Always By Your Side

Kabanata 1

Pagod akong humilata sa kama ko at kaagad ninamnam ang lambot. I am about to close my eyes nang marahas na bumukas ang kwarto ko and seconds later, I just found myself na mariing nakapikit ang mga mata habang nakatakip ang mga kamay sa magkabilang tainga ko.

"Oh. Em. Gee! My favorite cousin is back! Adrianna's back! I miss you, Addyyy!"

Kasabay nang paglundag ng isang tao sa kama ko. I groan and wince in pain. Ang bigat niya! What the freak!

"Get out!" Galit na tinulak ko si Octavia na nasa ibabaw ko. "What have you been eating while I'm gone? You're heavy! Umalis ka diyan!" At ang siste ay hindi umalis sa ibabaw ko at mas lalong nagpabigat! I can hear her irritating laugh all over my room!

"Ayoko nga! Namiss kitang inisin, Addy. And you were gone for five years! I gained weight talaga because ang dami nang masasarap na kainan dito sa Iladal!" She giggles at umalis sa ibabaw ko.

I immediately inhale some air nang makaalis siya. Freak, I almost couldn't breathe tapos ang bigat ng bruha na parang kain lang ang ginawa simula noong makaalis ako.

Tumirik ang mga mata ko sa sinabi niya. "Excuse me, umuuwi ako when I'm not busy."

"You were busy noong pasko and new year? Eh, you always make sure na makakauwi ka kapag magpapasko na. Today is January 6! Sabihin mo nalang kasi na may bebe kana! I'll support you always naman and hindi kita pag babawalan." There's a teasing smile on her face.

"You act like ikaw ang mas matanda sa'tin. For your information, my standards are high and no one can ever exceed and pass-"

She cuts me off na parang hindi takot sa'kin. How dare this brat!

"Weh?" Damn, can I slap her? "Sure ka? You'll eventually forget about that standards you've set when the time comes that you'll love someone."

Hindi man lang ito natinag sa masamang tingin ko. Really, what happened to this brat that she's not afraid of me anymore? Isang masamang tingin ko lang dati ay mananahimik na kaagad siya.

Napabuntong hininga ako. She is stressing me out. Pinipilit na may boyfriend na ako and I'm busy daw with that guy. Kung hindi ko pa pagbantaan ay hindi na mananahimik.

I just want to rest. I have jet lag at ang kulit ni Tavi! Naiiyak na reklamo ko sa aking isipan.

"Hoy." Mahinang tinapik niya ako pisngi ko nang makitang papikit-pikit na ako habang masarap na ang pwesto sa higaan ko.

Hindi ko siya pinansin dahil gusto ko matulog. Ang lambot ng kama ko at hinihila akong mag pahinga na. Ah, This is life-

"Girl, alam ko na famous ka pero pansinin mo ako. Kanina pa kita kinakausap. Pinagod ka ba masyado ng boyfriend mo?" Fvck it.

Inis na bumangon ako at hinarap ang pinsan ko na nakahiga din sa kama ko. Seriously, hindi niya ba ako titigilan? At anong pinagod ako ng boyfriend ko? I freaking clearly told her that I have none!

"I have jet lag!" Asik ko sakanya.

Inikotan niya ako ng mata. "Jet lag lang 'yan, si Adrianna Astrid Avila ka. Walang jet lag sa taong gustong gumala. Let's go! Change your clothes!"
She said in a tone that's consoling me.

I don't need her to cheer me up! My goodness! Ang sakit niya sa ulo!

"Pwede ba, Tavi, you're referring to yourself. Ayokong gumala. Gumala ka mag-isa." Kainis talaga. Binalot ko ang sarili sa comforter at magpapahila na sana sa antok nang makarinig ako ng hikbi.

I can't. I just can't. I really wanna slap her at this moment. The feeling and urge of slapping her intensified.

"Sorry kung gusto ko gumala. Ako lang naman 'to, eh. Si Tavi na ayaw mo samahan gumala. Ang nag-iisang pinsan mo na babae, paano kung may mangyari sa akin? Sana hindi nalang ako pinutok sa loob ni Dad. Sana hindi nalang ako pinanganak-" I cutted her off baka masakal ko pa siya kapag nagpatuloy.