Ep-11 Un

10.2K 318 6
                                    

"ဟိတ် ခဗျာထတော့ အင်ကျီ သွားဝယ်မယ်"

အိပ်ယာပေါ်မှာ ခုထိမထသေဘဲအိပ်နေတဲ့ ဘုန်းကို သက်တံ့နိူးနေသည်။

"ဟာ မင်းဘာသာသွားဝယ် ငါမလိုက်ချင်းဘူးသက်တံ့ "

"ခဗျာက ကျုပ်လင်လေး ကျုပ်နဲ့လက်ထပ်မယ့်သူ ခဗျာမလိုက်ရင် ကျုပ်ကဘယ်လိုဝယ်ရမှာလဲ အပိုတွေပြောမနေနဲ့ဘဲ ထတော့ ကျုပ်သိပ့်ပြီး စိတ်မရှည်ဘူးနော် ခုထ!"

"ဟာ ငါမလိုက်ချင်းဘူးပြောနေတာ မင်းလူလိုနားမလည်ဘူးလား "

စောင်ထဲက ကုန်းရုန်းထပြီး သက်တံ့ကိုတစ်ချက်မော့ကြည့်ရင်ပြောလိုက်သည်။

"ခဗျာ မထဘူးပေါ့ Ok ရတယ် ကျုပ်က အကြမ်းနည်းသုံးရမှာပေါ့ "

ဆိုပြီး ဘုန်းကို ဆွဲပွေ့လိုက်သည်။ ပြီးနောက်ရေချိုခန်းထဲခေါ်သွားပြီး ဘုန်းရဲ့အင်ကျီတွေကိုဆွဲချွတ်ဖို့လုပ်သည်။

"ဟာ သက်တံ့ရောင်ခြည် မင်းတောတော့နော် ငါ့ဘာသာလုပ်မယ်သွား ငါလိုက်မယ်လို့ မင်းခုထွက်သွားတော့!!"

ကျုပ်အက်ကျီချွတ်ပေးတာကို ခရမ်းချဉ်သီးမျက်နှာနဲ့လူက အသဲသန်းတားနေတာကြောင့် ကျုပ်လည် ဆက်မလုပ်ပေးတော့ဘဲရပ်ပြီး။

"အဲ့လောက်ရှက်မနေနဲ့ ခဗျာ  တစ်ကိုယ်လုံးကျုပ်မထိဖူးမကိုင်ဖူးတာဘာမှမရှိဘူး "

"သက်တံ့ မင်းကိုငါသွားလို့ပြောနေတာနော် သွားတော့ !!"

သက်တံ့ထွက်သွားတော့ ဘုန်းလည် သူ့ရဲ့ အင်ကျီတွေကို ဆက်ချွတ်ပြီး ရေချိုမျက်နှာသစ် ခေါင်ရှောပြီး ထွက်လာလိုက်သည်။

"‌မြန်မြန်လုပ် ကြာလိုက်တာ"

ပြီးမှ ဒီလူပုံကိုကြည့်လိုက်တော့

" ခဗျာ နူတ်ခမ်းက ဘာလို့ဒီလောက်ရဲနေတာလဲ ပြီးတော့ ပါးတွေရောဘဲ ပန်းရောင်သန်နေတာ "

"ဘာ!! သူ့ပါသာရဲနေတာ ငါဘယ်သိမလဲ ပေါက်ကရတွေ လာမပြောနဲ့သက်တံ့
မင်းထွက်သွားလိုက် အပြင်မှာစောင့်နေ
ပြီးရင် ငါထွက်လာခဲ့မယ် "

တဘက်နဲ့ ခေါင်းကို သုတ်ရင်ဘုန်းဆိုလိုက်တော့

"အဟက် ဒါကျုပ်အခန်းလေး ကျုပ်ထွက်ချင်ထွက်မယ်မထွက်ချင်မထွက်ဘူး ခဗျာအရေးလား "

 သက်တံ့🌈Where stories live. Discover now