Chapter - 8

12.3K 1.4K 80
                                    

ယေန႔မနက္လဲ အရင္ရက္ေတြလိုပင္ အိပ္ရာထခဲ့ေပမယ့္ အလုပ္စဆင္းမယ့္ေန႔ျဖစ္တာေၾကာင့္ ခံစားခ်က္ကေတာ့ မတူေပ။ လည္ပင္းနားမွၾကယ္သီးကို ေသခ်ာတပ္ၿပီးေနာက္ မွန္ေ႐ွ႕ရပ္ကာ မိမိကုိယ္ကိုမိမိ ေကာင္းဆက္ေသခ်ာျပန္ၾကည့္သည္။ စိတ္တိုင္းက်ေတာ့မွ အေ႐ွ႕ဘက္ဆီသို႔ ထြက္လိုက္ေတာ့ မနက္စာအတြက္ျပင္ဆင္ေနသည့္ ​ေမေမက လွမ္းေခၚလာသည္။

မနက္စာကို​ေတာ့ ရံဖန္ရံခါ ျမန္မာ့႐ိုးရာအစားအေသာက္မ် ခ်က္ျပဳတ္စားေလ့႐ွိေသာ္လည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ေကာ္ဖီ၊ ကိတ္ႏွင့္ေပါင္မုန္႔မ်ားသာ စားျဖစ္ၾကၿပီး ယေန႔တြင္လဲ မီးကင္ထားေသာေပါင္မုန့္တခ်ပ္၊ ၾကက္ဥတစ္လံုးႏွင့္ ေကာ္ဖီတခြက္ကို ခပ္ေသာ့ေသာ့ေသာက္ေနခဲ့ၿပီး အလုပ္သြားရန္သာစိတ္ေစာေနေတာ့သည္။

"Daddyနဲ႔ ေမေမ ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္။"

ထမင္းဂ်ိဳင့္အိတ္ေလးကို လွမ္းဆဲြကာထြက္အံ့ဆဲဆဲ မိမိလက္​ေကာက္ဝတ္ကို Daddy က လွမ္းဆဲြကာ ေငြတစ္ခ်ိဳ႕ထည့္​ေပးလာသည္။

"ကားဌားသြားၾက...."

"ရတယ္ Daddy Bus ပဲစီးသြားလိုက္မယ္။ အႀကိဳအပို႔႐ွိတာမို႔လို႔ ညေနက်ရင္ Company ကားနဲ႔ျပန္လာရမွာပါ။ ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ေနာ္။"

ျခံေလးကိုေက်ာ္လြန္၍ လမ္းမေပၚေရာက္ေရာက္ျခင္း ႏိုရာကပါေရာက္႐ွိလာၿပီမို႔ ဒီတႀကိမ္ေတာ့ သူ႔ကိုမေစာင့္ရေတာ့ေပ။ တခါမွမရဖူးသည့္ ေရေမႊးနံ႔တခုႏွင့္အတူ ပံုမွန္ထက္ပိုကဲဝတ္ဆင္ထားသည့္ ႏိုရာပံုက အလုပ္စဆင္းျခင္းႏွင့္္မတူ အႀကီးပုိုင္းေဆြးေႏြးပဲြတက္ေရာက္ရမည့္ သူတစ္ေယာက္ပမာ။

"၇နာရီေက်ာ္ေနၿပီဟ ေကာင္းဆက္ရ၊ ျမန္ျမန္ေလ်ွာက္ပါဟ။ ကားဌားသြားၾကမလား..."

"မဌားဘူး။ တဆင့္တည္းနဲ႔ေရာက္္မယ့္ဟာကို ဘာလုပ္ဖို႔ဌားမွာလဲ။ "

"အခု ၇နာရီဆယ္မိနစ္ကြာ၊ ဂိတ္ေရာက္တာနဲ႔ေစာင့္မွာနဲ႔၊မွတ္တုိင္ရပ္မွာနဲ႔ဆို 8ခဲြေလာက္မွေရာက္မွာေပါ့။"

"ဘာျဖစ္လဲ ၉နာရီမွအလုပ္ခ်ိန္စတာေလ.."

"ဒါဆိုလဲ ကားဂိတ္ကို၂မိနစ္အတြင္းေရာက္ေအာင္ေလ်ွာက္မယ္ကြာ။"

 ꜱɪɢɴꜱ ᴏꜰ ᴛʜᴇ ꜰᴀᴛᴇ  (ကံကြမ္မာချည်တဲ့ကြိုး)Where stories live. Discover now