ျမန္း မနက္ေစာေစာ ေဆး႐ုံးကို လာၿပီး အတြက္ထမင္းလာပို႔ျခင္းျဖစ္သည္။ ညက စကားမ်ားထားေတာ့ ဘုန္းတို႔ လင္မယား အဆင္ေျပပါ့မလားလို႔ ေတြးပူရေသးသည္။ ဒါေပမဲ့ အခန္းထဲဝင္ဝင္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရင္ခြင္ထဲ တစ္ေယာက္ေရာက္ၿပီး ဖတ္အိပ္ေနတဲ့ လင္မယားကို ေတြ႕ေတာ့မွ ညက သူတို႔မဟုတ္တဲ့ အတိုင္းပင္ 'ကေလးေတြလဲ တယ္ခတ္သာ' ဘဲ။
"ေဒါက္! ေဒါက္!"
ျမန္း အခန္းထဲက ျပန္ထြက္ၿပီး တံခါးျပန္ေခါက္လိုက္သည္။
အျပင္က တံခါးေခါက္သံေၾကာင့္ ဘုန္းနိူးလာသည္။ ထထိုင္မယ္လုပ္ေတာ့ ခါးက ဖတ္ထားတဲ့ လက္ေတြေၾကာင့္ ထထိုင္လို႔မရ ဒါေၾကာင့္ ဘုန္းအဲ့လက္ေတြကို ရိုက္ၿပီး ဖယ္ခိုင္ရသည္။
"ျဖန္း! ျဖန္း! သက္တံ့!"
"ဘာလဲ အိပ္ေနတာေလ ဘာလို႔ လာနိူးေနတာလဲ ခင္ဗ်ား!"
"အခန္းထဲ လူလာေနၿပီး ထစမ္းပါ "
"က်စ္ ! ေစာေစာစီးစီး ဘာလာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး "
သက္တံ့ဘုန္းခါးက လက္ကို ဖယ္ၿပီး ထထိုင္လိုက္သည္။
"သြား တံခါး သြားဖြင့္ေပးလိုက္"
"သူ႕မွာ လက္ပါတာဘဲ သူ႕ဘာသာဖြင့္ၿပီး။ဝင္လာမွေပါ့"
"မင္း! ငါ့ဘာသာဘဲ သြားဖြင့္လိုက္မယ္"
ဘုန္း ကုတင္ေပၚက ဆင္းမယ္အလုပ္။
"ရတယ္ က်ဳပ္သြားဖြင့္လိုက္မယ္ ခင္ဗ်ားမ်က္ႏွာသြားသစ္"
"ၿပီးေရာ"
ဘုန္းလည္း မ်က္ႏွာသြားသစ္ဖို႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည္။ သက္တံ့လည္း ဆံပင္ေတြကို နဖူးေပၚ လက္နဲ႕ လွမ္းတင္ၿပီး တံခါးသြားဖြင့္လိုက္သည္။
"ခ်ပ္!"
"ထမင္းလာပို႔တာသား "
"ဝင္ခဲ့ေလ "
ေလသံက သာသာယာယာမဟုတ္ေသာ္လည္း ပုံမွန္အသံတိုင္သာေျပာလိုက္သည္။
"အြန္း"
ျမန္းလည္း ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးဆြဲၿပီး အခန္းထဲဝင္လာလိုက္သည္။ ၿပီးေနာင္ ခ်ိဳ႕င္ကို စာပြဲေပၚတင္ၿပီး ဆိုဖာေပၚ ထိုင္ေနလိုက္သည္။
YOU ARE READING
သက်တံ့🌈
Action၍ficတွင် 🔞🔞များနှင့် ရိုင်းစိုင်းတဲ့စကားလုံးများပါပါသည်။ မကြိုက်နှစ်သက်ပါက မဖတ်ပါနဲ့။ ပြီးမှ လာ မwarပါနဲ့ ၍ficတြင္ 🔞🔞မ်ားႏွင့္ ရိုင္းစိုင္းတဲ့စကားလံုးမ်ားပါပါသည္။ မႀကိဳက္ႏွစ္သက္ပါက မဖတ္ပါနဲ႔။ ၿပီးမွ လာ မwarပါနဲ႔
