| ᴀᴄı ᴋᴀʀᴅᴇşʟɪ̇ɢɪ̇ | • | ᴅᴀʙɪ/sʜᴏᴛᴏ |

*:..｡o○ 4 ○o｡..:*

Dabi iğneyi yaptı ve direkt Shoto'ya baktı vücudunun birsürü yerinde yaralar, zımbalar ve daha farklı izler vardı.

D: "Uykun var mı?"

S:  "Ş-şey evet hemde çok"

D: "Uyu o zaman"

Shoto'nun gözleri heyecanla açıldı ama daha sonra bu ifade yerini korkmuş bir ifadeye bıraktı.

S: "Uyurken bana ne yapıcaksın"

D: "Birşey yapacak olsam uyurken mi yaparım aptal uyanıkken yaparım ki daha çok acı çek"

Shoto sessizliğini korudu en sonunda Dabi yorganı açtı ve Shoto'ya yatmasını ifade etti.

Shoto korkarak da olsa yattı.

Dabi de odadan çıktı.

Birkaç saat sonra -----------------------------

Dabi odaya girdiğinde Shoto hala uyuyordu.

D: "Hey ufaklık kalksana"

Shoto irkilerek uyandı ve direkt Dabi'ye bakıyordu şimdi ne olucağını merak ediyordu. Dabi bu gün normalden daha nazikti ama bu ona hiçbirşey yapmayacağı anlamına gelmiyordu.

D: "Aç mısın?"

S: "Ha?"

D: "Gayet açık bir soru sordum"

S: "Şey, evet, biraz" *karnı guruldadı*

D: "İyi yemek odasına gel o zaman"

S: "Peki... Yemek odası nerde"

D: *iç çekme* "sadece aşağı in ufaklık"

Dabi yine odadan öylece çıkıp gitti. Shoto da kalkıp aşağı inecekti ki aynada kendi yüzünü gördü gerçekten korkunç bir durumdaydı biraz da tiksinç görünüyordu.

Yüzünde acı bir ifadeyle aşağı indi. Salona geldiğinde koltukta oturan Dabi'yi gördü. Bu sefer kaçmaya çalışacak kadar aptal değildi.

Dabi'nin yanına gitti. Dabi ona baktı ve ayağa kalktı. "Beni takip et" Shoto'yu yemek odasına götürdü.

Sade ve şık bir odaydı. ortada orta boy bir masa vardı. Shoto'ya bir sandalyeye oturması için işaret etti ve kaşısına oturdu.

Masada oldukça fazla çeşitte yemek vardı.

S: "Birşey sorabilir miyim?"

D: "Sordun bile"

S: "Tch"

D: "Sor ufaklık"

S: "Burası senin mi?"

D: "Evet"

S: "Peki yanlız mı yaşıyorsun"

D: "Evet neden soruyorsun"

S: "Şey... sadece burası büyük bir ev ve..."

D: "Evet temizliği, yemekleri ve diğer ıvır zıvırları ben yapıyorum"

Shoto sadece önündeki yemeği yemeye odaklandı.

S: "Neden bana iyi davranıyorsun"

Dabi cevap vermedi çünkü zaten cevabı kendi de bilmiyordu.

D: "Yemeğini ye ufaklık"

Bir süre ikisi de sessizce yemeklerini yedi. İkisi de yemeyi bitirdiğinde Dabi masadan öylece kalkıp gitti.