She And Her Cold Heart (Syclups #1)

26

Rain's POV

                       "Omg. Totoo ba yan?"

"Saan ba talaga ang totoo?"

"Nakakakilabot naman pala"

"Security Guard no. 3, positive in drug test and now getting ready for his 4 years sentence in jail. He has 3 victims who seeks for justice and one of the Stallion's student is included."

After that audio, lumabas sa malaking LED na nasa sentro ng University and footage ng cctv last Wednesday.

Lumabas doon ang malinaw na video ng panghaharass sa akin ng guard na iyon.

Lihim akong napangiti habang napapalakpak ng limang beses si Stell at Josh na nasa likod ko lang.

"Yan pala ang ibig sabihin ni Principal sa 'leave it to me'"
Said Josh.

"The principal is quite rich. Laking LED naman niyan"
Wika ni Ken.

"Baka gusto niyang pasikatin yung mamang guard na yun"
Biro rin ni Rose na nasa tabi.

Pumihit ako patalikod at ngiti ni Justin ang agad na bumungad sa akin.

"Ang mahalaga, alam na ng lahat ang totoo"

Nagulat pa ako kasi sabay pa naming sinabi iyon ni Paulo. As in sabay. Parehas pa ng mga words.

Napa iling iling nalang ako.
Dahil siguro sa instinct, nag apir kami ni Justin ng wala sa oras kahit na walang paalaman.

"Thanks for protecting me along the way"
I sincerely said.

"AYYYIIIEEEEEE!"
Biglang sigawan nila.

Maga tarantado talaga.
Totoo naman kasi eh. Kung wala si Justin nung  araw na yun, ay baka sira na naman ang buhay ko.

Pati nung mga araw na kami ang pinupuntirya ng mga tao, hindi siya nabigong protektahan ako.

And I'm so thankful for that.

"Grabe, nilalanggam ako. Oo!"
Hirit ni Rose.

"Inggit ka lang eh"
Pang aasar naman ni Justin.

Sabay sabay na kaming naglakad at sa tingin ko'y papuntang canteen. We'll do some small celebration for this huge issue.

Ngayon na tapos na ang lahat, napapaisip tuloy ako.
Anong mangyayari after this?

Babalik lang ba kami sa dati?

We were peacefulness walking the path when a group of girls suddenly became our obstacle and stand in front of us.

The fans of Syclups, i guess?

Lalo kaming nagulat nang sabay sabay silang yumuko sa harap naming pito.

"Sorry Syclups, Sorry Justin. We're wrong for judging you. Sana mapatawad niyo kami"

Sabay sabay na sbai nilang lahat.

Ay, kaya naman pala humarang. Dahil ulit sa Syclups.

Napa cross arms si Rose at nagbalak pang mag salita pero agad kong tinakpan ang bibig niya dahil kasi biglang lalong magkaissue ang Syclups kapag sumawsaw pa itong babaeng ito.

"Actually.. You're not wrong"
Napatingin kaming lahat kay Justin ng bigla niyang sabihin ang mga iyon.

Natahimik rin ang lahat nang bigla siyang hunakbang pausad at tumabi sa akin.

He suddenly held my hand that made them gasp in surprise.
"Rain and I have special relationship. Hindi pa kami, pero sure akong soon"

Confident na sabi niya sabay tingin sa mga mata ko.

Umusbong ata lahat ng dugo ko sa mukha ko at biglang nagliparang ang mga paru parung natutulog sa balon-balonan ko.

Nabigla at natigilan rin ang mga babaeng iyon at napatunganga nalang sa magkahawak-kamay naming dalawa.

"Sana respetuhin niyo siya bilang babaeng espesyal sa aki—"

"Kung iyon ang tanging paraan para mapatawad mo kami, don't worry! We will protect Ms. Rain. We're willing to be her slave!"

Mas nagulat ako sa mga sinabi nilang iyon.
Like, what?

Tinanggap talaga nila ako ng ganun ganun lang?

Natawa naman si Rose at inasar asar pa ako. Sikat na daw.

***

           "Rain, may tanong ako.."
He said between silence.

Tahimik kaming nakatango habang nakatayo sa rooftop ng building at pinapanood ang mga magagandang bituin.

Nasa namin yung lima, nag luluto ng barbecue.

Oo, gabi na pero andito pa rin kaming pito.. para siguro sa sinasabi nilang celebration.

"Go ahead, Justin"
I whispered.

Naramdaman kong humarap at tumingin siya sa akin bago nagsalita. I glance backa and saw his shining eyes.

"There's something that really bothers me.."
Wika pa niya.

Ano ba talaga ang gusto niyang tanungin?
Gusto pa talagang patagalin eh.

"Bakit hindi ka umalis, bakit mo'ko tinalikuran nung mga panahong nasa pinakababa ako ng buhay? Nung mga panahong itinaboy ako ng lahat? Bakit?"

Seryosong tanong niya.

Natigilan lang ako saglit at kalaunay napahagikhik ng mahina.
Ikinataka niya iyon at nagbalak pang tanungin ako.

I breathe deep and stared at his eyes.

" Because.. "

I walk closer to him and pointed his left part of his chest where his heart is resting.

"I finally found that man. A tailor-made for me.. Papakawalan ko pa ba yun?"

Natigilan siya at unti unting naging pula ang maputi niyang mukha. Napa atras siya at napatakip ng bibig.

"A-ano ba, Rain! Kinikilig ako!"

Natawa ako at napangiti ng malawak. Nagtalon talon ito sa harap ko na parang bata at panay ang hagikhik at ngiti.

Kulang nalang ata tumalon ito sa building dahil lang sa kilig niya.

Hahaha. Childish.

But i like it.