She And Her Cold Heart (Syclups #1)

23

Rain's POV

                    I was on my way to parking lot when i felt something strange. Something weird. Sobrang weird nung pagkakatahimik niya.

I can differentiate the peaceful silence from dangerous silent.

Wait. What do i mean with 'dangerous'?

Sa pangatlong pagkakataon, muli akong napalingon sa likod ko at nagmatyag.
Parang may nakasunod sa akin.

Am i being watched?

Pumuhit ako pabalik at nagsimula uling maglakad. More cautions, this time.
Bawat hakbang ko ay bawat tibok rin ng puso ko.

This is the first I'm feeling this shivers.

Nasa harap na ako ng kotsye ni Rose pero hindi ko siya nakita doon. Kahit na anino niya.
What the heck..
Sabi niya andito na siya?!

Lalong bumilis ang tibok ng puso ko sa hindi malamang dahilan. Marahil siguro'y dahil alam ng utak ko na nag iisa lang ako sa madilim na parking lot na ito..

Hindi..

Hindi ako mag isa..

Alam kong may nakasunod sa akin.

"Hi Miss"

"AAAHHHHH!"

Mas mabilis pa sa alas kwarto akong napalingon sa likod at nakita ang isang lalaking mamulamula ang mata at paika ika rin ang pag lakad.
Nakakatakot rin ang mga ngisi nito sa akin.

The signs of being a drug addict.

Shit. Shit. Shit!

Bakit ngayon pa?
I shouldn't have cut my martial art lesson!

"Don't come near me!"
I hissed.

Patuloy lang ito sa paglapit kaya napahawak ako ng mahigpit sa side view mirror ng kotsye.

"Ha? Hindi ko naintindihan.. Kakamustahin lang naman kita eh.."

Nanginig ang buong katawan ko sa tono ng boses niya at hindi ko mapigilan ang sarili kong mapatili ulit.

If  only i can do something to confront him. Pero tatlong beses na mas malaki ang katawan niya sa akin. There's no way i can escape here.

"Wag! Lumayo ka! HELLPPPP!"

Tumawa ito at lalo pa siyang lumapit.
Naamoy ko na ang mabahong halimuyak na dala ng sigarilyo at alak mula sa katawan niya.

Doon ko na nagalaw ang mga hita ko at nagtangkang tumakbo palayo pero agad nahagilap ng mahaba niyang kamay ang buhok ko.

He pulled me hard that made me crushed on floor.

Naunang tumama ang puwetan ko, dahilan ng hindi pangkaraniwang sakit.
Napangiwi ako doon pero lalo ring natakot nang makita ko sa harapan ko ang lalaking adik na iyon.

This is shit. A pervert shit!

"W-wag kang lalapit!!"

Tumawa ito at lumapit pa at ginawa ang bagay na hindi sumagid sa isip ko kahit kailan.
He sniffs my neck that made froze in fear and shock.

Naging bato ang buong katawan ko. Nagsimula ng tumulo ang luha ko dahil sa takot na nararamdaman at sinubukan ring igalaw ang hita.

Itinulak ko ito gamit ang dalawang paa ko pero niyakap niya iyon at kinubabawan ako.

Those red eyes..

I'll never forget it..

Until...

Someone from nowhere came and immediately push and punch him hard, not once, but thrice in a split of second, directly on the face.

"How dare you touch my woman!!"

Natulala ako habang tinitignan ang galit na galit na mukha ni Justin habang sunod sunod pa rin ang suntok sa lalaking iyon.

Imbes na humina ang bawat pag suntok niya sa tuwing lumilipas ang segundo, lalo itonf lumalakas at balak na atang sirain ang mukha ng mamang iyon.

Doon na ako gumalaw at tumayo.
"Justin, tama na! You're about to kill him!"
Sigaw ko.

"I'm willing to be a criminal for this guy, my lady"
Walang bahid ng biro ang sinabing niyang iyon.

Some part of me was touched on what he said, but the remaining part was worried that he might really be a criminal if i won't stop him.

"Justin!"

Hinawakan ko siya sa braso kaya agad niyang nabitawan ang lalaking iyon.
Kinuha naman niyang pagkakataon iyon para tumakbo at tumakas.

"Wag kang tumakas!"
Sigaw pa ni Justin at balak pang habulin pero pinigilan ko.

"What are you doing, Rain?! He's escaping!"
He hissed.

"You punch him enough —"

"Damn it, kulang pa yun! F*ck that pervert! He must be lying in prisoner's bed now!"

Wala akong ibang nagawa kundi hawakan ang kamay niya para pakalmahin. Mukhang gumana naman iyon ng unti at unti unting bumalim sa normal ang paghinga niya.

Pagkatapos nun ay agad niya akong hinarap at inusisa ang bawat parte.

" Okay ka lang ba? Mas masakit ba sayo?"
Alalang sabi niya na nginitian at inilingan ko lang.

"I'm sorry, i came here late.. Hindi ka niya sana nahawakan—"

Agad ko siyang niyakap at doon muling tumulo ang luha ko. I'm so scared..

Very very scared.

"It's enough that you're here, Justin.."
Bulong ko.

"Don't be afraid, andito na ako.."
Niyakap niya ako pabalik na ikinatahimik namin ng ilang segundo.
Hanggang sa tumunog bigla ang phone ko.

Jacee is calling.

Hinablot iyon ni Justin at siya ang sumagot.

"Hello? We can't arrived there now. We have some important things to deal. Next time, sis"

Pinatay niya ang tawag at agad akong hinila palabas ng parking lot.

"That guys is the guard of the 3rd Gate of our university.."
He murmured, seriously.

"I'll make him pay, no matter what"