Always By Your Side

Kabanata 23

"Ingat sa byahe, Addy."

Humalik sa pisngi ko si Tita Lucia, may mga luha sa kaniyang mga mata. Mahigpit niya akong niyakap. Behind her is Leona with her stolid face.

"Don't worry, Tita." I give her a small smile bago siya kumalas sa yakap at sabay kaming napatingin kay Leona.

"Wala ka bang sasabihin kay Ate Addy mo?" Umiling si Leona. Her eyes are saying the opposite tho.

"I'm off."

Lumawak ang ngiti ko dahil gumalaw ito sa kinatatayuan nito at balak akong pigilan na umalis. She immediately back off when she realized I was just playing with her.

Tumikhim ito at iniwas ang tingin habang namumula ang mga pisngi. Mabilis lamang ito nakabawi at matapang na sinalubong ang mga tingin ko.

"Balik ka."

That's just two words yet it made me happy. I definitely will. With him.

"I should go." Pinunasan ni Tita Lucia ang kanyang pisngi at kinawayan ako.

I wave at them bago pumasok sa backseat ng sasakyan. Ares volunteered last night and who am I to say no? I hate long drives.

Lumingon si Ares sa pwesto ko at tinaasan ako ng kilay.

"Why are you sitting there? Lumipat ka dito sa harapan. Hindi mo ako driver, Astrid."

"Just drive, Ares. I'm preparing."

Labag man sa loob ay sinunod naman nito ang sinabi ko. Isang ngisi na lamang ang kumurba sa labi ko. Susunod din naman pala.

Hours later, Ares stop the car in front of a large golden gate. That Salvatici. Binahay na si Tavi!

Binaba ni Ares ang bintana ng sasakyan. The guard saw Ares and recognized him. Sinenyasan nito ang lalaki sa loob at bumukas ang malaking gate.

Ares closes the car window when the gate was fully open. A minute later we park in front of a huge manor. I am already expecting them to be that rich, so this manor of theirs is really not shocking anymore.

Tavi is waiting outside the main door. Nang makita ang sasakyan ni Ares at napatayo ito kaagad.

Lumabas ako sa sasakyan at kaagad akong sinalubong ni Tavi ng isang mahigpit na yakap. Hinaplos ko ang likod niya dahil malakas itong umiyak.

I failed to hide my grimace. Isang mapang-asar na tawa ni Alanis ang narinig ko.

"You can bond for the whole day. You can return her to me tomorrow. I don't really mind."

"What? Ayaw mo na ba akong makasama-" I cutted Tavi dahil mas lalo akong nandiri sa sinabi niya.

Bigla nawala ang ngisi ni Alanis sa mukha at nilapitan kaagad ang pinsan ko na mas lalong umiyak.

Goodness, get her away from me. Kadiri!

I checked my shoulder para tignan kung may sipon ba ni Tavi. Geez, why did she suddenly became a crybaby?

"It's not like that, Tavi-"

"Why are you calling me Tavi?!" Halos itulak ko palayo sa akin ang maingay at umiiyak na pinsan ko dahil sa sigaw niya. "What happened to Rhyss?!"

"Salvatici!" Madiin na tinawag ko ang apelyido ng nobya ng aking pinsan.

What the freak?

"We need to talk."

Natahimik si Tavi at biglang napalitan ng pag-aalala ang mukha nito habang nakatingin sa nobya niya.

Alanis Salvatici didn't show any fear and didn't backed down while we are staring at each other. Walang gusto magpatalo kung hindi lang umawat si Ares.