete gje por e ndjenjte qe sot do te behej çdo gje publike.

Sa per shtatzanine plani i Margarites e i saj funksionoj, te gjithe mendonin qe bebja ishte e Liamit. Por mendonte se çfare do ndodhte nese lajmet do mberrinin deri te babai biologjik i femijes.